Pieczenie skóry to bardzo częsty objaw różnych chorób dermatologicznych, ale i chorób ogólnoustrojowych. Może przebiegać bez żadnych innych objawów, jak również w towarzystwie zaczerwienienia, obrzęku i świądu skóry. Jeśli przyczyną jest choroba ogólnoustrojowa, obserwuje się też bardziej rozległe dolegliwości, które mogą dotyczyć niemal wszystkich układów.
Pieczenie skóry – przyczyny
Najczęściej diagnozowaną przyczyną pieczenia skóry są dermatozy, czyli schorzenia dermatologiczne. Możliwymi są:
- atopowe zapalenie skóry;
- łojotokowe zapalenie skóry;
- łuszczycowe zapalenie skóry;
- wyprysk alergiczny;
- egzema;
- trądzik;
- pokrzywka;
- łuszczyca;
- grzybica skóry.
Pieczenie skóry jest również typowym objawem pojawiającym się w przebiegu pieluszkowego zapalenia skóry, oparzeń skóry (w tym oparzeń słonecznych), odleżyn oraz owrzodzeń. Może pojawiać się w przebiegu uszkodzeń skóry oraz w trakcie procesów gojenia, co wówczas może być reakcją fizjologiczną. Inne możliwe przyczyny pieczenia skóry:
- nerwica skóry;
- alergie, w szczególności alergia kontaktowa;
- ukąszenie owadów;
- stosowanie niektórych leków, np. glikokortykoidów;
- stan po chemioterapii;
- problemy hormonalne, np. przy menopauzie;
- infekcje wirusowe, np. ospa wietrzna, półpasiec;
- infekcje bakteryjne, np. liszajec zakaźny, róża;
- choroby pasożytnicze, np. wszawica, świerzb;
- silny stres lub zaburzenia psychiczne;
- przeczulica skóry w związku z chorobami i urazami układu nerwowego;
- choroby autoimmunologiczne.
Osoby z bardzo suchą skórą, skórą skłonną do podrażnień, skórą atopową czy skórą naczyniową również mogą odczuwać pieczenie skóry.
Pieczenie skóry – objawy
Pieczenie skóry jest objawem subiektywnym, którego nie można zmierzyć za pomocą testów fizykalnych czy zbadać drogą badań obrazowych. Dość trudnym w diagnostyce problemem jest pieczenie skóry bez widocznych zmian, które może pojawić się w każdej z powyższych przyczyn. Przeważnie jednak jednocześnie z pieczeniem skóry obserwuje się objawy takie jak:
- wysypka;
- ropnie;
- grudki;
- zaczerwienienie;
- obrzęk;
- opuchlizna;
- ból;
- świąd;
- łuszczenie naskórka.
Niekiedy skóra może przybrać całkiem inne zabarwienie, np. lekko sine. Objawy ogólnoustrojowe mogą pojawić się w zależności od przyczyny pieczenia skóry. Przykładowo przy zespole Sjogrena poza omawianą dolegliwością obserwuje się również suchość błon śluzowych oraz zaburzenia produkcji łez i śliny.
Jeśli pieczenie skóry pojawia się wspólnie z bólem brzucha, nadmierną potliwością dłoni i biegunką, podejrzewać można tło nerwowe lub tło stresowe. Zwłaszcza jeśli z reguły wyniki badań wychodzą prawidłowo, a objawy te pojawiają się przed ważnymi wydarzeniami.
Diagnostyka pieczenia skóry
Diagnostyka samego pieczenia skóry jest trudna, dlatego z reguły nie sprawdza się wyłącznie tego objawu, lecz analizuje się cały obraz kliniczny. Podstawą jest szczegółowy wywiad zdrowotny, po czym odbywają się dokładne oględziny skóry. Przeważnie zajmuje się tym lekarz dermatolog, choć w razie stosownych podejrzeń może on skierować pacjenta do innego specjalisty. Uzupełniająco wykonuje się badania moczu i krwi (zwłaszcza w kontekście hormonów), a także biopsję niepokojących zmian skórnych.
Pieczenie skóry – leczenie
Leczenie pieczenia skóry powinno odbywać się przyczynowo. Przykładowo jeśli objaw pojawia się w przebiegu infekcji bakteryjnych, wdraża się antybiotykoterapię. Często nie jest to jednak możliwe, dlatego wówczas dąży się do stabilizacji choroby podstawowej za pomocą odpowiednich farmaceutyków lub maści. Ciężkie zmiany skórne leczy się za pomocą glikokortykoidów, choć substancje te powinny być ostatecznością ze względu na mnogość działań niepożądanych. Po wyciszeniu zmian skórnych ważna jest odpowiednia pielęgnacja skóry, z naciskiem na jej intensywne nawilżanie.
Polecane produkty:
|
Olej z czarnego kminku
Olej z czarnego kminku tłoczony na zimno zachowuje wszystkie, cenne substancje m.in. witaminę E oraz niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Jego działanie to dokładne nawilżanie, szybsza regeneracja, poprawa wyglądu skóry ... Zobacz więcej... |
|
Czarnuszka siewna
Czarnuszka ma zastosowanie w różnego rodzaju problemach skórnych. Jest wykorzystywana w zwalczaniu trądziku, blizn, zakażeń wirusowych, bakteryjnych i grzybiczych, alergii, a także suchej skóry, również głowy (np. łupież). Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Krajnik M., Żylicz Z., Świąd w zaawansowanych chorobach wewnętrznych. Patogeneza i leczenie, The Netherlands Journal of Medicine, 58/2001.
- Szybiak J., Wiechuła D., Problemy skórne związane ze stosowaniem kosmetyków, Przegląd Dermatologiczny, 100/2013.
