Łuszczyca

Łuszczyca (łac. psoriasis) to choroba skóry, która występuje obecnie u coraz większej liczbie ludzi. Obecna medycyna nie zna jeszcze rozwiązania w jaki sposób można byłoby ją skutecznie wyleczyć. Istnieje jednak wiele metod łagodzenia objawów. Czym dokładnie jest łuszczyca, jakie są jej przyczyny oraz jak łagodzić jej oznaki?

Łuszczyca – przyczyny

Istnieje pogląd, że łuszczyca to choroba o podłożu autoimmunologicznym co oznacza, że organizm ludzki zaczyna atakować własne tkanki oraz je niszczyć. Dodatkowo przypuszcza się, że łuszczyca występuje rodzinnie, a więc dziedziczymy ją z pokolenia na pokolenie.

Choroba skóry jaką jest łuszczyca najczęściej dotyczy osób między 10 a 40 rokiem życia. Jednak w ostatnich latach coraz częściej występuje również u ludzi starszych, nawet po 70 roku życia. W tym przypadku dużym prawdopodobieństwem występowania łuszczycy jest przyjmowanie leków nasercowych czy antydepresyjnych. Bardzo często zdarza się, że pierwsze objawy pojawiają się po infekcji bakteryjnej lub wirusowej. Warto zaznaczyć, że czynnikami sprzyjającym są stany zapalne występujące w organizmie.

Łuszczyca – objawy

Pierwsze objawy pojawiają się w postaci czerwonobrunatnych grudek, niekiedy o owalnym kształcie lub bardziej okrągłym. Zmiany są wyraźnie odgraniczone od otaczającej skóry. Zdrapanie ich powoduje pojawienie się kolejnych objawów. Są to m.in.:

• objaw świecy stearynowej – powierzchnia skóry staje się mocno błyszcząca, jakby pokryta była stearyną;
• objaw Auspitza – polega na pojawieniu się mikrokrwawień na skórze w wyniku uszkodzenia naczyń krwionośnych;
• objaw Koebnera – występuje głównie w łuszczycy aktywnej, rzadko w jej remisji. Polega na tym, że wszelkie podrażnienia naskórka czy jego uszkodzenia powoduje (po około 2 tygodniach) powstawanie zmian łuszczycowych;
• objaw Nikolskiego – to typowy objaw występujący przy łuszczycy krostkowej. Polega na „zejściu” naskórka w wyniku jego potarcia.

Zmiany skórne najczęściej zlokalizowane są na kolanach, łokciach, pośladkach, dłoniach, stopach oraz na owłosionej skórze głowy. Wierzchnia warstwa grudkowatych zmian pokryta jest srebrzystoszarą lub srebrzystą warstwą w postaci łuski, która gromadzi się w dość grubą warstwę poprzez zachodzące procesy rogowacenia naskórka. Ogniska zmian nie należą do dużych, zwykle od kilku mm do 2 cm.

Innym, dość charakterystycznym miejscem występowania łuszczycy są paznokcie. Mówi się wtedy o objawie naparstkowania. Charakteryzuje się drobnymi, czasami nawet mało widocznymi punkcikowymi wgłębieniami na płytce. Wówczas paznokcie stają się słabe, łamliwe oraz posiadają tendencję do rozdwajania się. Problem łuszczycy może występować zarówno na paznokciach u stóp oraz dłoni.

Czy łuszczycą można się zarazić?

Zdecydowanie nie. Łuszczyca nie jest chorobą, którą można się zarazić przez dotyk czy korzystanie tych samych sztućców. Jest to ważna informacja dla każdego z nas, aby w momencie sytuacji podania ręki choremu zachować się w stosunku do niego nieodpowiednio.

Co może wywołać pojawienie się łuszczycy:

Obecnie występuje wiele czynników, które mogą przyczynić się do pojawienia się objawów łuszczycy. Należą do nich:

• leki – w tym niektóre antybiotyki np. tetracykliny, sterydy, interferon, a także leki hormonalne;
• stres – zarówno permanentny jaki i krótkotrwały;
• podrażniony lub uszkodzony naskórek – drapanie;
• ostre infekcje pochodzenia bakteryjnego np. angina, wirusowego np. odra, ospa;
• infekcje o stanie przewlekłym – zapalenie zatok, próchnica;
• choroby przewlekłe – dna moczanowa, cukrzyca;
• palenie papierosów;
• otyłość;
• alkohol;
• niedosypianie;
• niewłaściwe kosmetyki.

Łuszczyca – rodzaje

• Łuszczyca zwykła (tzw. pospolita) – to najczęściej występujący rodzaj tej choroby. Stanowi aż 80-90% wszystkich przypadków łuszczyc;
• Łuszczyca zadawniona – charakteryzuje się symetrycznym występowaniem nieczynnych ognisk pogrubionego naskórka;
• Łuszczyca brodawkująca – objawy występują w postaci guzków, delikatnie przypominających brodawki. Najczęstsza ich lokalizacja to kończyny dolne;
• Łuszczyca wysiękowa – zmiany, które lokalizują się na skórze mają skłonność do sączenia się w fałdach skórnych m.in. pod pachami, w pachwinach czy pod biustem;
• Łuszczyca owłosionej skóry głowy – może być to jedyny objaw występowania łuszczycy lub jednocześnie towarzyszyć zmianom zlokalizowanym na ciele. Często towarzyszy temu świąd skóry;
• Łuszczyca kropelkowata – inaczej nazywana grudkową. Zmiany skórne zlokalizowane na rękach, nogach i tułowiu posiadają kształt kropli;
• Łuszczyca plackowata – objawy są takie same jak w przypadku łuszczycy zwykłej. Obejmują jednak znacznie większe obszary oraz mają tendencję do zlewania się;
• Łuszczyca krostkowa (tzw. dłoni i stóp) – zmiany chorobowe posiadają charakter ropnych, niezakaźnych krost.
• Łuszczyca uogólniona – zmiany skórne obejmują bardzo dużą powierzchnię ciała. Ponadto towarzyszy temu ból, obrzęk oraz świąd.

Łuszczyca – leczenie

Leczenie łuszczycy dzieli się na zewnętrzne i wewnętrzne. To pierwsze zwykle pomocne jest przy tzw. łuszczycy zwykłej. Polega na złuszczaniu łusek, a następnie zahamowaniu proliferacji naskórka. Do tego celu stosuje się kremy i maści na bazie kwasu salicylowego w stężeniu 5-10 %. Z kolei drugim etapem leczenia jest przyjmowanie antraliny, kortykosteoidów, pochodnej witaminy D, leków immunosupresyjnych, cytotoksycznych, a także antybiotyków.

Innym rodzajem leczenia są metody niekonwencjonalne, do których zalicza się urynoterapię, a więc leczenie własnym moczem. Dodatkowo zalecana jest dieta bezglutenowa, spożywanie tranu, ochrona skóry przed urazami i podrażnieniami oraz dbanie o higienę osobistą.

Kolejnym sposobem redukcji objawów łuszczycy jest fototerapia. Do tego celu wykorzystuje się działanie promieniowania UVA (metoda PUVA) i UVB o długości fali świetlnej 360-365 nm po wcześniejszym podaniu związków fotouczulających z grupy psolarenów. Zabiegi naświetlania skóry przeprowadzane są dość często – co 2 lub 3 dni.

Inną metodą leczenia łuszczycy jest tzw. fototereza. Jest to sposób wykorzystywany w przypadku ciężkiej postaci łuszczycy. Fototereza polega na wyizolowaniu limfocytów i napromieniowaniu ich światłem UVA poza organizmem osoby chorej oraz na jednoczesnym podawaniu psolarenów.

	Czarnuszka siewna Czarnuszka ma zastosowanie w różnego rodzaju problemach skórnych. Jest wykorzystywana w zwalczaniu trądziku, blizn, zakażeń wirusowych, bakteryjnych i grzybiczych, alergii, a także suchej skóry, również głowy (np. łupież). Zobacz więcej...
	Olej z czarnego kminku Olej z czarnego kminku tłoczony na zimno zachowuje wszystkie, cenne substancje m.in. witaminę E oraz niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Jego działanie to dokładne nawilżanie, szybsza regeneracja, poprawa wyglądu skóry ... Zobacz więcej...