Zielona bakteria na paznokciu jest poważnym problemem, który może wystąpić zarówno u kobiety, jak i u mężczyzny. U kobiet jest jednak częstsza, głównie ze względu na fakt popularnych zabiegów stylizacyjnych paznokci (manicure i pedicure). Za infekcję odpowiada pałeczka ropy błękitnej. Leczenie powinno zostać wdrożone jak najszybciej.
Co to jest zielona bakteria na paznokciu
Pałeczka ropy błękitnej (łac. Pseudomonas aeruginosa) to Gram-ujemne bakterie tlenowe o kształcie pałeczek, należące do rodziny Pseudomonadaceae. Większość tych patogenów wytwarza niebieskozielone barwniki: piowerdynę i piocyjaninę, to właśnie one odpowiadają za zielonkawe zabarwienie zakażonej płytki paznokciowej. Zanokcica wywoływana przez Pseudomonas aeruginosa rozprzestrzenia się w macierzy paznokcia, czemu towarzyszy dyfuzja barwnika przez płytkę paznokciową. Wywołuje to żywozielone zabarwienie, które ostatecznie przekształca się w zgaszony odcień zieleni.
Warto zaznaczyć, że bakterie ropy błękitnej nie należą do fizjologicznej flory bakteryjnej skóry, a zatem zakażenia nieuszkodzonych paznokci tą bakterią są na ogół rzadko obserwowane. Czynniki ryzyka takiej infekcji obejmują przede wszystkim:
- częste obgryzanie paznokci lub urazy płytki paznokciowej (np. pracując fizycznie bez rękawic);
- niewłaściwa higiena osobista, np. brak sterylizacji sprzętu wykorzystywanego przy wykonywaniu stylizacji paznokci;
- długotrwałe noszenie stylizacji manicure i pedicure, w szczególności jeśli w trakcie ich wykonywania doszło do jednego z następujących błędów: zbyt mocne spiłowanie płytki paznokciowej, zbyt krótkie utwardzenie lakieru pod lampą do paznokci (wskutek czego warstwa wewnętrzna stykająca się z paznokciem jest wilgotna i tworzy idealne środowisko do rozwoju bakterii), agresywne chemicznie, niskiej jakości lakiery do paznokci;
- częste moczenie dłoni, np. na basenie lub pracując na zmywaku;
- wszelkie przypadki osłabienia odporności organizmu, np. w związku z długotrwałą antybiotykoterapią, zakażeniem wirusem HIV, AIDS, chorobami autoimmunologicznymi, niedoborami pokarmowymi itd.
Zielona bakteria na paznokciu jest zaraźliwa, dlatego warto po jej stwierdzeniu szczególnie zadbać o higienę urządzeń, sprzętów i akcesoriów wokół siebie.
Zielona bakteria na paznokciu – objawy
Najbardziej charakterystycznym objawem zakażenia paznokci zieloną bakterią jest oczywiście zmiana zabarwienia płytki paznokciowej. Na samym początku zieleń ta jest dość intensywna, żywa, po czym wraz z upływem czasu przyjmuje odcień przygaszony. Typowa jest kruchość, łamliwość paznokci, nawet przy niewielkich urazach czy wykonywaniu prac fizycznych. Niektóre osoby z bardziej wrażliwym węchem zgłaszają lekko słodkawy zapach swoich paznokci. Dodatkowo wystąpić może opuchlizna wałów paznokciowych i stan zapalny skóry wokół paznokci. W zaawansowanych przypadkach zakażenie może prowadzić do onycholizy, czyli odwarstwienia płytki paznokcia od łożyska, co sprzyja dalszym infekcjom.
Zielona bakteria na paznokciu – diagnostyka
Diagnostyka zakażenia rozpoczyna się od przeprowadzenia wywiadu zdrowotnego z pacjentem oraz oceny klinicznej wyglądu paznokci. Istotny jest posiew mikrobiologiczny, czyli pobranie próbki z paznokcia i hodowla bakterii w laboratorium, co pozwala na dokładne określenie rodzaju patogenu. Z kolei testy biochemiczne obejmują wykrywanie specyficznych enzymów produkowanych przez Pseudomonas aeruginosa, które mogą potwierdzić zakażenie.
Zielona bakteria na paznokciu – leczenie
Pałeczka ropy błękitnej jest naturalnie oporna na szeroką gamę zróżnicowanych strukturalnie antybiotyków. Dotyczy to części antybiotyków β-laktamowych (aminopenicyliny wraz z ich połączeniami z inhibitorami β-laktamaz, cefalosporyny I i II generacji), chloramfenikolu, trimetoprimu czy tetracyklin. Zjawisko to określa się powszechnie jako oporność naturalna lub własna. Dlatego leczenie zielonej bakterii na paznokciu nie jest tak proste, jak mogłoby się wydawać i wymaga sporej wiedzy. Antybiotykoterapia jest niezbędna, jednak leki muszą zostać odpowiednio dobrane. Zazwyczaj zakażenie leczy się karboksypenicyliną, niektórymi cefalosporynami III i IV generacji bądź fluorochinolonami.
Mając na paznokciach zieloną bakterię, absolutnie odradza się wykonywanie jakichkolwiek stylizacji paznokci. Dopuszczane jest jedynie nakładanie na płytkę lakierów bezbarwnych o charakterze leczniczym, zapisanych przez lekarza dermatologa. Ważna jest też codzienna higiena dłoni i stóp, przy unikaniu ekspozycji ich na wilgoć. Jeśli infekcja jest głęboka, niezbędne może być mechaniczne oczyszczenie płytki paznokciowej.
Polecane produkty:
|
Czarnuszka siewna
Czarnuszka ma zastosowanie w różnego rodzaju problemach skórnych. Jest wykorzystywana w zwalczaniu trądziku, blizn, zakażeń wirusowych, bakteryjnych i grzybiczych, alergii, a także suchej skóry, również głowy (np. łupież). Zobacz więcej... |
|
Olej z czarnego kminku
Olej z czarnego kminku tłoczony na zimno zachowuje wszystkie, cenne substancje m.in. witaminę E oraz niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Jego działanie to dokładne nawilżanie, szybsza regeneracja, poprawa wyglądu skóry ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Urbanowicz P., Skomplikowany Pseudomonas aeruginosa – portret niezwykle groźnej bakterii, Aktualności Narodowego Programu Ochrony Antybiotyków, 2/2016.
- Muth A., Królik S., Kubisiak-Rzepczyk H., Adamski Z., Jenerowicz D., Onycholiza powiązana z zielonym zabarwieniem paznokci, Przegl Dermatol 2020, 107, 546–550.
- Maleszka R., Ratajczak-Stefańska V., Różewicka-Czabańska M., Zmiany infekcyjne paznokci, Przegl Dermatol 2011, 98, 120–127.
