Świerzb – charakterystyka i leczenie

Świerzb zaliczany jest do grupy chorób zakaźnych. Często kojarzony jest ze swędzeniem skóry oraz towarzyszącą temu czerwoną wysypką. Sprawdźmy co warto wiedzieć o tej chorobie oraz jak przebiega jej leczenie. 

Czym jest świerzb?

Świerzb jest chorobą pasożytniczą, którą wywołuje pasożyt świerzbowiec ludzki. Lokalizuje się w naskórku, a następnie wytwarza w nim kanaliki, w których następnie samice składają swoje jaja. Po pewnym czasie powstają w skórze nowe pasożyty, które również wnikają w głąb naskórka. Świerzbowce ludzkie bytują w miejscach ciepłych i trudno dostępnych. Należą do nich m.in. pachwiny, pępek, narządy rodne, pośladki, okolice pod piersiami czy miejsca pomiędzy palcami.

Do zakażenia świerzbem dochodzi w wyniku bezpośredniego kontaktu z osobą chorą, a więc podczas współżycia, spania w tym samym łóżku oraz noszenia tych samych ubrań. Do najczęściej chorujących na świerzb zalicza się osoby przebywające w dużych skupiskach ludzi, a także dzieci uczęszczające do szkół oraz przedszkoli.

Objawy świerzbu

Pasożyty bytując na skórze człowieka pozostawiają tam swoje odchody, na które człowiek reaguje alergią objawiającą się silnym uczuciem świądu. Chory zaczyna wówczas mocno się drapać, czego efektem są nadżerki naskórka lub tzw. przeczosy. Głównym objawem świerzbu jest zaczerwieniona skóra, widoczna na niej wysypka, grudki oraz pęcherzyki.

Należy wiedzieć, że objawy świerzbu następują po około 3-4 tygodniach od momentu zarażenia się pasożytem. Nasilają się one w miejscach ciepłych np. po przyjściu do domu, w czasie snu czy po kąpieli.

Świerzb – jak leczyć?

Aby zlikwidować chorobę należy w jak najszybszym czasie poddać się leczeniu. Terapia obejmuje dwa rozwiązania:

• leczenie miejscowe (leki stosowane miejscowo);
• leczenie ogólne (leki przyjmowane doustnie).

1. Leczenie miejscowe.

Bardzo często wśród osób chorych wybierane jest leczenie miejscowe. Mimo to preparaty zalecone przez lekarza powinny być stosowane na całe ciało, bez pomijania drobnych miejsc jak np. opuszki palców czy obszar między pośladkami. U małych dzieci leczeniu poddawana jest również skóra głowy oraz twarzy. Leki miejscowe należy stosować po wcześniejszym wykąpaniu się i aplikować je na czystą i suchą skórę. Preparat powinno pozostawić się na czas jaki zalecił wcześniej lekarz. Zwykle jest to kilka lub kilkanaście godzin.

Należy pamiętać, aby w trakcie leczenia trzymać się zaleceń lekarza. Stosowanie leku częściej niż było to zalecone nie przyniesie szybszego efektu terapeutycznego.

Najczęściej stosowane leki na świerzb to:

• maść z siarką;
• balsam z benzoesanem benzylu;
• krem z permetryną.

2. Leczenie ogólne.

Świerzb, który objawia się niemalże na całej powierzchni ciała wymaga stosowania silniejszej kuracji. Lekarstwa występują głównie w tabletkach i mogą przyjmować je również dzieci. W większości przypadków wystarczające jest tylko jednorazowe podanie leku. Zdarza się jednak, że konieczne jest podanie 2 lub 3 dawek.

Niektórzy pacjenci zaś wymagają nieco innego leczenia. Dermatolog może również przepisać leki przeciwhistaminowe w celu utrzymania kontroli nad uczuciem świądu oraz uzyskania ulgi podczas zasypiania. Dodatkowo może zalecić antybiotyk, aby wyeliminować infekcję lub też krem na bazie sterydów, aby załagodzić świąd, obrzęk i zaczerwienienie skóry.

Osobom zdrowym, ale przebywającym w otoczeniu chorych zwykle przypisuje się iwermektynę.

Powikłania

Nieleczony lub źle leczony świerzb może wywołać powikłania pochorobowe. Należą do nich reakcje alergiczne, guzki lub pęcherze na skórze oraz ciągle utrzymujący się świąd, nawet po zakończeniu leczenia. Wynikać to może m.in. z obecności w skórze pewnej części pasożyta, jego jaj lub odchodów. Zostają one usunięte dopiero wraz z naturalnym złuszczeniem się martwego naskórka, czyli w odstępie około 3 tygodni. Po tym czasie znika również świąd.

Świerzb – profilaktyka

Najlepszą formą zachowania profilaktyki, a także zapobiegania rozwojowi chorób zakaźnych jest unikanie kontaktu z osobą zarażoną. Należy mieć również świadomość, że główna przyczyna, a więc świerzbowiec ludzki może występować na przedmiotach codziennego użytku, a więc ubraniach, pościeli, ręcznikach. Dodatkowo warto w tym wszystkim pamiętać o odpowiedniej higienie osobistej. Należy regularnie zmieniać pościel, piżamę oraz ręczniki, a w momentach takich jak np. podróże używać wyłącznie własnych przedmiotów osobistych.

	Olej z czarnego kminku Olej z czarnego kminku tłoczony na zimno zachowuje wszystkie, cenne substancje m.in. witaminę E oraz niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Jego działanie to dokładne nawilżanie, szybsza regeneracja, poprawa wyglądu skóry ... Zobacz więcej...
	Czarnuszka siewna Czarnuszka ma zastosowanie w różnego rodzaju problemach skórnych. Jest wykorzystywana w zwalczaniu trądziku, blizn, zakażeń wirusowych, bakteryjnych i grzybiczych, alergii, a także suchej skóry, również głowy (np. łupież). Zobacz więcej...