Jak określić typ skóry?

Jak określić typ skóry, aby dzięki temu móc jak najlepiej dopierać zabiegi pielęgnacyjne, kosmetyki czy techniki poprawy urody? A także, aby móc świadomie zadbać o analizę kolorystyczną, którą wykorzystuje się przy dobrze odzieży, koloru włosów czy makijażu? Każdy człowiek, któremu zależy na wyglądzie i odpowiedniej prezencji, powinien bardzo dobrze znać swoje ciało, w tym skórę, która jest największym narządem ludzkiego organizmu.

Jak określić typ skóry?

O typie skóry można mówić w dwóch różnych aspektach. Po pierwsze jest to rodzaj skóry, obejmujący parametry związane z jej wyglądem, produkcją sebum, kondycją zdrowotną. Po drugie typ skóry może dotyczyć jej kolorytu i fenotypu. Warto znać obie kwestie, dzięki czemu pielęgnacja będzie wówczas znacznie łatwiejsza.

Rodzaje skóry

Wymienia się następujące rodzaje skóry:

• skóra normalna – najzdrowsza, pełna blasku, elastyczna i odpowiednio nawilżona. Podczas pielęgnacji wymaga jedynie nawilżania i oczyszczania;
• skóra sucha – z tendencją do nadmiernego, widocznego łuszczenia się naskórka, zwłaszcza w okolicach policzków i nosa. Może przyjmować szare, zmęczone zabarwienie oraz dość wyraźnie widać na niej zmarszczki. Wymaga oczyszczania, intensywnego nawilżania i regeneracji, jak również natłuszczania. Bardzo dobrze reaguje na zabiegi mezoterapii i mikrodermabrazji;
• skóra tłusta – z tendencją do nadmiernej produkcji sebum, a więc do błyszczenia się i gromadzenia na jej powierzchni tłustej warstwy. W efekcie mogą rozwijać się zaskórniki i niedoskonałości. Ważne jest zwłaszcza systematyczne oczyszczanie, tonizowanie i stosowanie kremów normalizujących czynność gruczołów łojowych. Nie należy zapominać o peelingach kwasowych;
• skóra mieszana – łączy cechy skóry tłustej i skóry suchej, dlatego w odpowiednich partiach stosuje się kosmetyki w zależności od potrzeb;
• skóra naczyniowa – charakteryzuje się czasowymi lub stałymi zmianami rumieniowymi, zwłaszcza na policzkach, brodzie i w okolicach nosa. Pojawiają się też teleangiektazje, czyli pajączki i naczynka. Bardzo dobrze sprawdzi się stosowanie kosmetyków zawierających flawonoidy, alantoinę, witaminę C, niacynę i wyciągi roślinne.

Dobrym pomysłem jest konsultacja z kosmetologiem, który pomoże określić rodzaj skóry i tym samym poleci najskuteczniejsze kosmetyki czy zabiegi.

Zobacz również: Rodzaje cery.

Fototyp skóry

Wyróżnia się następujące fototypy skóry wg Fitzpatricka:

• I – po ekspozycji skóry na słońce zawsze pojawia się oparzenie, brak jest natomiast opalenizny. Jest typowa dla osób o rudych włosach i bladej karnacji;
• II – po ekspozycji skóry na słońce zawsze pojawia się oparzenie, czemu towarzyszy słaba opalenizna. Jest typowa dla osób z jasnymi blond włosami, jasną karnacją;
• III – po ekspozycji skóry na słońce czasami pojawia się oparzenie, czemu towarzyszy średnia opalenizna. Jest typowa dla osób z ciemnymi blond i jasnobrązowymi włosami, jasną karnacją;
• IV – po ekspozycji skóry na słońce nigdy nie pojawia się oparzenie, lecz zawsze zaobserwować można opaleniznę. Jest typowa dla osób z bardzo ciemnymi włosami i śniadą karnacją;
• V – umiarkowana pigmentacja, skóra naturalnie ciemna. Jest typowa dla mulatów i niektórych murzynów;
• VI – mocna pigmentacja, skóra czarna. Charakterystyczna dla murzynów.

Znajomość fenotypu skóry pozwala na świadome zabezpieczanie jej kremami z filtrem UV i ograniczanie ekspozycji na promieniowanie słoneczne. Im niższy fenotyp, tym większy SPF w kremie się rekomenduje i tym częstsze nakładanie tego kremu na całe ciało, zwłaszcza na twarz, dekolt i ramiona.

Zobacz również: Mechanizm pigmentacji skóry.

Koloryt skóry

Znajomość kolorytu skóry pozwala na optymalny dobór kosmetyków do makijażu, koloru włosów podczas ich farbowania czy odzieży. Można tym samym maksymalnie wyeksponować zalety własnej urody, podkreślając je. Wyróżnia się następujące typy skóry:

• wiosna – delikatna, jasna karnacja, cera lekko brzoskwiniowa ze złocistym połyskiem, mogą pojawiać się piegi. Oczy zwykle w odcieniach błękitu, zieleni lub jasnego brązu, zaś włosy są najczęściej miodowe lub w ciepłym blondzie. Do takiej urody najlepiej pasują następujące kolory: pastele, czekoladowy brąz, turkus, jabłkowa zieleń. Taka osoba nie będzie korzystnie wyglądać w granatach, grafitach oraz czerni i bieli;
• lato – blada cera, beżowa lub mleczna z lekko szarawym odcieniem, włosy blond, popielate, chłodno brązowe, zaś oczy mogą przybierać każdą barwę. Typ urody lata najlepiej komponuje się z kolorami niebieskim, lawendowych oraz srebrnym, ale także z wszelkimi chłodnymi odcieniami. Do lata nie pasuje natomiast gama barw jaskrawych czy ciepłych;
• jesień – złocista, ciepła karnacja, piegi, cera podatna na oparzenia słoneczne, zielone lub brązowe oczy oraz włosy o wszystkich odcieniach rudego, lub ciepłego brązu. Do jesieni świetnie pasują wszelkie ciepłe kolory, ale i odcienie zieleni. Nie pasują natomiast pastele;
• zima – porcelanowa cera, jasna lub z różowym odcieniem, włosy raczej ciemne (czarne lub brązowe), oczy zaś niebieskie, szare, w chłodnym odzieniu bardzo ciemnego brązu. Do zimy pasują zwłaszcza kolory: biel, wanilia, butelkowa zieleń, srebro, czerń, intensywna czerwień. Nie pasują zaś ciepłe odcienie żółtego i złota.

Dobrym pomysłem jest także udanie się na profesjonalną analizę kolorystyczną. Tym bardziej że każdy powyższy typ urody dzieli się dodatkowo na podtypy, które mogą mieć różne potrzeby kolorystyczne.

	Kolagen naturalny - skóra i stawy Kolagen od bioalgi to naturalny, najwyższej jakości hydrolizat kolagenu. Jest to najważniejsze białko, które wpływa na jakość skóry. Jego odpowiednia ilość zapobiega powstawaniu zmarszczek, cellulitu, rozstępów, ... Zobacz więcej...
	Kwas hialuronowy tabletki Kwas hialuronowy znajduje się w skórze, dzięki czemu czyni ją gładką, elastyczną i bez zmarszczek. Z wiekiem jego ilość jednak maleje i należy dostarczać go do organizmu, aby uzupełnić powstające braki … Zobacz więcej...

Bibliografia

1. Suligowska I., Pielęgnowanie zdrowej skóry, Radom 2006.
2. Kurpiewska J., Liwkowicz J., Środki ochrony skóry – definicje, rodzaje, zastosowanie, ocena ryzyka zawodowego i obowiązujące w Polsce regulacje prawne, BP, 6/2010.