Nadmierna senność

Spis treści

Koenzym Q10 promocja

Koenzym Q10 promocja

Nadmierna senność może mieć wiele przyczyn – zarówno fizjologicznych, jak i chorobowych. Jeśli ma charakter nawracający lub towarzyszy człowiekowi praktycznie cały czas, należy skonsultować się z lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej. Taka sytuacja znacznie ogranicza jakość codziennego funkcjonowania.

Nadmierna senność

Nadmierna senność – przyczyny

Nadmierna senność, jeśli występuje sporadycznie, może po prostu wynikać z niewyspania się (zbyt krótki sen, przerywany sen, chwilowa bezsenność, jet lag, praca na nocnej zmianie itd.). W dzisiejszych czasach brak energii w ciągu dnia i wzmożoną senność nierzadko określa się jako konsekwencja współczesnego stylu życia, do czego przyczynia się nieregularny tryb dnia, częste korzystanie z urządzeń elektronicznych, zwłaszcza przed snem, brak aktywności fizycznej. Jeśli jednak cała noc była przespana, a mimo to człowiek jest nadmiernie senny w ciągu dnia, przyczyn należy upatrywać m.in. w:

I wielu innych. Nadmierna senność w ciągu dnia może być także skutkiem ubocznym przyjmowania niektórych leków. Przede wszystkim jednak o nadmiernej, patologicznej senności mówi się w kontekście narkolepsji. Narkolepsja to choroba polegająca na pojawianiu się w ciągu dnia epizodów trudnej do opanowania senności, która bardzo szybko przechodzi w sen trwający od kilku sekund do kilkunastu minut. Jest zaburzeniem o podłożu psychicznym, choć jej przyczyny wciąż nie zostały w pełni poznane. Wykazano jedynie, że wiążą się z nieprawidłową regulacją fazy REM.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Zobacz również: Fazy snu.

Nadmierna senność – objawy

Nadmierna senność to nic innego jak uczucie zmęczenia i potrzeby położenia się spać, występujące w ciągu dnia, czyli w części doby, która teoretycznie przeznaczona jest na aktywność. Osoba odczuwająca senność staje się automatycznie mało wydajna, wzrasta jej próg bólu, pogarsza się pamięć i koncentracja. Przekłada się to na wykonywanie obowiązków domowych czy zawodowych, a nawet na relacje z innymi. W przebiegu nadmiernej senności mogą pojawiać się objawy współtowarzyszące, które zależą jednak od przyczyn patologicznych, które tę senność wywołały. Przykładowo przy niedoborach żelaza zaobserwować można jednocześnie bladość skóry i zawroty głowy, zaś przy chorobach tarczycy – nagłe chudnięcie lub tycie, nadmierne wypadanie włosów i kołatanie serca.

Diagnostyka nadmiernej senności

Jeśli nadmierna senność nie wynika ze stylu życia czy niewyspania się w nocy, należy wdrożyć szczegółową diagnostykę. Badaniami pierwszego wyboru są:

Jeśli wyniki są prawidłowe, pacjenta diagnozuje się w kierunku narkolepsji – zwłaszcza jeśli istnieją ku temu wskazania (senność kończy się chwilowymi epizodami snu trudnymi do powstrzymania). Wówczas, w zależności od wskazań neurologa, wykonać można analizę płynu mózgowo-rdzeniowego (ocena neuroprzekaźnika oreksyny), badanie neuroobrazowe mózgu oraz badania neurofizjologiczne.

Nadmierna senność – leczenie

Jeśli nadmierna senność wynika z chorób ostrych lub przewlekłych, dąży się do ich wyleczenia lub ustabilizowania, najczęściej za pomocą farmakoterapii i modyfikacji stylu życia. Wdrożenie zdrowych nawyków związanych z higieną snu ma znaczenie zawsze, bez względu na przyczynę nadmiernej senności. Jeśli pacjent zacznie dobrze wysypiać się nocą, prawdopodobieństwo zmęczenia i senności w ciągu dnia będzie niższe.
Należy również pozostać aktywnym fizycznie (co rozbudza i dotlenia organizm), suplementować preparaty dodające energii (np. koenzym Q10, żeń-szeń, kofeina, guarana, tauryna) oraz unikać używek, zwłaszcza alkoholu. W leczeniu narkolepsji zastosowanie znajdują leki stymulujące i pobudzające układ nerwowy do pracy, przedłużające stan czuwania. Pacjent może ponadto przyjmować leki przeciwdepresyjne.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Żarowski M., Szczerba A., Malendowicz-Major B., Jankowska A., Nawracająca hipersomnia, Neurologia Dziecięca, Vol. 29/2020, nr 58.
  2. Szelenberger W., Hipersomnie pochodzenia ośrodkowego, Pneumonologia i Alergologia Polska, 1/2007.
  3. Zawilska J., Woldan-Tambor A., Płocka A., Kużajska K., Wojcieszak J., Narkolepsja: etiologia, obraz kliniczny, diagnostyka i leczenie, Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej, 66/2012.

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów

Najpopularniejsze w Zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *