Zaburzenia barwnikowe skóry

Spis treści

Koenzym Q10 promocja

Koenzym Q10 promocja

Zaburzenia barwnikowe skóry to grupa wielu różnych problemów dermatologicznych, których wspólną cechą są zmiany w obrębie pigmentacji skóry. Ich diagnostyką i leczeniem zajmuje się więc lekarz dermatolog, nierzadko we współpracy z kosmetologiem. Istnieje wiele sposobów na przywracanie jednolitego kolorytu skóry, jeśli nie ma ku temu przeciwwskazań zdrowotnych. Jakie są najczęstsze zaburzenia barwnikowe skóry?

Zaburzenia barwnikowe skóry

Piegi

Piegi dziedziczy się w sposób autosomalny dominujący, co oznacza, że jeśli jeden z rodziców ma piegi, z dużym prawdopodobieństwem będą je mieć także dzieci. Zjawisko to przebiega z nadmierną produkcją melaniny – naturalnego barwnika skóry wydzielanego przez melanocyty. Mają postać drobnych, rozsianych, ciemniejszych kropeczek, najczęściej występują przy tym w obrębie twarzy i dekoltu. Nie powodują żadnych dolegliwości bólowych. Co więcej, ostatnimi czasy powszechnie uznaje się je za symbol piękna.

Melasma

Melasma to nieregularne plamy naskórkowe, dość dobrze odgraniczone od otoczenia. Mogą umiejscawiać się w dowolnym miejscu na ciele, zwykle jednak na twarzy. Symetryczne rozłożenie ognisk sprawia, że twarz przybiera wygląd maskowaty. Wykwity skórne nasilają się w okresie intensywniejszej ekspozycji na promieniowanie słoneczne. Rozwijają się bardzo często w czasie ciąży i nawet u około 10-20% młodych kobiet przyjmujących regularnie doustną antykoncepcję hormonalną. Wynika z tego, że na ich rozwój duży wpływ mają zmiany w obrębie gospodarki hormonalnej.

Plamy soczewicowate

Plamy soczewicowate pojawiają się w największym stopniu na skórze twarzy, dłoni, przedramion. Są dość dobrze odgraniczone od otoczenia o kolorze jasno- lub ciemnobrązowym. Swoim wyglądem przypominają piegi, są jednak większe. Co więcej, mogą występować w miejscach nienarażonych na ekspozycje na słońce, podczas gdy piegi najczęściej lokują się tam, gdzie skóra ma kontakt ze światłem słonecznym.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Plamy cafe au lait

Powszechne są to zmiany pigmentacyjne o zabarwieniu beżowym, delikatnie ciemniejszym od skóry, przypominającym kolor kawy z mlekiem (stąd ich nazwa). Występują już w momencie narodzin, zazwyczaj w obrębie tułowia. Mogą mieć różną średnicę – od kilku milimetrów, nawet do kilkudziesięciu centymetrów. Nie powodują żadnych dolegliwości bólowych.

Przebarwienia pozapalne

Do grona zaburzeń barwnikowych skóry zaliczyć można też przebarwienia pozapalne, tworzące się wskutek przebytego, miejscowego stanu zapalnego, ograniczającego się do poziomu skóry. Przeważnie prowadzą do nich różnego rodzaju choroby dermatologiczne, takie jak np.:

Jednak zdarza się, że bywają konsekwencją przyjmowania niektórych leków lub ekspozycji na promieniowanie UV.

Zaburzenia barwnikowe skóry – leczenie

Leczenie większości rodzajów przebarwień jest dość trudne i czasochłonne. Jedną z najpopularniejszych metod jest laseroterapia. W laseroterapii stosuje się natomiast zwykle:

  • laser rubinowy typu Q-switch;
  • laser Nd:Yag typu Q- -swich;
  • laser aleksandrytowy typu Q-swich;
  • technologia IPL.

Inną metodą jest mezoterapia, polegająca na wstrzykiwaniu w głąb skóry substancji odżywczych, nawilżających i rozjaśniających za pomocą bardzo cienkich igieł. Z powodzeniem stosować można ponadto m.in.:

W warunkach domowych można sięgać po gotowe lub własnoręcznie wykonane peelingi, lub maski o działaniu rozjaśniającym. Mogą zawierać witaminę C, węgiel aktywny, kurkumę lub Chlorellę. Należy pamiętać, aby nie opalać zmian barwnikowych, ponieważ wówczas większość z nich stanie się jeszcze bardziej widoczna. Wychodząc na słońce, warto zaaplikować na skórę krem z wysokim filtrem SPF, najlepiej SPF 50+. W szczególności w obrębie twarzy.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Hauzer A., Gnus J., Hauzer W., Leczenie zaburzeń barwnikowych skóry związanych z wiekiem. Przegląd metod, Kosmetologia Estetyczna, 5/2017.
  2. Czerwonka W., Przebarwienia skóry. Etiologia i leczenie za pomocą lasera, Kosmetologia Estetyczna, 2/2015.
  3. Kręcisz B., Słowik-Rylska M., Kucharczyk M., Michalak M., Zaburzenia barwnikowe skóry – przyczyny, leczenie i profilaktyka, Wydawnictwo Uniwersytet Jana Kochanowskiego, Kielce 2021.

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów

Najpopularniejsze w Zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *