Skóra łojotokowa to problem, który może wystąpić zarówno na drodze dermatologicznych schorzeń przewlekłych, jak i wskutek błędnej pielęgnacji codziennej skóry. Posiadacze skóry łojotokowej zmagają się z nadmiernym błyszczeniem jej, tendencją do zmian skórnych oraz niekiedy z łuszczeniem się naskórka. W dążeniu do normalizacji pracy gruczołów łojowych skóry znaczenie ma przede wszystkim styl życia i codzienna pielęgnacja. Jeśli problem jest przewlekły lub pojawia się w przebiegu chorób skóry warto skorzystać z porady dermatologa i kosmetologa.
Skąd się bierze skóra łojotokowa?
W powstawaniu łojotoku kluczową rolę odgrywa wzmożona aktywność gruczołów łojowych, niektóre zjawiska immunologiczne, nadmierna kolonizacja skóry grzybami Malassezia spp. oraz działanie licznych czynników egzogennych. Łojotok może pojawić się w przebiegu przewlekłych chorób dermatologicznych, wśród których najczęściej występuje łojotokowe zapalenie skóry (ŁZS) oraz trądzik pospolity i trądzik różowaty. Skóra łojotokowa może jednak wynikać z zupełnie innych przyczyn, takich jak:
- nadmierny stres w życiu codziennym;
- niedobór witaminy A, witaminy E bądź witamin z grupy B;
- nadmiar androgenów;
- zaburzenia hormonalne;
- niewłaściwa pielęgnacja skóry, np. zbyt częste stosowanie peelingów, używanie kremów niedobranych do potrzeb skóry;
- zbyt częste dotykanie skóry, pocieranie jej, co stymuluje gruczoły łojowe do pracy.
Pewne znaczenie ma również nieodpowiednia dieta. Do produktów spożywczych nasilających łojotok zaliczamy dania smażone, alkohol, słodycze oraz pikantne przyprawy. Powinny unikać ich osoby zmagające się z omawianym problemem.
Jak wygląda skóra łojotokowa?
Głównym objawem skóry łojotokowej jest nadmierna produkcja łoju przez gruczoły łojowe. Taka skóra opisywana jest również jako cera tłusta, ponieważ na jej powierzchni stale znajduje się warstwa wspomnianego łoju. W związku z tym skóra staje się błyszcząca, a po przetarciu jej dłonią na palcach pozostaje tłusta warstwa. Wzrasta ryzyko powstawania różnych zmian skórnych, zwłaszcza wyprysków i zaskórników. Łojotok nasila intensywność trądziku i utrudnia leczenie tych zmian. Co istotne, na skórze łojotokowej może wystąpić nadmierne łuszczenie się naskórka.
Zmagając się z łojotokiem warto zwrócić uwagę na objawy dodatkowe, dzięki którym będziemy mogli rozróżnić przyczynę problemu. Przy łojotokowym zapaleniu skóry obserwuje się cykliczne zmiany zapalne oraz drobnopłatkowe łuszczenie się naskórka. Miejsce ma świąd i zaczerwienienie, co zazwyczaj obejmuje skórę twarzy i owłosioną skórę głowy. Nadmierna ilość łoju wzmaga stan zapalny, może pobudzać keratynizację ujść gruczołów łojowych i dalej nasilać łojotok, tworząc tzw. błędne koło.
Z kolei trądzik różowaty początkowo manifestuje się zaczerwienieniem centralnej części twarzy (strefa T), czemu towarzyszy napięcie skóry, umiarkowany świąd, szczypanie, pieczenie, a w niektórych przypadkach nawet miejscowe podwyższenie temperatury skóry.
Skóra łojotokowa – leczenie i domowe sposoby
Leczenie łojotoku rozpoczyna się w gabinecie doświadczonego dermatologa. Niezwykle ważne jest ustalenie przyczyny problemu – jeśli jest to choroba dermatologiczna (ŁZS, trądzik) należy ją rozpoznać i zróżnicować z innymi, które mogą objawiać się podobnie. Często obserwuje się postawienie błędnej diagnozy, co wpływa na wydłużenie czasu leczenia. Po rozpoznaniu przyczyn łojotoku rozpoczyna się leczenie.
Jeśli skóra łojotokowa występuje w przebiegu ŁZS istotne jest miejscowe stosowanie maści, np. zawierających w składzie substancje przeciwzapalne i przeciwświądowe. Przy trądziku również dobrze sprawdzą się kremy i maści dobrane przez specjalistę, zawierające w składzie m.in. kwasy roślinne, witaminę A, witaminę E czy cynk. Właściwa pielęgnacja skóry jest konieczne w każdym przypadku łojotoku, bez względu na to czy wynika on z błędnego postępowania na co dzień czy z chorób przewlekłych. W odniesieniu do pielęgnacji skóry zaleca się:
- stosowanie łagodnych kosmetyków pielęgnacyjnych (kremów, serum, maseczek, pianek myjących), w składzie których nie znajdziemy alkoholu czy chemicznych, sztucznych dodatków. Preferowanymi składnikami takich produktów są wyciągi i olejki roślinne, cynk, witaminy, kwasy tłuszczowe omega-3, kwas hialuronowy;
- suplementacja kwasu hialuronowego, kolagenu, kwasów tłuszczowych omega-3 (np. w postaci oleju z czarnego kminku), Spiruliny, Chlorelli;
- wykonywanie peelingów chemicznych 1-2 razy w tygodniu, aby oczyścić pory i ujścia mieszków włosowych. Po wykonaniu peelingu należy użyć toniku oraz odpowiednio dobranego kremu nawilżającego;
- picie dużej ilości wody i stosowanie zbilansowanej, urozmaiconej i zdrowej diety.
Dodatkowo można wspomóc się profesjonalnymi zabiegami kosmetologicznymi. Świetnie sprawdzają się peelingi kawitacyjne, oxsybrazja, sonoforeza czy mezoterapia (zarówno mezoterapia igłowa, jak i mezoterapia bezigłowa).
Polecane produkty:
|
Kwas hialuronowy tabletki
Kwas hialuronowy znajduje się w skórze, dzięki czemu czyni ją gładką, elastyczną i bez zmarszczek. Z wiekiem jego ilość jednak maleje i należy dostarczać go do organizmu, aby uzupełnić powstające braki … Zobacz więcej... |
|
Kolagen naturalny - skóra i stawy
Kolagen od bioalgi to naturalny, najwyższej jakości hydrolizat kolagenu. Jest to najważniejsze białko, które wpływa na jakość skóry. Jego odpowiednia ilość zapobiega powstawaniu zmarszczek, cellulitu, rozstępów, ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Bednarek M., Musiał C., Najczęstsze problemy pacjenta trychologicznego – choroby skóry głowy, Kosmetologia Estetyczna, 3/2019.
- Jałowska M., Łupież i łojotokowe zapalenie skóry – etiopatogeneza i leczenie.
- Buczek A., Wcisło-Dziadecka D., Sierant K., Brzezińska-Wcisło L., Co nowego w etiologii i terapii łojotokowego zapalenia skóry, Postępy Nauk Medycznych, 1/2018.
- Błaszkowski M., Kaczorowska A., Staszek D., Kaszuba A., Dermatoza o obrazie klinicznym przypominającym łojotokowe zapalenie skóry, Postępy Dermatologii i Alergologii, 2/2010.
- Trznadel-Grodzka E., Kaszuba A., Tyc-Zdrojewska E., Choroby łojotokowe, Wydawnictwo Czelej, Lublin 2015.
