Przekwitanie

Przekwitanie (inaczej: klimakterium) to przejściowy czas między okresem reprodukcyjnym kobiety, a starością, kiedy następuje zatrzymanie funkcji jajnika, a także zachodzą zmiany w wytwarzaniu estrogenów.

Moment, kiedy następuje menopauza

Czas, kiedy pojawia się menopauza u kobiet to bardzo często wiek około 50 lat. Jednak na fakt, w jakim wieku pojawia się menopauza wpływają m.in.:

• czynniki socjoekonomiczne;
• wysokość nad poziomem morza, gdzie mieszka kobieta;
• palenie papierosów;
• utrata jajnika w młodym wieku;
• czynniki genetyczne;
• doustna antykoncepcja hormonalna;
• spożywanie alkoholu.

Zmiany hormonalne w okresie przekwitania

W czasie przekwitania dochodzi do obniżenia się poziomu estrogenów, progesteronu, inhibin, androgenów jajnikowych i nadnerczowych, hormonu wzrostu oraz insulinopodobnych czynników wzrostu. Z kolei stężenie estradiolu w surowicy osiąga poziom poniżej 30pg/ml. W tym samym czasie dochodzi do wzrostu stężenia gonadotropin.

W okresie postmenopauzalnym stężenie FSH i LH przewyższa 5-10 krotnie stężenie, które obserwuje się w tzw. okresie reprodukcyjnym. Głównym estrogenem po menopauzie jest estron, którego stężenie wynosi 20-60 pg/ml. Jego wzrost powyżej 70-75 pg/ml może być przyczyną występowania krwawień z macicy.

Zespół klimakteryczny

Zespół klimakteryczny to zespół objawów, które występują podczas przekwitania. Zaliczają się do nich m.in.:

• objawy naczynioruchowe (uderzenia gorąca, nocne pocenie);
• objawy somatyczne (zawroty głowy i bóle głowy, parastezje);
• objawy psychiczne (nadpobudliwość, obniżenie nastroju).

Warto podkreślić, że uderzenia gorąca występują u znacznej części kobiet już około 6-12 miesięcy przed menopauzą, z kolei zanikają po 2-3 latach po menopauzie. Czynniki, które sprzyjają ich występowaniu to:

• wysoka temperatura oraz wysoka wilgotność powietrza;
• gorące posiłki;
• używki (kawa, alkohol);
• stres;
• przebywanie w ciasnych pomieszczeniach.

Za pojawianie się tych objawów odpowiedzialne są zmiany w stężeniach neuroprzekaźników tj. adrenalina, dopamina, serotonina, opioidy i prostaglandyny. Zjawisko jakim są uderzenia gorąca przyczynia się do obumierania dendrytów komórek nerwowych.

Zobacz również: Jak łagodzić objawy menopauzy?

Przekwitanie a miesiączka

W czasie przekwitania występują tzw. przetrwałe krwawienia czynnościowe, które wynikają z przetrwania pęcherzyka jajnikowego. Ponadto występują zarówno częste, jak i obfite, skąpe oraz rzadkie miesiączki. Dodatkowo stopniowo zmniejsza się szansa na zajście w ciążę u kobiet powyżej 40 roku życia.

Depresja a przekwitanie

Objawy depresji można rozpoznać u 50% kobiet będących w czasie przekwitania. Cechą charakterystyczną objawów depresyjnych jest duże natężenie lęku, podniecenie ruchowe, tendencje samobójcze. Za przyczynę tego rodzaju objawów uważa się niedobór estrogenów, a także spowodowane tym zmniejszenie stężenia oraz aktywności neurotransmiterów warunkujących nastrój.

Przekwitanie – leczenie

Leczenie klimakterium opiera się przede wszystkim na podawaniu leków zawierających estrogeny oraz ich pochodne w formie tabletek doustnych, plastrów, kremów czy globulek dopochwowych. Bardzo ważne w tego rodzaju terapii jest zrównoważenie proporcji gestagenów – pochodnych progesteronu, które działają przeciwnie do estrogenów. Chronią bowiem przed niekorzystnym działaniem leków na endometrium macicy przez zmniejszenie ryzyka rozrostu błony śluzowej, a w dalszym czasie przed rozwojem nowotworu.

Zobacz również: Rak szyjki macicy.

Przed zaleceniem hormonalnej terapii zastępczej ginekolog powinien przeprowadzić mammografię oraz USG, aby wykluczyć zmiany patologiczne w piersiach oraz macicy.

	Kolagen naturalny - skóra i stawy Kolagen od bioalgi to naturalny, najwyższej jakości hydrolizat kolagenu. Jest to najważniejsze białko, które wpływa na jakość skóry. Jego odpowiednia ilość zapobiega powstawaniu zmarszczek, cellulitu, rozstępów, ... Zobacz więcej...
	Kwas hialuronowy tabletki Kwas hialuronowy znajduje się w skórze, dzięki czemu czyni ją gładką, elastyczną i bez zmarszczek. Z wiekiem jego ilość jednak maleje i należy dostarczać go do organizmu, aby uzupełnić powstające braki … Zobacz więcej...

Bibliografia

1. Banaszewska B., Basta A., Borowski D., Bręborowicz G., Położnictwo i Ginekologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007.