Nadżerka szyjki macicy

Nadżerka szyjki macicy to częsta dolegliwość ginekologiczna u kobiet w każdym wieku. Zgodnie z definicją, nadżerką nazywamy płytki ubytek tkanki nabłonkowej w obrębie danej struktury anatomicznej, pod względem histologicznym nadżerka szyjki macicy nie jest więc prawdziwą nadżerką. W jej przebiegu obserwuje się bowiem obecność nieprawidłowego nabłonka w obrębie szyjki macicy, a nie jego ubytek.

Nadżerka szyjki macicy – przyczyny

Istnieje kilka możliwych przyczyn pojawienia się nadżerki szyjki macicy. Najczęściej wynika ona ze zmian hormonalnych, czyli rozwija się przy:

• niedoborach estrogenu;
• przyjmowaniu doustnych środków antykoncepcyjnych;
• ciąży i połogu;
• menopauzie;
• chorobach tarczycy;
• hormonoterapii.

I innych. Kolejnymi możliwymi przyczynami problemu są:

• infekcje i stany zapalne dróg rodnych, zwłaszcza pochwy;
• poronienie;
• przebyte zabiegi ginekologiczne, np. łyżeczkowanie jamy macicy;
• przewlekłe stany zapalne toczące się w organizmie;
• urazy mechaniczne narządów rodnych;
• nowotwory;
• choroby autoimmunologiczne.

Jak wygląda to w praktyce? W warunkach fizjologicznych zdrowa kobieta posiada na szyjce macicy nabłonek wielowarstwowy płaski. U wielu kobiet (średnio 30%) na szyjce macicy obserwuje się jednak nabłonek gruczołowy, który powinien znajdować się dopiero w kanale szyjki macicy. Zgodnie z terminologią medyczną, popularnie zwana nadżerka szyjki macicy powinna być nazywana ektopią. I to właśnie ma na myśli lekarz ginekolog w większości przypadków diagnozując pacjentkę.

Nadżerka szyjki macicy – objawy

Nabłonek uznawany za nadżerkę szyjki macicy posiada zupełnie odmienny wygląd od fizjologicznego nabłonka wielowarstwowego płaskiego. Jest czerwony i silnie przekrwiony, podczas gdy nabłonek wielowarstwowy płaski wyróżnia się bladoróżowym zabarwieniem. Obecność omawianego problemu zdrowotnego jest trudna do zauważenia przez kobietę, ponieważ występujące objawy nie są specyficzne. Mogą pojawić się:

• bóle podbrzusza i okolicy krzyżowo-lędźwiowej;
• upławy o białym zabarwieniu i nieprzyjemnym zapachu;
• plamienia pojawiające się po stosunku seksualnym bądź między kolejnymi miesiączkami.

Objawy te mogą wskazywać na rozmaite problemy zdrowotne, od infekcji aż do endometriozy. Wymagają więc diagnostyki lekarskiej. Każda kobieta powinna uczęszczać na kontrolne wizyty ginekologiczne 1 raz w roku.

Nadżerka szyjki macicy – diagnostyka

Aby rozpoznać nadżerkę szyjki macicy wykonuje się badanie cytologiczne. Wyróżnia się 5 stopni:

• I – wynik poprawny, dotyczy kobiet zdrowych. W pobranym wymazie znajdują się wyłącznie komórki prawidłowe;
• II – w wymazie znajduje się śladowa ilość nieprawidłowych komórek zapalnych, mieszczą się one jednak w normie. Stan nie wymaga leczenia;
• III – w wymazie zaobserwowano komórki dysplastyczne, które po pewnym czasie mogą (choć nie muszą) przekształcić się w komórki nowotworowe. Podejmuje się leczenie, a pacjentka powinna regularnie stawiać się na badania kontrolne;
• IV – pojawia się podejrzenie nowotworu szyjki macicy, w związku z czym podczas badania ginekologicznego lekarz pobiera wycinek tkanek do badań histopatologicznych;
• V – wyraźnie widoczne są komórki nowotworowe. Rozpoczyna się leczenie onkologiczne.

Jak można zatem zaobserwować, nadżerka szyjki macicy może być zmianą łagodną, nie będącą powodem do niepokoju, jak również zmianą niebezpieczną. Pomocnym badaniem jest kolposkopia, czyli uwidocznienie w trójwymiarze i odpowiednim powiększeniu całej powierzchni szyjki macicy i część pochwy.

Zobacz również: Cytologia.

Nadżerka szyjki macicy – leczenie

Nadżerki szyjki macicy bardzo często nie wymagają leczenia, lecz jedynie obserwacji. Przy podłożu hormonalnym zmiany zwykle obserwuje się samoistne znikanie nadżerki po unormowaniu gospodarki hormonalnej organizmu. W pozostałych przypadkach zastosowanie znajduje farmakoterapia dopochwowa, także w postaci preparatów nanoszonych miejscowo na szyjkę macicy. Mają one na celu koagulację chemiczną zmiany. Innymi metodami są: krioterapia, fotokoagulacja oraz elektrokoagulacja. Przy stwierdzeniu zmian nowotworowych wdraża się natomiast leczenie onkologiczne.

	Olej z czarnego kminku Olej z czarnego kminku tłoczony na zimno zachowuje wszystkie, cenne substancje m.in. witaminę E oraz niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Jego działanie to dokładne nawilżanie, szybsza regeneracja, poprawa wyglądu skóry ... Zobacz więcej...
	Czarnuszka siewna Czarnuszka ma zastosowanie w różnego rodzaju problemach skórnych. Jest wykorzystywana w zwalczaniu trądziku, blizn, zakażeń wirusowych, bakteryjnych i grzybiczych, alergii, a także suchej skóry, również głowy (np. łupież). Zobacz więcej...

Bibliografia

1. Janni W., Fehm T., Stickeler E., Tempfer C., Ginekologia. Diagnostyka różnicowa i terapia, Wydawnictwo Urban&Partner, Wrocław 2021.
2. Bręborowicz G., Położnictwo i ginekologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2020.