Łuszczycowe zapalenie skóry

Spis treści

Koenzym Q10 promocja

Koenzym Q10 promocja

Łuszczycowe zapalenie skóry (potocznie: łuszczyca) to choroba dermatologiczna o przewlekłym przebiegu, będąca jedną z najczęściej diagnozowanych w gabinecie dermatologa. Może dotyczyć zarówno dzieci, jak i młodzieży czy osób dorosłych. Nie można się nią zakazić, jednak mimo tego jest poważnym problemem klinicznym.

łuszczycowe zapalenie skóry

Łuszczycowe zapalenie skóry – przyczyny

Przyczyny łuszczycowego zapalenia skóry wciąż nie zostały w pełni poznane. Uważa się, że na ujawnienie choroby wpływają zarówno czynniki genetyczne, immunologiczne, jak i środowiskowe. Wyróżnia się 2 podstawowe typy łuszczycy zwykłej:

  • I – dziedziczny, z początkiem choroby przed 40. rokiem życia, często ujawniający się w dzieciństwie lub w wieku młodzieńczym. Z łatwością można zaobserwować występowanie łuszczycy u członków rodziny, a sama choroba wyraźnie wiąże się z niektórymi antygenami zgodności tkankowej. Ma poważniejszy przebieg i leczy się ją trudniej;
  • II – nazywany także łuszczycą dorosłych, z pierwszymi objawami występującymi po 40. roku życia. Wywiad rodzinny jest ujemny, a sama choroba słabo wiąże się z antygenami HLA.

Szacuje się, że łuszczycowe zapalenie stawów może dotyczyć do 5% populacji, w równym stopniu kobiet i mężczyzn. Choć jego przyczyny nie są poznane, dobrze przeanalizowano mechanizm pojawiania się problemów skórnych. Dotyczy on zjawisk nadmiernej proliferacji komórek naskórka (keratynocytów), nieprawidłowego różnicowania się ich oraz stanu zapalnego o charakterze przewlekłym i nawracającym. Cechą charakterystyczną łuszczycowego zapalenia stawów jest aż 8-krotne skrócenie cyklu komórkowego, czego manifestacją jest częste, nadmierne złuszczanie naskórka.
Czynnikami inicjującymi objawy i zaostrzającymi ich przebieg, są przede wszystkim:

Czynnikiem ryzyka jest także przyjmowanie niektórych leków (jako ich działanie uboczne), zwłaszcza leków przeciwmalarycznych, NLPZ i beta-blokerów.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Łuszczycowe zapalenie skóry – skóry

Charakterystycznym objawem łuszczycowego zapalenia skóry są czerwone zmiany skórne pokryte srebrzystą łuską. Mogą one lokalizować się w dowolnym miejscu na ciele, również w okolicach intymnych, na zgięciach stawów czy na owłosionej skórze głowy. Podczas drapania się lub po pewnym czasie wspomniane łuski odpadają, przybierając formę cienkich płatków. Istnieje kilka rodzajów łuszczycy, a każda może mieć nieco inny obraz kliniczny. Przykładowo łuszczyca kropelkowata przebiega z licznymi, aczkolwiek małymi wykwitami o średnicy kilku milimetrów, zwłaszcza u dzieci, zaś łuszczyca pieniążkowata charakteryzuje się blaszkami średnicy kilku cm, umiejscowionymi zwłaszcza na łokciach, kolanach, pośladkach i owłosionej skórze głowy.

Warto przy tym zaznaczyć, że świąd skóry nie jest typowym objawem łuszczycy. Znacznie częściej towarzyszy łojotokowemu zapaleniu skóry lub atopowemu zapaleniu skóry. Może jednak pojawić się przy zaostrzeniu choroby.

Diagnostyka łuszczycowego zapalenia skóry

Diagnostyką i leczeniem łuszczycy zajmuje się lekarz dermatolog. W rozpoznaniu choroby pod uwagę bierze się wywiad zdrowotny oraz oględziny zmian skórnych. Przeważnie jest to wystarczające, aby ustalić diagnozę. Pacjentom rekomenduje się dodatkowe wykonanie badania HLA-Cw6. Jest to proste badanie genetyczne w cenie około 300 zł.

Zobacz również: Współczesne metody leczenia łuszczycy.

Łuszczycowe zapalenie skóry – leczenie

Leczenie łuszczycy jest długotrwałe i skomplikowane, nie ma sposobów na całkowite pozbycie się choroby. Dąży się więc do minimalizowania objawów, poprawy kondycji skóry, wzmacniania odporności oraz uzyskania jak najdłuższego okresu remisji. Postępowanie terapeutyczne w łuszczycowym zapaleniu skóry obejmuje leczenie miejscowe, ogólne i fototerapię, w zależności od stopnia nasilenia zmian skórnych. Najlepiej tolerowanymi preparatami miejscowymi są pochodne witaminy D oraz kortykosteroidy. Wskazaniami do leczenia ogólnego są głównie: zajęcie powyżej 25% powierzchni ciała oraz oporność zmian na leczenie miejscowe. Leki biologiczne stają się współcześnie ratunkiem dla pacjentów z ciężkimi postaciami łuszczycowego zapalenia skóry, u których zawiodły inne metody lecznicze.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Cyran M., Łuszczyca skóry – współczesne możliwości terapii, Kosmetologia Estetyczna / 4 / 2013 / vol. 2.
  2. Szepietowski J., Adamski Z., Chodorowska G., Kaszuba A., Placek W., Rudnicka L., Reich A., Leczenie łuszczycy – rekomendacje ekspertów Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego. Część II: łuszczyca umiarkowana do ciężkiej, Przegl Dermatol 2014, 101, 455-472.
  3. Romańska-Gocka K., Farmakoterapia łuszczycy, Farm Pol, 2009, 65(9): 647-654.

Zapisz się do newslettera!

Kategorie wpisów

Najpopularniejsze w Zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *