Polipy endometrialne to najczęściej występująca patologia jamy macicy. Szacuje się, że problem dotyczyć może nawet do 35% kobiet. Polipy definiuje się jako półkoliste zmiany średnicy od 0,5 do 3 cm, pokryte nabłonkiem walcowatym. Zwykle są niegroźne, jednak mogą przekształcić się w zmiany nowotworowe. Ich obecność można zdiagnozować podczas rutynowego badania ginekologicznego.
Polipy endometrialne – przyczyny
Częstsze występowanie polipów endometrialnych obserwuje się u kobiet w okresie okołomenopauzalnym, a także u kobiet otyłych, chorujących na cukrzycę i nadciśnienie tętnicze krwi. Uważa się, że polipy stanowią około 79% łagodnych patologii jamy macicy, jedynie w 2% przybierają formę zmian złośliwych i wymagają natychmiastowego leczenia. Nie ustalono dokładnych przyczyn występowania polipów endometrialnych. Sugeruje się udział czynników genetycznych, hormonalnych i środowiskowych. Niebezpieczny jest zwłaszcza nadmiar estrogenów, powodujący niekontrolowany rozrost komórek.
Zobacz również: Menopauza.
Rodzaje polipów endometrialnych
Wyróżnia się kilka rodzajów polipów macicy:
- polipy hiperplastyczne – występują bardzo często, łatwo pękają powodując krwawienia;
- polipy atroficzne – zwykle rozwijają się u kobiet po menopauzie, mają charakter torbielowato-gruczołowy. Cechuje je mała ilość naczyń krwionośnych;
- polipy czynnościowe – są wynikiem miejscowych zaburzeń proliferacji, wydzielania i złuszczania się endometrium, pojawiają się więc u kobiet w okresie reprodukcyjnym;
- polipy cerwikalno-endometrialne – wychodzą z kanału szyjki macicy lub okolic cieśni macicy, posiadają słabe unaczynienie;
- polipy adenomyotyczne – bardzo duże, składają się z elementów mięśni gładkich. Są dobrze unaczynione, wywołują więc silne krwawienia. Pojawiają się głównie u kobiet po 40. roku życia;
- polipy atypowe – małe, o nierównym kształcie. Wykazują zróżnicowany obraz kliniczny, stąd ich nazwa.
Powyższy podział ma duże znaczenie kliniczne, zwłaszcza pod kątem dobrania optymalnego leczenia.
Polipy endometrialne – objawy
Polipy mogą przybierać różny wygląd, zwykle są uszypułowane bądź przylegają dużą powierzchnią do ściany macicy. W ocenie badania histopatologicznego zmiany te są miejscowym przerostem gruczołów i podścieliska endometrium wokół rdzenia naczyniowego. W niektórych przypadkach mogą zawierać komórki mięśni gładkich. Obecność polipów zazwyczaj wiąże się z wystąpieniem objawów klinicznych, takich jak:
- plamienia międzymiesiączkowe;
- krwawienia pomenopauzalne;
- ropne upławy;
- krwawienia po stosunku seksualnym;
- dolegliwości bólowe podbrzusza;
- przedłużające się krwawienia miesięczne.
Mogą również przebiegać bezobjawowo, a wiele kobiet dowiaduje się o ich istnieniu dopiero podczas badań kontrolnych. Polipy pojawiają się jako pojedyncze zmiany lub występują w skupiskach.
Diagnostyka polipów endometrialnych
Podstawowym badaniem diagnostycznym umożliwiającym stwierdzenie obecności polipów endometrialnych jest USG przezpochwowe. Ich wielkość i wygląd w dużej mierze zależy od fazy cyklu miesięcznego, dlatego na badanie najlepiej udać się tuż po miesiączce, ewentualnie w okresie owulacyjnym (w połowie cyklu).
Jeśli wyniki USG nie są w 100% rzetelne, wykonuje się sonohisterografię. Badanie polega na wykonaniu USG po wcześniejszym wypełnieniu jamy macicy płynem, przy użyciu cienkiego cewnika. Badanie nie jest bolesne, choć może powodować dyskomfort. Ze względu na onkologiczny charakter takich zmian istnieje konieczność ich weryfikacji histopatologicznej. Diagnostyką i leczeniem zajmuje się lekarz ginekolog.
Leczenie polipów endometrialnych
Metodą z wyboru w leczeniu polipów endometrialnych jest histeroskopia. To mało inwazyjna, endoskopowa technika, polegająca na wprowadzeniu przez kanał pochwy aż do macicy histeroskopu (urządzenia optycznego wyposażonego w system soczewek i kamerę cyfrową). Histeroskop posiada możliwość pobrania wycinku zmian do dalszych badań lub nawet usunięcia całości. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu ogólnym na bloku chirurgicznym, ponieważ histeroskop zabiegowi posiada większą średnicę niż ten przeznaczony do samej diagnostyki. Zazwyczaj już po 3 godzinach od zabiegu pacjentka może opuścić szpital. Przeciwwskazaniami do histeroskopii są:
- krwawienia;
- zakażenia;
- ciąża;
- świeżo przebyte lub aktualnie trwające stany zapalne narządu rodnego;
- zatorowość płucna;
- uszkodzenia ściany macicy;
- rak szyjki macicy.
Kilka dni po usunięciu polipów może występować niewielkie krwawienie. Zdarza się, że mimo przeprowadzonego skutecznie zabiegu polipy w przyszłości odrastają, dlatego nie należy pomijać regularnych kontroli ginekologicznych.
Polecane produkty:
|
Kolagen naturalny - skóra i stawy
Kolagen od bioalgi to naturalny, najwyższej jakości hydrolizat kolagenu. Jest to najważniejsze białko, które wpływa na jakość skóry. Jego odpowiednia ilość zapobiega powstawaniu zmarszczek, cellulitu, rozstępów, ... Zobacz więcej... |
|
Kwas hialuronowy tabletki
Kwas hialuronowy znajduje się w skórze, dzięki czemu czyni ją gładką, elastyczną i bez zmarszczek. Z wiekiem jego ilość jednak maleje i należy dostarczać go do organizmu, aby uzupełnić powstające braki … Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Wartecka-Zielińska K., Zastosowanie elastografii w ocenie patologii narządów płciowych kobiety, Gdańsk 2019.
- Kuczyńska A., Polip w jamie macicy – plan postępowania, Ginekologia po Dyplomie, 1/2017.
- Doniec J., Biela M., Szafarowska M., Sobociński K., Kamiński P., Wartość diagnostyczna minihisteroskopii w rozpoznaniu polipów endometrialnych, Lekarz Wojskowy, 4/2017.
