Zaćma

Spis treści

Koenzym Q10 promocja

Koenzym Q10 promocja

Zaćma to inaczej zmętnienie naturalnej soczewki oka. Z upływem lat soczewka oka stopniowo traci swoją fizjologiczną przejrzystość, a w miarę postępowania tego procesu coraz mniej światła dostaje się przez nią do dalszych partii oka. Konsekwencją jest utrata ostrości widzenia. Istnieją skuteczne i bezpieczne metody leczenia zaćmy, dlatego ważna jest jej wczesna diagnostyka.

Zaćma

Zaćma – przyczyny

W zależności od przyczyny wyróżniamy następujące rodzaje zaćmy:

  • zaćma wrodzona – aberracje chromosomowe, dziedziczność, zakażenia wewnątrzmaciczne, niska masa urodzeniowa, działanie toksyn na płód;
  • zaćma starcza – spotykana najczęściej, związana z naturalnymi procesami starzenia się organizmu, co prowadzi do zaburzeń stanu białek soczewki, uszkodzeń torebki soczewki, obniżenia efektywności układu autooksydacyjnego soczewki i innych;
  • zaćma wtórna – schorzenia gałek ocznych, cukrzyca, atopowe zapalenie skóry, hipokalcemia, niedoczynność przytarczyc, przyjmowanie sterydów, ekspozycja na negatywnie działające czynniki zewnętrzne i wiele innych chorób ogólnoustrojowych;
  • zaćma pourazowa – tępe lub penetrujące urazy gałki ocznej.

Zapadalność na zaćmę rośnie wraz z wiekiem i w związku z postępującym starzeniem się ludności w Polsce można oczekiwać wzrostu zachorowalności w kolejnych latach.

Zaćma – objawy

Podstawowym i najczęściej występującym objawem zaćmy jest obniżenie ostrości wzroku, które nie może zostać skorygowane odpowiednio dobranymi szkłami okularowymi. Ponieważ zmętnienie soczewki postępuje powoli, pacjentom przez bardzo długi czas wydaje się, że dobrze widzą i nie odczuwają dyskomfortu związanego z gorszym widzeniem, aż do czasu znacznego ograniczenia aktywności życiowej. Pozostałymi objawami, które temu towarzyszą, są:

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina
  • nadwrażliwość oczu na światło;
  • zmiana wrażliwości wzroku na kontrast;
  • biała źrenica;
  • przymglone widzenie;
  • podwójne widzenie przedmiotów;
  • problemy z oceną odległości obserwowanych przedmiotów;
  • przyspieszona męczliwość wzroku.

Wszystkie powyższe objawy sprawiają, że kierowanie samochodem staje się utrudnione, a wręcz niebezpieczne. W przypadku zaćmy wrodzonej lekarze mogą zaobserwować u dziecka tzw. odruch palcowo-oczny. Polega na tym, że niemowlę uciska oczy piąstkami lub kciukami obu dłoni.

Rodzaje zaćmy wrodzonej

Zaćma wrodzona diagnozowana jest po urodzeniu lub u małych dzieci. Jej podstawowe rodzaje:

  • biegunowa przednia i biegunowa tylna;
  • wrodzona jądrowa – dotycząca zmętnienia w obrębie jądra zarodkowego;
  • warstwowa;
  • wrodzona całkowita – prowadzi do wtórnego niedowidzenia;
  • błoniasta – występuje wskutek przerwania ciągłości torebki soczewki i wchłonięcia się jej mas;
  • wieńcowa;
  • błękitnych plamek – dość często spotykane, niepowiększające się zmętnienie soczewki. Plamki są na ogół niezbyt gęste i położone na obwodzie soczewki. Nie upośledzają widzenia.

Najczęściej diagnozuje się zaćmę wrodzoną warstwową.

Zaćma – diagnostyka

Zaćma jest bardzo łatwa w rozpoznaniu, które może mieć miejsce na rutynowym, kontrolnym badaniu okulistycznym. Takie badanie jest szybkie i bezbolesne, poleca się je każdej osobie (również prawidłowo widzącej) raz w roku. Okulista analizuje stan soczewki, bada dno oka i ciśnienie wewnątrzgałkowe, a także ocenia ostrość wzroku przy użyciu tablicy Snellena.

Leczenie zaćmy

W leczeniu zaćmy złotym standardem jest okulistyczny zabieg chirurgiczny. Polega on na usunięciu zmętniałej soczewki oka i zastąpieniu jej sztuczną soczewką wewnątrzgałkową o odpowiednio dobranych parametrach optycznych. Daje to trwały efekt, a sztuczna soczewka wewnątrzgałkowa na stałe zastępuje tę naturalną. Jednocześnie podczas zabiegu lekarz może skorygować inne wady wzroku, takie jak dalekowzroczność, krótkowzroczność, prezbiopia i astygmatyzm. Wszystko odbywa się wyłącznie przy wykonaniu niewielkiego nacięcia w rąbku rogówki, co jest mało traumatyczne dla narządu wzroku. Cała procedura trwa maksymalnie 30 minut i odbywa się w znieczuleniu miejscowym za pomocą kropli. Po operacji pacjent może od razu opuścić szpital i udać się do domu.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Rejdak R., Zastosowanie technik miniinwazyjnych w chirurgii zaćmy i witrektomii, Ophtha Therapy, 2/2016.
  2. Iwaszkiewicz-Bilikiewicz B., Zaćma, Geriatria, 2/2008.
  3. Grabska-Liberek I., Derlacka D., Skowyra A., Nowoczesne metody leczenia zaćmy, Postępy Nauk Medycznych, 12/2013.
  4. Wilczyńska J., Bogusławski S., Plisko R., Leczenie zaćmy jedną z największych niezaspokojonych potrzeb zdrowotnych polskiego społeczeństwa, Warszawa-Kraków 2012.
  5. Niżankowska H., Okulistyka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007.

Zapisz się do newslettera!

Kategorie wpisów

Najpopularniejsze w Zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *