Dalekowzroczność to jedna z najczęściej występujących wad wzroku (tuż obok krótkowzroczności), nazywana także nadwzrocznością lub hyperopią. Polega na nieprawidłowej zdolności skupiania promieni świetlnych w oku. Diagnostyką i leczeniem zajmuje się okulista, najczęściej leczenie polega na noszeniu okularów korekcyjnych.
Dalekowzroczność – przyczyny
W przebiegu dalekowzroczności obraz przechodzący przez źrenicę skupia się (ogniskuje) za siatkówką, zamiast na niej. Taka sytuacja może mieć miejsce, gdy gałka oczna jest krótsza niż fizjologicznie lub gdy nieprawidłowe załamanie światła przez soczewkę wynika z jej zbyt płaskiego kształtu. Wciąż jednak nie do końca wiadomo, dlaczego u niektórych osób dochodzi do rozwoju dalekowzroczności, a u innych nie. Przyjmuje się więc, iż dolegliwość ta ma charakter dziedziczny. Jednym z potwierdzonych czynników ryzyka dalekowzroczności jest cukrzyca.
Jak objawia się dalekowzroczność?
Wyróżniamy 3 stopnie dalekowzroczności:
- niski – do 2,00 D;
- średni – 2,25-5,00 D;
- wysoki – powyżej 5,00 D.
Dalekowidz widzi wyraźnie i dokładnie przedmioty znajdujące się od niego w pewnej odległości, np. drzewa w oddali, spacerujących ludzi, napisy na dużych plakatach miejskich. W narządzie wzroku takiego człowieka miejsce, gdzie powstałby ostry obraz przedmiotu oglądanego z bliska, znajduje się za siatkówką. W efekcie widzenie z bliska jest upośledzone i staje się niewyraźne. Dalekowidz może mieć trudności z czytaniem książki, gazety czy informacji zawartych na opakowaniu leku. Przy mało nasilonych wadach dalekowidze, aby zobaczyć wyraźnie przedmiot, odsuwają go na jak największą od siebie odległość. Jednak wraz z upływem czasu mogą rozwinąć się dodatkowe objawy:
- nieznaczne bóle oczu;
- uczucie zmęczenia wzroku;
- wrażenie zamazanego pola widzenia (podczas patrzenia z bliska);
- trudności z dłuższym czytaniem;
- podrażnienie spojówek;
- zapalenie powiek;
- łzawienie oczu;
- częste mruganie i nadwrażliwość na światło (tzw. światłowstręt);
- bóle głowy.
Niekiedy wskutek wzmożonej pracy mięśni gałki ocznej dochodzi do ich osłabienia, a w konsekwencji do pojawienia się zeza zbieżnego (po skorygowaniu wady całkowicie ustępującego). Dalekowzroczność nie ulega samoistnej korekcji wraz z wiekiem, dlatego należy stale nosić okulary.
Dalekowzroczność – diagnostyka
Diagnostyka dalekowzroczności jest prosta. Okulista wprowadza do oka specjalne krople, a następnie przeprowadza skiaskopię (badanie manualne) lub refraktometrię (badanie komputerowe). Wystarczy również ocenić zdolność wyraźnego widzenia obiektów znajdujących się blisko i daleko, dobierając podczas tej czynności odpowiednie szkła korygujące wzrok.
Dalekowzroczność – leczenie
Aby skorygować tę wadę wzroku należy przed okiem umieścić soczewkę. Okulary dalekowidza to soczewki skupiające o zdolności skupiającej dodatniej tzw. „plusy”, np. +3 D (plus trzy dioptrie). Kiedy okulista zdiagnozuje wadę wzroku i zaleci noszenie okularów, to koniecznie trzeba je nosić, choćby jedynie w niektórych sytuacjach. Nawet jeśli wada w tym momencie wynosi zaledwie +1, z czasem będzie się ona pogłębiać. Zwłaszcza przy nieprzestrzeganiu zaleceń.
Obecnie wykonywane są zabiegi chirurgiczne, które precyzyjnie korygują nadwzroczność, co pozwala na ograniczenie albo całkowite wykluczenie noszenia okularów lub soczewek kontaktowych. Istnieje możliwość korekcji dalekowzroczności wynoszącej do +6 D. Laserowa korekcja wzroku polega na modelowaniu powierzchni rogówki oka przy pomocy najczęściej lasera ekscymerowego. Dzięki temu obraz prawidłowo skupia się na siatkówce oka, przywracając ostrość widzenia.
Dodatkowe zalecenia dla dalekowidza obejmują ochronę oczu przed nadmiernym promieniowaniem UV, unikanie przemęczania wzroku (np. podczas pracy przed komputerem) oraz regularne badania kontrolne u okulisty. Pogłębienie się wady wzroku jest wskazaniem do wymiany szkieł w okularach, noszenie zbyt słabych do aktualnych potrzeb jest przeciwwskazane.
Polecane produkty:
|
Kwas hialuronowy tabletki
Kwas hialuronowy znajduje się w skórze, dzięki czemu czyni ją gładką, elastyczną i bez zmarszczek. Z wiekiem jego ilość jednak maleje i należy dostarczać go do organizmu, aby uzupełnić powstające braki … Zobacz więcej... |
|
Kolagen naturalny - skóra i stawy
Kolagen od bioalgi to naturalny, najwyższej jakości hydrolizat kolagenu. Jest to najważniejsze białko, które wpływa na jakość skóry. Jego odpowiednia ilość zapobiega powstawaniu zmarszczek, cellulitu, rozstępów, ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Niżankowska H., Okulistyka. Podstawy kliniczne, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007.
- Styszyński A., Korekcja wad wzroku – procedury badania refrakcji, Wydawnictwo Alfa Medica Press, Bielsko-Biała 2019.
