Tyłozgięcie macicy najczęściej jest wrodzonym defektem w ułożeniu macicy, wynikające z jej budowy anatomicznej. Może jednak pojawić się wskutek czynników nabytych, takich jak np. stany zapalne narządu rodnego. Szacuje się, że dotyczy aż 20% kobiet. Często nie daje żadnych objawów klinicznych, może jednak wpływać na jakość życia kobiety. Tyłozgięcie macicy można szybko zdiagnozować na podstawie badania USG przezpochwowego wykonywanego u ginekologa podczas rutynowej kontroli.
Tyłozgięcie macicy – przyczyny
Choć najczęściej tyłozgięcie macicy jest dolegliwością wrodzoną (pojawia się w okresie rozwoju płciowego i nie mamy wpływu na jej korekcję), w niektórych przypadkach może stanowić konsekwencję następujących czynników:
- endometrioza;
- przebyte stany zapalne narządów miednicy mniejszej;
- mięśniaki macicy;
- przebyte zabiegi chirurgiczne w obrębie narządów miednicy mniejszej;
- porody.
Nie do końca wiadomo, w jaki sposób macica ustawia się w takim położeniu.
Objawy tyłozgięcia macicy
Przede wszystkim należy pamiętać, że tyłozgięcie macicy nie jest jednostką chorobową i nie wpływa negatywnie na funkcjonowanie organizmu. Można porównać je to innych odmienności w organizmie pojawiających się tylko u niektórych osób, jak np. dłuższe kości udowe, piegi, odstające uszy czy duży rozmiar stopy. Tyłozgięcie macicy bardzo często nie daje żadnych objawów, jednak u niektórych kobiet może być powodem:
- bolesnych miesiączek;
- przedłużających się miesiączek z obecnością skrzepów;
- dolegliwości bólowych podczas współżycia, jednak tylko w niektórych pozycjach;
- dolegliwości bólowych w okolicy lędźwiowo-krzyżowej oraz przy jajnikach w określonych fazach cyklu miesiączkowego.
Dolegliwości bólowe podczas stosunków seksualnych wynikają z ucisku pęcherza moczowego i jajników przez męski członek, dlatego pojawiają się głównie przy głębszych penetracjach. Nieznaczne tyłozgięcie nie powoduje utrudnień w zajściu w ciąże, donoszeniu jej oraz przy porodzie naturalnym. Jednak gdy jest bardziej nasilone, może stanowić przeszkodę (lecz nigdy czynnik wykluczający) w zajściu w ciążę. Co ciekawe, wiele objawów związanych z tyłozgięciem macicy ustępuje właśnie po porodzie.
Diagnostyka
Tyłozgięcie macicy rozpoznawane jest najczęściej całkowicie przypadkowo, podczas kontrolnych badań ginekologicznych. Metodą diagnostyczną jest w tym przypadku USG przezpochwowe, chociaż istnieje możliwość wykrycia tyłozgięcia podczas badania per vaginam.
Tyłozgięcie macicy – leczenie
Tyłozgięcie macicy nie jest chorobą, zatem nie wymaga leczenia. Nie wiąże się z konsekwencjami zdrowotnymi i nie wpływa negatywnie na funkcjonowanie organizmu. Przy bolesnych miesiączkach czy innych dolegliwościach bólowych warto skonsultować się z fizjoterapeutą uroginekologicznym. Obecnie wymienia się szereg technik manualnych skutecznie rozluźniających napięte struktury i przynoszące ulgę. Kobieta otrzymuje również zalecenia domowe odnoszące się do optymalnego zachowania przed okresem, podczas miesiączki oraz między poszczególnymi menstruacjami. Często to właśnie styl życia sprawia, że dolegliwości wynikające z tyłozgięcia macicy samoistnie ustępują.
Jeśli jednak tyłozgięcie macicy wynika z czynników nabytych, takich jak mięśniaki macicy, najlepiej skonsultować się z lekarzem ginekologiem i dobrać optymalny sposób postępowania. Może się okazać konieczne wykonanie zabiegu chirurgicznego celem usunięcia mięśniaków.
Tyłozgięcie macicy a zajście w ciążę
Zajście w ciążę przy tyłozgięciu macicy jest jak najbardziej możliwe. W większości przypadków nie istnieją żadne przeciwwskazania czy nawet utrudnienia, ponieważ tyłozgięcie macicy dotyczy trzonu macicy, a nie szyjki. Jedynie u niektórych kobiet podczas stosunków seksualnych w określonych pozycjach plemniki mogą mieć trudność z przedostaniem się do macicy, wówczas poleca się współżycie w pozycjach bocznych lub kolankowo-łokciowych. Na ogół pozycja nie ma jednak większego znaczenia, a zapłodnienie jest realne.
Polecane produkty:
|
Koenzym Q10 bioalgi
Koenzym Q10 bioalgi to naturalny suplement o wysokiej jakości, zawiera związki które chronią organizm przed wolnymi rodnikami. Dodatkowo koenzym Q10 uczestniczy w każdym procesie fizjologicznym komórek organizmu … Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Kozikowska M., Grusza M., Mrugacz G., Grygoruk C., Najczęstsze powikłania transferu zarodków, Nowa Pediatria, 2/2019.
- Bręborowicz G., Położnictwo i ginekologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2020.
- Onwere C., Vakharia H., Crash Course – położnictwo i ginekologia, Wydawnictwo Urban&Partner, Wrocław 2019.
