Mięsień śmiechowy

Spis treści

Koenzym Q10 promocja

Koenzym Q10 promocja

Mięsień śmiechowy (łac. musculus risorius) zaliczany jest do grona mięśni otoczenia szpary ust i jednocześnie mięśni mimicznych. Znajduje się w bliskim otoczeniu ust, występuje u każdego człowieka. Jego nazwa nawiązuje do czynności, jaką spełnia – uaktywnia się najintensywniej właśnie podczas śmiechu.

Mięsień śmiechowy

Mięsień śmiechowy – anatomia

Mięśniem śmiechowym nazywa się pęczek włókien mięśniowych przebiegających poprzecznie, które w rozwoju filogenetycznym oddzieliły się od mięśnia obniżacza kąta ust. Włókna przebiegają powierzchownie nad włóknami mięśnia szerokiego szyi, po czym podążają w kierunku kącików ust. Mięsień śmiechowy posiada następujące przyczepy:

  • przyczep początkowy (pp) – powięź przyusznicza i powięź żwaczowa;
  • przyczep końcowy (pk) – węzeł mięśniowy kąta ust.

Od przyczepu początkowego włókna biegną zbieżnie w kierunku przyśrodkowym i kończą się we wspomnianym węźle wspólnie z mięśniem obniżaczem kąta ust oraz mięśniem jarzmowym większym. Mięsień śmiechowy znajduje się bezpośrednio pod skórą (nie przykrywają go żadne inne mięśnie).

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Mięsień śmiechowy – czynność

Podczas skurczu tego mięśnia obserwuje się zbliżanie do siebie obu jego końców, co poszerza szparę ust i generuje szeroki, szczery uśmiech. Ciekawostką jest, że to właśnie mięsień śmiechowy odpowiada za występowanie charakterystycznego dołeczka (lub dwóch dołeczków) w policzku u niektórych osób. Jest to tzw. dołek śmiechowy. U większości osób przy ustalonym początku mięśnia, przyczepiającym się zresztą do powięzi przyuszniczej i powięzi żwaczowej, pociąga kąt ust w kierunku bocznym, nie tworząc dołeczka.

Unerwienie mięśnia śmiechowego

Za unerwienie mięśnia śmiechowego odpowiadają włókna policzkowe nerwu twarzowego.

Unaczynienie mięśnia śmiechowego

Za unaczynienie mięśnia śmiechowego opowiadają naczynia krwionośne odchodzące od tętnicy twarzowej.

Mięsień śmiechowy – rozluźnianie

Rozluźnianie mięśnia śmiechowego jest elementem dbania o młody, promienny wygląd skóry twarzy. Niekiedy może być on nadmiernie napięty. Najczęściej praktykowane metody obejmują:

  • automasaż – ruchy okrężne, rozcierające i ugniatające policzków, często z wykorzystaniem naturalnego olejku roślinnego, aby zapewnić palcom odpowiedni poślizg;
  • masaż kamieniem gua sha lub rollerem jadeitowym – można najpierw zaaplikować na skórę serum odżywcze, a dopiero później rozpocząć masaż;
  • kinesiotaping estetyczny – wykorzystanie plastrowania dynamicznego celem poprawy przepływu krwi i limfy oraz intensywnego rozluźnienia tkanek.

W ostatnim czasie rosnącą popularnością cieszy się masaż Kobido, nazywany także niechirurgicznym liftingiem twarzy ma na celu głębokie odżywienie skóry, rozluźnienie mięśnie, zwiększenie ruchomości powięzi oraz pobudzenie komórek do produkcji kolagenu.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów

Najpopularniejsze w Zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *