Mukopolisacharyd

Spis treści

Koenzym Q10 promocja

Koenzym Q10 promocja

Mukopolisacharyd to organiczny związek chemiczny należący do glikozaminoglikanów, które pełnią niezwykle ważną funkcję w organizmie każdego człowieka. Stanowią elementy strukturalne tkanek oraz biorą udział w licznych reakcjach enzymatycznych. Warto wspomnieć, że mukopolisacharydy znajdują zastosowanie także w kosmetologii ze względu na właściwości nawilżające.

Mukopolisacharyd

Mukopolisacharyd – charakterystyka

Mukopolisacharydy są grupą heteropolisacharydów składających się z powtarzających się jednostek disacharydowych, zawierających aminocukier połączony wiązaniem β- glikozydowym z kwasem uranowym lub heksozą. Do dnia dzisiejszego udało się wyszczególnić 8 różnych typów mukopolisacharydów. Są to:

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina
  • kwas hialuronowy (HA);
  • chondroityna (Ch);
  • siarczany chondroityny A i C;
  • siarczan dermatanu (DS);
  • heparyna (H);
  • siarczan heparanu (HS);
  • siarczan keratanu (KS).

Kwas hialuronowy i chondroityna wyróżniają się spośród pozostałych mukopolisacharydow brakiem grupy siarczanowej, z kolei siarczan keratanu – brakiem grupy karboksylowej. Cechą charakterystyczną heparyny jest natomiast obecność, oprócz typowych estrów siarczanowych, także grup N-sulfonowych. Mukopolisacharydy przez cały czas są rozkładane i od nowa syntetyzowane. Ich rozpad odbywa się w lizosomach zawierających określone enzymy za to odpowiedzialne. Ich kluczową rolą jest rozkładanie mukopolisacharydów w określonym porządku na pojedyncze drobne cząsteczki. Aby mogło to nastąpić, niezbędny jest pełny zestaw ponad 20 różnych enzymów.

Mukopolisacharydy – funkcje

Mukopolisacharydy pełnią w organizmie człowieka rozmaite funkcje. Są również wykorzystywane w przemyśle do produkcji leków i kosmetyków o wszechstronnych właściwościach. Ich przykładowe, najważniejsze role prezentują się następująco:

  • kwas hialuronowy – odpowiada za nawilżenie skóry, uczestniczy w jej regeneracji, stymuluje produkcję kolagenu i elastyny. Znajduje się w mazi stawowej, łzach, ślinie i innych cieczach ludzkiego ustroju, utrzymując ich lepkość, poślizg i wilgoć. Jest wykorzystywany w medycynie (iniekcje dostawowe, tworzenie sztucznych opatrunków na rozległe rany oparzeniowe) oraz w kosmetologii (składnik kremów nawilżających do cery dojrzałej oraz składnik iniekcji wykonywanych celem modelowania ust lub konturów twarzy);
  • chondroityna – jej podstawowym zadaniem jest zmniejszanie tarcia między powierzchniami ruchomych części stawów. Dodatkowo odpowiada za elastyczność stawów i ścięgien. Ma działanie ochraniające stawy i ułatwiające im bezpieczny ruch w szerokim zakresie. Dostępna jest w formie iniekcji oraz doustnych suplementów diety;
  • siarczany chondroityny A i C – obie formy występują głównie w tkance łącznej, warunkując jej nieprzepuszczalność dla bakterii i regulując w niej zawartość wody. Spełniają przy tym podobne funkcje jak chondroityna;
  • siarczan dermatanu – silnie wiąże wiele różnych cząsteczek białkowych, w tym m.in. czynniki wzrostowe i ich receptory komórkowe. W konsekwencji tego reguluje czynność komórek, choć charakter tego wpływu nie jest w pełni poznany. Zawiera duże ilości leucyny, lokalizuje się głównie w naczyniach krwionośnych. Udowodniono, że jego właściwy poziom może zmniejszać ryzyko miażdżycy i innych chorób sercowo-naczyniowych;
  • heparyna – zapobiega przejściu protrombiny w trombinę oraz blokuje jej działanie na fibrynogen poprzez aktywację antytrombiny. Dzięki temu może zapobiegać agregacji trombocytów i przylegania ich do powierzchni ścian naczyń krwionośnych, działa więc przeciwzakrzepowo. Występuje naturalnie w organizmie człowieka, jak również pozyskiwana jest laboratoryjnie i wykorzystywana do produkcji leków przeciwzakrzepowych;
  • siarczan heparanu – jest wbudowany w błony plazmatyczne, odpowiada za ich sprężystość oraz uczestniczy w oddziaływaniach międzykomórkowych czy w procesach rozwojowych. Warunkuje procesy anaboliczne w całym organizmie;
  • siarczan keratanu – jego formy występują w całym organizmie, m.in. w ciele szklistym oka oraz w tkance łącznej luźnej. Uczestniczy głównie w procesach naprawczych tych tkanek.

Mukopolisacharydy są więc niezbędne, aby cały organizm działał sprawnie i w dobrej kondycji. To również istotne składniki leków, bez których niemal niemożliwe byłoby leczenie wielu chorób. Upośledzenie w zakresie produkcji lub czynności poszczególnych mukopolisacharydów zawsze jest mocno zauważalne.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Sadowska M., Łagocka J., Mukopolisacharydy – właściwości fizykochemiczne, izolacja i wykorzystanie, Żywność. Technologia. Jakość, 2/1997.
  2. Musiał C., Rola i zastosowanie glikozaminoglikanów w trychologii i kosmetologii, Aesthetic Cosmetology and Medicine, 1/2021.
  3. Kroma A., Feliczak-Guzik A., Nowak I., Zastosowanie glikozaminoglikanów w preparatach kosmetycznych, Chemik, 2/2012.
  4. Zeyland J., Lipiński D., Juzwa W., Pławski A., Słomski R., Budowa i zastosowanie wybranych glikozoaminoglikanów, Medycyna Weterynaryjna, 2/2006.

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów

Najpopularniejsze w Zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *