Eozynofile

Spis treści

Koenzym Q10 promocja

Koenzym Q10 promocja

Eozynofile to inaczej granulocyty kwasochłonne, odgrywające niezwykle istotną rolę w procesach odpornościowych organizmu. Ich poziom wzrasta podczas stanów zapalnych oraz niektórych procesów chorobowych, co bez problemu można sprawdzić na podstawie badania krwi (morfologia krwi obwodowej). Zarówno zbyt wysoki, jak i zbyt niski ich poziom utrzymujący się długoterminowo może mieć negatywne konsekwencje, dlatego podkreśla się znaczenie leczenia przyczynowego.

Eozynofile

Eozynofile – charakterystyka

Eozynofile, czyli granulocyty kwasochłonne występują u człowieka zarówno we krwi obwodowej, jak i w tkankach. Liczba eozynofilów tkankowych jest kilkanaście razy wyższa od liczby tych komórek krążących we krwi. Wyróżnia się dwa stany aktywacji eozynofilów: aktywowane (lekkie, hypodensyjne) oraz spoczynkowe (typowe, normodensyjne). Te pierwsze częściej występują u osób z chorobami alergicznymi. Eozynofile stanowią małą część krążących granulocytów – ich prawidłowy poziom u dorosłego, zdrowego człowieka wynosi około 50–400 µl. Powstają w szpiku z hemopoetycznych prekursorów CD34+ pod wpływem cytokin, po czym są uwalniane do krwiobiegu jako komórki całkowicie zróżnicowane. Końcowy rozwój eozynofilów jest sterowany niezależnie od innych granulocytów.

Pod względem budowy są to komórki wyposażone w dwupłatowe jądro komórkowe oraz 100-200 ziarnistości w cytoplazmie, które barwią się pod wpływem odczynników kwasowych. Na powierzchni błony komórkowej eozynofili lokalizują się liczne receptory dla cząsteczek biologicznie czynnych. Z badań wynika, że eozynofile stanowią około 2% wszystkich leukocytów (krwinek białych).

Eozynofile – funkcje

Eozynofile są wielofunkcyjnymi komórkami uczestniczącymi w patogenezie wielu procesów zapalnych. Stanowią one źródło wielu różnych cytokin i chemokin, co ma kluczowy wpływ na ich czynność. Po aktywacji eozynofilów obserwuje się wybiórczość uwalnianych substancji. Są to komórki obronne organizmu zarówno w zakażeniach pasożytniczych, bakteryjnych, wirusowych jak i w chorobach nowotworowych. W procesach alergicznych pełnią rolę nie tylko komórek efektorowych, ale także regulatorowych.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Co niezwykle istotne z punktu widzenia medycznego, eozynofile uczestniczą również w procesie odrzucania przeszczepów allogenicznych, zatem po tego typu operacjach dąży się raczej do obniżania ich poziomu w organizmie za pomocą odpowiednio dobranych leków. Zwiększa to szansę na przyjęcie się przeszczepu i podjęcie przez niego swojej funkcji.

Podwyższone eozynofile

Podwyższony poziom eozynofilów we krwi zwie się eozynofilią. Wyróżnia się jej 3 stopnie:

  • łagodną – 600-1500/1 mm³;
  • umiarkowaną – 1500-5000/1 mm³;
  • ciężką – powyżej 5000/1 mm³.

Najczęściej przyczynami eozynofilii są:

  • choroby alergiczne;
  • zakażenia pasożytnicze;
  • przyjmowanie niektórych leków, np. aspiryny, nitrofurantoiny, ampiciliny, cefalosporyny;
  • kolagenozy, np. RZS czy guzkowe zapalenie naczyń krwionośnych;
  • zespoły hipereozynofilowe (np. zespół Loeflera, zapalenie wsierdzia Loeflera, białaczka eozynofilowa);
  • nowotwory złośliwe, w szczególności przewlekła białaczka szpikowa, rak płuc;
  • niedobory immunologiczne (np. zespół Joba, przewlekła choroba ziarniniakowa).

Eozynofilia nie jest chorobą, lecz jej konsekwencją. W leczeniu należy więc skupić się przede wszystkim na odnalezieniu przyczyn podwyższonych eozynofilów, a następnie wdrożyć odpowiednie leczenie w tym kierunku. Jeśli więc problem wiąże się z chorobą pasożytniczą, pacjent powinien przyjmować dobrze dobrane leki przeciwpasożytnicze.

Obniżone eozynofile

O obniżonym poziomie eozynofilów mówi się wówczas, gdy ich liczba jest mniejsza niż 50 na mikrolitr. Taki stan zwie się fachowo eozynopenią. Przyczyny mogą być zarówno patologiczne (oparzenia, przebyte choroby i infekcje, urazy narządu ruchu), jak i fizjologiczne (np. intensywny wysiłek fizyczny). Eozynopenia może wynikać także z obniżonej odporności, za którą stoi np. przewlekły stres, stosowane leki lub nowotwory układu krwiotwórczego. Jeśli wynik badań krwi jest jedynie nieznacznie obniżony, a u pacjenta nie pojawiają się żadne niepokojące objawy, zwykle nie ma podstaw do niepokoju. Należy jednak podkreślić, że każdorazowo wyniki morfologii należy skonsultować z lekarzem prowadzącym.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Czarnobilska E., Obtułowicz K., Eozynofil w chorobach alergicznych i niealergicznych, Przegląd Lekarski, 62/2005.
  2. Machnicka-Rowińska B., Dziemian E., Eozynofile w chorobach pasożytniczych – znaczenie kliniczne i funkcjonalne, Wiadomości Parazytologiczne, 49/2003.
  3. Silverthorn D., Fizjologia człowieka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2018.

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów

Najpopularniejsze w Zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *