Wodogłowie

Spis treści

Koenzym Q10 promocja

Koenzym Q10 promocja

Wodogłowie (łac. hydrocephalus) to objaw polegający na nadmiernym gromadzeniu się płynu mózgowo-rdzeniowego w przestrzeniach płynowych mózgu. Wskazuje na toczące się w obrębie ośrodkowego układu nerwowego patologie i może pojawić się w każdym wieku. Każdy przypadek wodogłowia powinien być diagnozowany i leczony przez lekarza neurologa.

Wodogłowie (łac. hydrocephalus)

Wodogłowie – przyczyny

Wodogłowie może powstać na tle różnych czynników, w przebiegu których następuje zablokowanie dróg płynowych bądź nadmierna ich produkcja. Do możliwych przyczyn zaliczamy:

  • zespół Dandy’ego-Walkera;
  • toksoplazmozę;
  • zespół Arnolda-Chiariego;
  • zrosty pozapalne i pokrwotoczne;
  • wylewy;
  • nowotwory mózgu;
  • anatomiczne zniekształcenie mózgu, np. zwężenie wodociągu Sylwiusza;
  • zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych;
  • przepukliny mózgowo-rdzeniowe;
  • wady cewy nerwowej;
  • rozszczep kręgosłupa.

Izolowane wodogłowie może być uwarunkowane genetycznie. Ma wówczas miejsce dziedziczenie poligeniczne.

Rodzaje wodogłowia

W medycynie wyróżnia się wiele rodzajów wodogłowia. Do najczęstszych należą:

  • wewnętrzne – płyn gromadzi się w komorach mózgu;
  • zewnętrzne – płyn gromadzi się w zbiornikach lub jamie pajęczynówki;
  • wrodzone – pojawia się u noworodków i najczęściej wskazuje na wady lub zespoły genetyczne;
  • nabyte – wskutek urazów, chorób lub innych czynników nabytych, pojawiających się po urodzeniu lub w życiu dorosłym;
  • okluzyjne – wywołane zablokowaniem dróg płynowych;
  • komunikujące – nazywane również otwartym, gdy nadmiar płynu stale krąży;
  • hipersekrecyjne – wywołane nadmierną produkcją płynu mózgowo-rdzeniowego;
  • resorpcyjne – spowodowane upośledzeniem wchłaniania płynu mózgowo-rdzeniowego.

Wskazanie rodzaju wodogłowia ma ogromne znaczenie dla dalszego leczenia.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Wodogłowie – objawy

U małych dzieci, które nie mają jeszcze rozwiniętych szwów czaszkowych, dochodzi do nienaturalnego powiększenia się czaszki. W efekcie tego twarz wydaje się zbyt mała w stosunku do głowy. Stwierdza się rozstęp szwów czaszkowych i uwypuklenie ciemiączek. Rozwija się zespół wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego, objawiający się:

  • wymiotami;
  • niepokojem;
  • płaczliwością;
  • niedowładami;
  • ataksją (niezbornością ruchową);
  • tzw. tarczą zastoinową i następczym zanikiem nerwu wzrokowego.

Innymi objawami bez względu na wiek pacjenta są:

  • zespół Parinauda (ciągłe spoglądanie w dół);
  • zez zbieżny;
  • zaburzenia koordynacji ruchowej;
  • nadmierna senność;
  • silne bóle głowy;
  • niekontrolowane ruchy gałek ocznych;
  • zmiany w zachowaniu.

Pojawia się także zahamowanie rozwoju fizycznego i psychicznego dziecka, co może mieć poważne, trwałe konsekwencje w późniejszym życiu. W skrajnych przypadkach rozwinąć się może padaczka.

Diagnostyka wodogłowia

W diagnostyce wodogłowia największe znaczenie mają badania obrazowe, a więc tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny mózgowia. Dzięki temu można ocenić obecność płynu, a nawet określić jego ilość i dokładną lokalizację. W niektórych przypadkach zastosowanie znajduje USG głowy. Jeśli podejrzewa się, że przyczyną wodogłowia są zespoły genetyczne, rekomenduje się wykonanie badań genetycznych. Diagnostyką i leczeniem wodogłowia zajmuje się lekarz neurolog.

Wodogłowie – leczenie

Leczenie zasadnicze może być wyłącznie operacyjne. Zazwyczaj polega na chirurgicznym wytworzeniu odpływu płynu mózgowo-rdzeniowego, dzięki czemu wyrównuje się ciśnienie w mózgu i stwarza odpowiednie warunki do jego rozwoju w przypadku dzieci. Wykorzystuje się:

  • endoskopową wentrykulostomię trzeciej komory mózgu;
  • założenie sztucznej przetoki, czyli specjalnej zastawki.

Ewentualne guzy mózgu również wymagają chirurgicznego usunięcia. Dodatkowo stosuje się leczenie objawowe, w zależności od występujących dolegliwości. Przykładowo przy padaczce pacjentowi podaje się leki przeciwpadaczkowe. Rokowania zależą od przyczyny problemu. W większości przypadków wczesne wykrycie problemu i wdrożenie optymalnego leczenia daje szansę na normalne życie aż u 90% pacjentów.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Sagała M., Grajewska-Ferens M., Witkowska-Sędek E., Pyrżak B., Zaburzenia funkcji przysadki i podwzgórza w wyniku późno rozpoznanego wodogłowia u 7-letniego chłopca – opis przypadku, Endokrynologia Pediatryczna, 13/2014.
  2. Zacharzewska-Gondek A., Gondek T., Sąsiadek M., Bladowska J., Wodogłowie normotensyjne jako potencjalnie odwracalna przyczyna otępienia – cechy neuroobrazowe, Psychogeriatria Polska, 2/2018.
  3. Kozubski W., Liberski P., Moryś J., Neurologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2013.

Zapisz się do newslettera!

Kategorie wpisów

Najpopularniejsze w Zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *