Hemochromatoza

Spis treści

Koenzym Q10 promocja

Koenzym Q10 promocja

Hemochromatoza jest przewlekłą chorobą ogólnoustrojową, wywołaną nadmiernym gromadzeniem żelaza. Wyróżnia się hemochromatozę pierwotną, uwarunkowaną genetycznie, a także hemochromatozę wtórną. Najczęściej diagnostyką i leczeniem problemu zajmuje się lekarz gastroenterolog, stojący na czele zespołu interdyscyplinarnego, składającego się również z dietetyka i hematologa.

Hemochromatoza

Hemochromatoza pierwotna – przyczyny

Hemochromatoza pierwotna to jedna z najczęściej diagnozowanych chorób genetycznych. Dziedziczy się ją w sposób autosomalny recesywny, przy czym mężczyźni chorują nawet 5-10 razy częściej niż kobiety. Istotą choroby jest wzmożone wchłanianie żelaza z układu pokarmowego, co prowadzi do następczego gromadzenia się tego pierwiastka w wątrobie, trzustce, sercu i innych narządach wewnętrznych.

Bezpośrednią przyczyną hemochromatozy pierwotnej są mutacje genu HFE, zlokalizowanego na krótkim ramieniu chromosomu 6. Odpowiada on za kodowanie białka błonowego odpowiedzialnego za transport żelaza w komórkach nabłonka jelita cienkiego i za interakcję z transferyną, regulującą ilość wchłanianego żelaza.

Hemochromatoza wtórna – przyczyny

Najczęściej diagnozowanymi przyczynami wtórnej hemochromatozy są:

  • niedokrwistość, w tym przewlekła niedokrwistość hemolityczna;
  • nadmiar żelaza w diecie;
  • przewlekłe choroby wątroby, w szczególności WZW typu B lub C, alkoholowa marskość wątroby czy niealkoholowe stłuszczeniowe choroby wątroby
  • porfiria późna skórna;
  • niedobór ceruloplazminy lub niedobór transferyny.

Hemochromatoza wymaga natychmiastowego leczenia, ponieważ nadmiar żelaza w tkankach wiąże się z licznymi, przykrymi konsekwencjami zdrowotnymi.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Hemochromatoza – objawy

Objawy hemochromatozy pierwotnej bardzo rzadko pojawiają się przed okresem dorosłości. Typowym pacjentem jest mężczyzna w średnim wieku, natomiast charakterystyczny obraz kliniczny obejmuje następujące objawy:

  • niskie libido;
  • ból stawów;
  • zmniejszenie masy ciała;
  • osłabienie i zmęczenie;
  • dolegliwości kardiologiczne.

Początkowo hemochromatoza przebiega bezobjawowo. Do objawów późniejszych zaliczamy natomiast wszystkie  dolegliwości związane z przewlekłym zapaleniem wątroby. Rozwinąć się może żółtaczka, wodobrzusze i nadciśnienie tętnicze. Zdecydowanie najczęściej obserwuje się ból stawów, który dotyczy ponad 30% wszystkich pacjentów. Z kolei w przypadku hemochromatozy wtórnej wyszczególniono triadę objawów, na podstawie których następuje także rozpoznanie. Są to:

Do dnia dzisiejszego triadę tę uznaje się za klasyczną postać hemochromatozy. Jeśli hemochromatoza (bez względu na jej rodzaj) nie będzie leczona, w ciągu 5 najbliższych lat ryzyko zgonu wzrośnie nawet o 60%. Jego najczęstszą przyczyną jest uszkodzenie serca lub wątroby, prowadzące do niewydolności tych narządów.

Hemochromatoza – diagnostyka

W diagnostyce hemochromatozy pierwotnej kluczowe znaczenie mają badania genetyczne. Należy pobrać próbkę krwi i poddać ją ocenie laboratoryjnej pod kątem mutacji genetycznych. Z kolei diagnostyka hemochromatozy wtórnej obejmuje wykonanie szeregu badań, w skład których należą przede wszystkim: stężenie żelaza i ferrytyny, wysycenie transferyny żelazem, ALT, AST, a także USG i elastografia wątroby. W niektórych przypadkach pojawia się konieczność pobrania wycinka wątroby do badań histopatologicznych. Przeprowadza się więc biopsję.

Hemochromatoza – leczenie

Leczenie hemochromatozy pierwotnej obejmuje dietę z unikaniem suplementacji żelaza i witaminy C, a także eliminacja z diety produktów bogatych w żelazo np. czerwonego mięsa, wątróbek. Złotym standardem jest leczenie krwioupustami (flebotomia). Upusty krwi wykonuje się przeważnie 1-2 razy w ciągu tygodnia, w ilości około 500 ml krwi. Trwa to 1-2 lata. Hemochromatoza pierwotna jest nieuleczalna.

Z kolei w przypadku hemochromatozy wtórnej największe znaczenie ma leczenie przyczynowe, czyli usunięcie czynnika powodującego dolegliwość lub ustabilizowanie go (jeśli ma charakter przewlekły). Wdraża się również stosowną dietoterapię i suplementację, a także stosuje leki wiążące żelazo we krwi. W wielu przypadkach hemochromatozy wtórnej rokowania są dobre, leczenie wymaga jednak zaangażowania pacjenta i stałego przestrzegania zaleceń lekarza.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, tom I, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
  2. Kościńska-Ilczyszyn K., Żuchowski P., Wojciechowski R., Jeka S., Hemochromatoza pierwotna z zajęciem stawów, Reumatologia, 4/2013.
  3. Sikorska K., Bielawski K., Romanowski T., Stalke P., Hemochromatoza dziedziczna – najczęstsza choroba genetyczna człowieka, Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej, 60/2006.
  4. Derc K., Grzymisławski M., Skarupa-Szabłowska G., Hemochromatoza pierwotna, Gastroenterologia Polska, 8/2001.

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów

Najpopularniejsze w Zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *