Mysi zapach potu jest dość częstą przypadłością, charakterystyczną np. dla choroby fenyloketonuria (wrodzona choroba metaboliczna, związana z niedoborem enzymu hydroksylazy fenyloalaniny). Może mieć jednak kilka innych przyczyn, dlatego przy braku rezultatów domowego postępowania warto skonsultować się z lekarzem.
Mysi zapach potu – charakterystyka
Mysi zapach potu nazwany jest tak nie bez powodu. Przypomina aromatem zapach moczu myszy – jest kwaśny, stęchły, wilgotny. Nie jest przy tym aż tak drażniący dla nozdrzy, co zapach moczu mocznicowego, w którym wyraźnie wyczuwa się amoniak. Co ciekawe, jeśli mysi zapach potu nie wynika z braku higieny, lecz z występujących chorób, utrzymuje się na ciele nawet po kąpieli.
Zapach potu a choroby
Mysi zapach potu jest bardzo charakterystyczny dla fenyloketonurii. To choroba metaboliczna, której przyczyną jest brak bądź znaczny deficyt aktywności enzymu hydroksylazy fenyloalaninowej (PAH), wytwarzanego w wątrobie. Konsekwencją tego jest zaburzenie przemiany aminokwasu fenyloalaniny w tyrozynę, a więc nadmierne gromadzenie się w organizmie tego aminokwasu. Prowadzi to do uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego i związanych z tym licznych dolegliwości neurologicznych, takich jak np. opóźnienie rozwoju umysłowego czy drgawki. Mysi zapach potu również jest bardzo typowy dla tej jednostki chorobowej.
Inne możliwe przyczyny mysiego zapachu potu to:
- cukrzyca – kolejna choroba metaboliczna związana z nieprawidłową czynnością trzustki, prowadząca do podwyższonego poziomu glukozy we krwi. Pot diabetyków może pachnieć myszami, ale również acetonem czy gnijącymi owocami;
- niewydolność nerek – pot w jej przebiegu może pachnieć amoniakiem lub myszami. Choroba wywołuje szereg negatywnych oznak, gdyż nerki są odpowiedzialne za produkcję i filtrację moczu w organizmie;
- brak dostatecznej higieny osobistej – unikanie systematycznych pryszniców i stosowanie wyłącznie dezodorantu zamiast dokładnego umycia ciała może generować mysi zapach potu, nie jest on jednak typowy dla braku higieny.
W razie wystąpienia mysiego zapachu potu warto skonsultować się z lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej, który skieruje pacjenta na badania krwi i badanie moczu. Takie badania i tak powinny być wykonywane systematycznie celem monitorowania stanu zdrowia, choć wiele osób o tym zapomina. Pojawienie się jakichkolwiek dolegliwości jest więc idealnym momentem do zadbania o swoje zdrowie, jeśli nie było to wykonywane wcześniej.
Mysi zapach potu – diagnostyka
Przy mysim zapachu potu warto w pierwszej kolejności szczególnie zadbać o higienę osobistą, używać wyłącznie naturalnych antyperspirantów pozbawionych aluminium, pić co najmniej 1,5 l wody dziennie oraz stosować zdrową, zbilansowaną dietę. Jeśli to nie da oczekiwanych rezultatów w okresie 1 miesiąca, warto udać się do lekarza po skierowanie na badania krwi i moczu. Dodatkowo warto rozszerzyć diagnostykę o badania cukrzycowe (poziom glukozy za czczo), tarczycowe (hormony tarczycy) oraz nerkowe i wątrobowe (panel nerkowy, panel wątrobowy).
Fenyloketonuria najczęściej rozpoznawana jest już na etapie wczesnego dzieciństwa. Odpowiednie badania zleca się noworodkowi w pierwszych dobach jego życia. Analizuje się wówczas poziom fenyloalaniny we krwi. Poziom tego aminokwasu w surowicy krwi przekraczający 20 mg% świadczy o najczęstszej, ciężkiej postaci fenyloketonurii. Wartości poniżej 10 mg% wskazują na łagodną hiperfenyloalaninemię, natomiast wyniki pośrednie – na łagodną fenyloketonurię.
Dieta a zapach potu
Jeśli to możliwe, problem leczy się przyczynowo. Przy fenyloketonurii podstawą leczenia jest przestrzeganie odpowiednio dobranej diety, ograniczającej do maksimum podaż fenyloalaniny. Znajduje się ona w dużych ilościach m.in. w mięsie, jajach, rybach, mleku i nabiale oraz warzywach strączkowych. Dieta powinna być ustalona przez dietetyka, aby nie doszło w jej przebiegu do niedoborów pokarmowych. Także przy cukrzycy dieta jest ogromnie ważna, jednak wówczas opiera się na podaży produktów z niskim indeksem glikemicznym. Dodatkowo pacjent stale monitoruje u siebie poziom glukozy oraz w razie konieczności przyjmuje odpowiednie leki.
Polecane produkty:
|
Spirulina w tabletkach 100% naturalna
Spirulina zawiera wysokiej jakości naturalne witaminy i minerały. Jej skład to m.in. biotyna, kwas foliowy, beta-karoten, witamina D, witamina E oraz wiele innych witamin. To również źródło niezbędnych minerałów jak magnez, cynk, wapń, żelazo.. Zobacz więcej... |
|
Spirulina w proszku 100% naturalna
Spirulina w proszku wykorzystywana jest najczęściej do wykonywania odżywczych i oczyszczających maseczek wpływając m.in. na poprawę wyglądu skóry. Dostarcza niezbędne witaminy, minerały i inne składniki niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu.. Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Płoszaj K., Fenyloketonuria wybrany przykład rzadkiej choroby metabolicznej, Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu, 4/2022.
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
