Trądzik różowaty (łac. rosacea) to nie tylko powszechny defekt kosmetyczny. W zaawansowanym stadium jest to również duży problem dermatologiczny. Większość ludzi pierwsze symptomy zauważa około 30 roku życia. Delikatne zaczerwienienia pojawiają się na policzkach, nosie i brodzie. Widząc tego rodzaju zmiany warto się nimi zainteresować i wdrożyć właściwą pielęgnację skóry.
Trądzik różowaty – przyczyny
Trądzik różowaty jest przewlekłą, zapalną chorobą skóry twarzy, charakteryzująca się okresami zostrzeń i remisji. Jego etiologia nie jest do końca znana. Podłożem powstania natomiast jest tak zwana nerwica naczyniowo-ruchowa i zaburzenia w układzie nerwowym, które odpowiadają za regulację naczyniową oraz zbyt łatwe rozszerzenie naczyń krwionośnych skóry pod wpływem różnych bodźców.
Choć trądzik różowaty może dotyczyć każdego z nas, osoby o jasnej karnacji, mające skłonności do często pojawiającego się rumienia lub płytko unaczynionej skóry twarzy uważane są za osoby najbardziej narażone na powstanie tego rodzaju schorzenia. Najczęściej jednak dotyczy on kobiet. W przypadku gdy trądzik różowaty pojawia się u mężczyzn, fazy jego są nieco bardziej zaostrzone. Zmiany lokalizują się na nosie, policzkach, następnie przechodzą na czoło i brodę. Zaawansowany trądzik obejmuje dekolt, szyję oraz okolicę uszu.
Patogeneza
- zaburzenia hormonalne;
- łojotok skóry;
- zaburzenia naczyniowo-ruchowe.
Należy pamiętać, że trądzik jednej osoby może nieznacznie różnić się od trądziku osoby drugiej. W diagnostyce trądziku różowatego zawsze należy uwzględnić co najmniej 3 objawy pierwotne i 3 wtórne.
Objawy pierwotne
- delikatnie nawracający rumień;
- stałe zaczerwienie skóry (policzki, nos, broda);
- małe, czerwone guzki lub krosty wypełnione treścią ropną;
- uczucie pieczenia skóry;
- pojedyncze, trwale rozszerzone naczynia krwionośne – teleangiektazje na policzkach, nosie i brodzie.
Objawy wtórne
- stany zapalne oczu;
- przekrwione oczy;
- uczucie świądu i pieczenia skóry;
- sucha skóra;
- zgrubienia skóry;
- obrzęk twarzy.
Trądzik różowaty – czynniki predysponujące
- silny i długotrwały stres;
- częsta ekspozycja na słońce;
- zaburzenia hormonalne (choroby tarczycy, zaburzenia miesiączkowania);
- częste korzystanie z sauny;
- częste spożywanie alkoholu;
- stosowanie zewnętrznych preparatów sterydowych na skórę twarzy;
- przyjmowanie dużych dawek witaminy B6, B12.
Trądzik różowaty – stadia choroby
Wyróżniamy cztery stadia choroby w trądziku różowatym:
I stadium – cera naczyniowa (pre Rosacea, stadium flashingu)
Dochodzi tu do gwałtownego rozszerzenia naczyń krwionośnych i powolnego ich obkurczania się. Pod wpływem bodźców chemicznych i fizycznych pojawia się intensywny rumień. Zmiany niekiedy mogą się wyciszać, przywracając skórze naturalny koloryt, towarzyszy jej wówczas uczucie pieczenia. Mogą pojawiać się obrzęki twarzy w obrębie zmian naczyniowych. Warto zaznaczyć, że nie u wszystkich osób ze skłonnością do zaczerwienień skóry może wystąpić trądzik różowaty.
II stadium – grudkowo-krostkowe
Rumień jest długotrwały. Na takim podłożu pojawiają się wykwity skóry (np. grudki, krosty).
III stadium – postać naciekowa i przerosła
Dochodzi do przerostu miękkich części twarzy, skóra ulega pogrubieniu, a cała twarz przybiera charakterystyczny wygląd szczególnie w obrębie policzków i nosa. Powstaje tak zwana guzowatość nosa, rozszerzają się gruczoły łojowe, wytwarza się stan zapalny w ich obrębie i nadmierne wydzielanie łoju. Stadium to dotyczy głównie mężczyzn.
IV stadium – postać oczna
Objawia się suchością oczu, ich pieczeniem i łzawieniem. Może dochodzić do obrzęku powiek, a nawet do potencjalnej utraty wzroku i uszkodzeń rogówki. Często pacjenci nie przypuszczają, że mogą być to objawy choroby skóry i trafiają początkowo do okulisty.
Jeśli zmiany na skórze są bardzo delikatne obejmujące I stadium, czyli cerę naczyniową, można wówczas dbać o nią stosując prawidłową pielęgnację domową, a także wykonywać zabiegi kosmetyczne, które będą miały za zadanie zapobiegać powstawaniu zaawansowanych stadiów choroby. Niemniej jednak istotne jest, aby taka osoba udała się do lekarza specjalisty w celu właściwej diagnostyki skóry i jeśli jest to konieczne, podjęcia prawidłowego leczenia.
Trądzik różowaty – leczenie i pielęgnacja
Bardzo często lekarze stosują leczenie ogólne (leki doustne – tertacykliny, izotretinoinę), a także miejscowe (maści, żele, kremy – metronidazol). Należy pamiętać również o odpowiednim doborze dermokosmetyków zawierających substancje wzmacniające i uszczelniające ściany naczyń krwionośnych. Jeśli terapia zalecona przez lekarza przyniosła zamierzony efekt wówczas nie można skóry pozostawić bez odpowiedniej pielęgnacji.
Skóra nawet po wyleczonym trądziku różowatym jest skórą bardzo wrażliwą. Jest podatna na działanie wszelkich czynników środowiska zewnętrznego (ciepło, zimno). Wymaga więc szczególnej pielęgnacji, która zapewni jej barierę ochronną. Na co dzień osoby takie nie powinny używać mydeł zapachowych lub innych detergentów syntetycznych, które będą drażnić i wysuszać cerę. Ponadto należy zaopatrzyć się w preparaty mocno nawilżające i zmiękczające, które będą wzmacniać płaszcz hydrolipidowy skóry.
Podczas demakijażu twarzy nie zaleca się używania gorącej wody, ani gąbeczek, ponieważ będą one dodatkowo podrażniać naskórek. Warto pamiętać o stosowaniu kremów z ochroną przeciwsłoneczną minimum 20 SPF. W doborze kosmetyków kolorowych warto kierować się ich odcieniami. Wybierajmy te z dodatkiem zieleni lub żółci, które będą kamuflować zaczerwienienia skóry.
W pielęgnacji domowej warto postawić na związki naturalne. Należą do nich:
- zioła (arnika górska, miłorząb japoński, kasztanowiec);
- garbniki;
- witamina C;
- związki krzemu;
- zioła uszczelniające naczynia (zioło ruty);
- olejki eteryczne.
Pielęgnacja w gabinecie kosmetycznym
Do najczęściej zalecanych zabiegów kosmetycznych w przypadku skóry o podłożu trądziku różowatego jest:
- naświetlanie lampą sollux (filtr niebieski), które będzie działało łagodząco i kojąco;
- drenaż limfatyczny, który odblokuje naczynia krwionośne i przetransportuje zalegającą w nich krew;
- lampa bioptron, która znalazła szerokie zastosowanie nie tylko w kosmetologii, ale również w fizjoterapii;
- laseroterapia – powoduje w sposób naturalny, za pomocą intensywnej wiązki światła, pogrubienie zewnętrznych warstw skóry. Z kolei w przypadku teleangiektazji, dochodzi do uszkodzenia ścian naczyń krwionośnych, co prowadzi do ich zmetabolizowania i samoistnego usunięcia.
Polecane produkty:
|
Olej z czarnego kminku
Olej z czarnego kminku tłoczony na zimno zachowuje wszystkie, cenne substancje m.in. witaminę E oraz niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Jego działanie to dokładne nawilżanie, szybsza regeneracja, poprawa wyglądu skóry ... Zobacz więcej... |
|
Czarnuszka siewna
Czarnuszka ma zastosowanie w różnego rodzaju problemach skórnych. Jest wykorzystywana w zwalczaniu trądziku, blizn, zakażeń wirusowych, bakteryjnych i grzybiczych, alergii, a także suchej skóry, również głowy (np. łupież). Zobacz więcej... |
