Bulimia

Bulimia nervosa (inaczej: żarłoczność psychiczna) stanowi inny rodzaj zaburzenia związanego z jedzeniem. Wykazuje jednak kilka cech typowych dla anoreksji.

Bulimia

Bulimia to choroba cechująca się często powracającymi epizodami niepohamowanego apetytu (spożywanie dużej ilości jedzenia w krótkim czasie). Diagnostyka bulimii obejmuje:

• nawracające napady objadania się (spożywanie dużej ilości kalorii bez kontroli);
• nawracające zachowania powiązane z zapobieganiem przyrostowi masy ciała (stosowanie środków przeczyszczających, głodzenie się, wysiłek fizyczny);
• zaburzenia samooceny w zakresie masy ciała.

Przyczyny bulimii

Bulimia powiązana jest nie tylko z problemem odżywiania. Znaczny wpływ na żarłoczność psychiczną wykazuje codzienny stres, złość oraz smutek. Zjawisko przeczyszczania organizmu z kolei stanowi odpowiedź na możliwe przybieranie na wadze, a także formę próby odzyskania kontroli nad własnym życiem. Oznacza to, że nie ma ściśle określonych przyczyn bulimii, jednak ryzyko jej występowania zwiększa atmosfera rodzinna, nagłe zmiany w życiu, niska samoocena oraz uwarunkowania genetyczne.

Objawy bulimii

W przebiegu choroby występuje brak poczucia własnej wartości, a także niezadowolenie z własnego wyglądu. Osoby chore nie tylko nie potrafią panować nad spożywaniem dużych ilości jedzenia, ale również nad własnymi emocjami. W związku z tym występują stany lękowe, które w znaczny sposób wpływają na ich psychikę. Negatywne emocje tj. stres, smutek zostają zajadane, z kolei ciało traktowane jest przez chorego jak „śmietnik”.

Warto podkreślić, że bulimia może mieć charakter:

• przeczyszczający – osoba chora regularnie prowokuje, a także zażywa środki przeczyszczające, a w skrajnych przypadkach wykonuje lewatywę;
• nieprzeczyszczający – typ ten cechuje się intensywną aktywnością fizyczną oraz poszczeniem. Osoba chora zwykle nie wywołuje wymiotów, a także nie korzysta ze środków przeczyszczających.

Leczenie bulimii

Podobnie jak w przypadku anoreksji leczenie bulimii obejmuje wiele aspektów, a także opiera się na indywidualnych uwarunkowaniach genetycznych. W związku z tym terapia powinna opierać się na konsultacji ginekologicznej, endokrynologicznej oraz psychologicznej. Rzadko wymagane jest leczenie psychiatryczne. Głównym założeniem leczenia bulimii jest wyjaśnienie osobie chorej istoty choroby, zmianę jej nastawienia oraz zachowania. Ponadto duże znaczenie odgrywa włączenie najbliższej rodziny do terapii, uzyskanie przyrostu masy ciała, wyrównanie zaburzeń hormonalnych oraz metabolicznych. Hospitalizacja chorego wymagana jest w sytuacji ciężkich przypadków, czyli wtedy gdy występują ciężkie przypadki zaburzeń metabolicznych (zaburzenia rytmu serca, odwodnienie).

Skutki bulimii

Długotrwałe chorowanie na bulimię może prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych, które dotyczyć mogą różnych układów organizmu człowieka:

• uszkodzenie ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego;
• duszności;
• zaburzenia szlaków metabolicznych;
• zaburzenia na poziomie potasu, wapnia oraz witamin.

Warto podkreślić, że bulimia najbardziej oddziałuje na układ pokarmowy. U niektórych pacjentów w wyniku nadmiernego przemęczenia oraz regularnych wymiotów może wystąpić uszkodzenie zarówno ciała, jak i organów wewnętrznych. Oznacza to, że skutkiem bulimii może być:

• uszkodzenie tylnej ściany gardła;
• uszkodzenie przełyku;
• nadżerki w przełyku i żołądku;
• przewlekłe zapalenie trzustki;
• uszkodzenie szkliwa zębów;
• zapalenie dziąseł;
• powiększenie ślinianek;
• rozstępy na skórze;
• problemy z płodnością;
• zanik miesiączki.

	Spirulina w proszku 100% naturalna Spirulina w proszku wykorzystywana jest najczęściej do wykonywania odżywczych i oczyszczających maseczek wpływając m.in. na poprawę wyglądu skóry. Dostarcza niezbędne witaminy, minerały i inne składniki niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu.. Zobacz więcej...
	Spirulina w tabletkach 100% naturalna Spirulina zawiera wysokiej jakości naturalne witaminy i minerały. Jej skład to m.in. biotyna, kwas foliowy, beta-karoten, witamina D, witamina E oraz wiele innych witamin. To również źródło niezbędnych minerałów jak magnez, cynk, wapń, żelazo.. Zobacz więcej...

Bibliografia

1. Banaszewska B., Basta A., Borowski D., Bręborowicz G., Położnictwo i Ginekologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007.