Leczenie osteoporozy

Spis treści

Koenzym Q10 promocja

Koenzym Q10 promocja

Leczenie osteoporozy przebiegać może na wiele sposobów i ma na celu zwiększenie masy kostnej poprzez wpływ na strukturę beleczek kostnych. Wśród metod zmniejszających objawy tej dolegliwości wyróżnić można m.in. suplementację wapniem, witaminą D3 czy hormonalną terapię zastępczą.

Leczenie osteoporozy

Leczenie osteoporozy

Głównym założeniem leczenia osteoporozy jest eliminacja czynników ryzyka, wzmożona aktywność fizyczna, suplementacja witaminą D, wapniem oraz stosowanie leków.

1. Wysiłek fizyczny.

Codzienne ćwiczenia powinny polegać na zwiększeniu ogólnej sprawności ruchowej, ponieważ złamania u osób z osteoporozą występują na skutek urazów. Warto podkreślić, że wysiłek fizyczny wymusza proces tworzenia się kości. Z kolei w trakcie leżenia dochodzi do utraty wapnia w organizmie.

2. Suplementacja wapnia.

Dieta odgrywa istotną rolę w utrzymaniu właściwego metabolizmu kostnego. Zaleca się, aby spożywać 1000 mg/d wapnia przez kobiety w wieku okołomenopauzalnym. Warto podkreślić, że ilość ta powinna być równomiernie rozłożona we wszystkich posiłkach w ciągu dnia. Dostępne preparaty wapnia to m.in. laktoglukonian wapnia, fosforan wapnia.

3. Witamina D3.

Dzienne zapotrzebowanie na witaminę D3 pokrywa 10-15 minutowa ekspozycja skóry na działanie promieni UV. Dzienne zapotrzebowanie na witaminę D3 wynosi 400 j. Dostępne preparaty z witaminą D3 to m.in. : cholekalcyferol, 25(OH)D3 (kalcyfediol), l-alfa-(OH)D3
(alfakalcydiol), 1,25(OHhD3 (kalcytriol).

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

4. Hormonalna terapia zastępcza.

Hormonalna terapia zastępcza polega na podawaniu preparatów zawierających estrogeny. Czas leczenia hormonalnego ustala się indywidualnie z pacjentką. Tak zwana osteotropowa funkcja estrogenów polega na hamowaniu resorpcji kostnej, przez wpływ na osteoklasty. Jest to jeden z najważniejszych mechanizmów działania na tkankę kostną. Ponadto związki te aktywują osteoblasty do syntezy składników macierzy kostnej. Ponadto przyczyniają się do wzrostu ilości receptorów dla witaminy D3 na enterocytach, osteoblastach oraz monocytach-makrofagach.

Terapia wyłącznie estrogenowa polecana jest szczególnie kobietom, które przeszły wycięcie macicy. Z kolei w innych przypadkach estrogeny muszą być łączone z progestagenami w sposób cykliczny bądź ciągły. W terapii osteoporozy stosuje się wyłącznie środki o działaniu ogólnoustrojowym (tabletki, plastry, ampułki). W hormonalnej terapii zastępczej istotną rolę odgrywają przeciwwskazania. Wśród nich wyróżnia się rak sutka, nowotwory estrogenozależne, żylna/tętnicza choroba zakrzepowo-zatorowa, choroby wątroby, porfiria.

5. Selektywny modulator receptora estrogenowego.

Selektywne modulatory receptora estrogenowego są to związki chemiczne, które posiadają zdolność do wiązania się z receptorem estrogenowym oraz w zależności od tkanki docelowej wykazują aktywność agonistyczną lub antagonistyczną. Największe zastosowanie znajduje tamoksyfen w leczeniu raka sutka oraz raloksyfen w leczeniu osteoporozy pomenopauzalnej. Związek ten zmniejsza ryzyko wystąpienia pierwszego złamania u kobiet nawet o 55%. Warto podkreślić, że lek ten nie przyczynia się do zaburzeń mineralizacji, a także nie działa toksycznie w stosunku do komórek kostnych. Grubość endometrium w czasie terapii tym lekiem nie zmienia się. Z kolei efektem ubocznym jest zwiększenie częstości występowania uderzeń gorąca. Ponadto raloksyfen zmniejsza częstość występowania powikłań mózgowych oraz wieńcowych u osób z wysokim ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych.

6. Bisfosfoniany.

Bisfosfoniany to analogi naturalnych pirofosforanów, jednak nie podlegają one hydrolizie enzymatycznej. Proces ich działania obejmuje:

  • spowalnianie resorpcji kostnej przez wpływ na osteoklasty;
  • hamowanie mineralizacji – inhibicja tworzenia kryształów hydroksyapatytu.

Przeciwwskazaniem do terapii bisfosfonianem jest choroba wrzodowa, choroby przełyku.

7. Kalcytonina.

Kalcytonina to hormon wydzielany przez komórki C tarczycy. Uczestniczy w regulowaniu poziomu wapnia we krwi w wyniku działania na:

  • jelita;
  • trzustkę;
  • nerki;
  • kości.

Warto podkreślić, że duży wpływ na działanie kalcytoniny posiada droga podania leku. Silniejsze działanie wykazuje kalcytonina podana donosowo. Wskazaniem do zastosowania kalcytoniny jest osteoporoza starcza z szybką przemianą kostną, złamania, bóle kostne.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Banaszewska B., Basta A., Borowski D., Bręborowicz G., Położnictwo i Ginekologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007.

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów

Najpopularniejsze w Zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *