
Choroba (łac. aegritudo) to określenie każdego odstępstwa organizmu od zdrowia. Jest zaburzeniem funkcji lub uszkodzeniem części organizmu, który nie może prawidłowo funkcjonować. Występuje w momencie gdy działanie czynnika chorobotwórczego daje niekorzystne objawy, które znacznie różnią się od prawidłowego działania organizmu i są odstępstwem od zachowania homeostazy. Choroba to zwykle stan charakteryzujący się złym samopoczuciem oraz długotrwałym niedomaganiem organizmu lub jego danej części.
Kosmetologia (łac. cosmetologia) – słowo wywodzi się z języka greckiego i pochodzi od słów kosmetes – sługa toaletowy, kosmetikos – upiększający. Kosmetologia to dział nauki zajmujący się badaniem, leczeniem oraz pielęgnowaniem skóry, włosów i paznokci objętych chorobą lub defektem. Jest to wiedza związana z higieną życia jak i higieną odżywiania. Celem jej jest zwiększenie atrakcyjności ciała kobiet i mężczyzn przy pomocy różnego rodzaju zabiegów oraz kosmetyków, co niesie za sobą poprawę samopoczucia i przede wszystkim zwiększa pewność siebie oraz wpływa na własną samoocenę. Jej zadaniem jest przywrócenie lub poprawa wizerunku zewnętrznego człowieka.
Masaż to forma oddziaływania na ludzki organizm, podczas której wykorzystuje się bodźce mechaniczne. Należy do nich m.in. głaskanie, ucisk, czy wibracja tkanek, których zadaniem jest wywołanie fizjologicznych odczynów w organizmie. Oznacza to, że masaż wykazuje działanie lecznicze, zapobiegawcze, relaksacyjne oraz kosmetyczne.
Medycyna estetyczna to dział medycyny, który zajmuje się zapewnieniem wysokiej jakości życia ludzi zdrowych ukierunkowanych na profilaktykę starzenia się skóry. Zakres medycyny, do której wlicza się kierunek medycyny estetycznej obejmuje wykonywanie zabiegów o nieinwazyjnym lub małoinwazyjnym stopniu swojego działania. Głównym, a zarazem nadrzędnym celem jej jest zwiększenie atrakcyjności pacjenta pod względem fizycznym.
Naturalne kosmetyki to produkty stworzone na bazie składników naturalnych czyli związków pochodzenia roślinnego, mineralnego lub zwierzęcego. Oprócz tego, w kwestii produkcji kosmetyków naturalnych istotne jest pozyskiwanie ich komponentów. Proces ten powinien odbywać za sprawą metod fizycznych takich jak ekstrakcja, filtracja, suszenie, tłoczenie, destylacja, mielenie czy przesiewanie.
Oficjalnie mówi się, że kosmetyki naturalne nie powinny zawierać żadnych syntetycznych składników.
Uroda (łac. pulchritudo) – związana jest przede wszystkim z wyglądem ciała. Stanowi jeden z najważniejszych czynników, który kieruje i decyduje o zachowaniach ludzi wobec innych. Uroda również wpływa na własną samoocenę oraz pewność siebie. Jest mocną determinantą sympatii, a także szczerości, warunkuje kontakty międzyludzkie. Jest znacząca w przypadku zawierania nowych znajomości i w początkowych etapach tworzenia się związków.
Zdrowie to moment, w którym organizm odczuwa fizyczny i psychiczny dobrostan. Określane jest również jako brak w organizmie choroby lub pewnego stopnia niepełnosprawności. Zdrowie to sposób życia, ponieważ zdrowie określa również realizowanie swoich marzeń, zaspokajanie swych potrzeb, zmienianie środowiska oraz radzenie sobie z nim.
Porfiria jest chorobą genetyczną, która może objawiać się już u noworodków. Do najczęstszych jej objawów należą pęcherze na skórze, nadmierne owłosienie oraz zapalenie spojówek.
Porfiria, a właściwie porfirie należą do grupy chorób, których wspólną cechą są zaburzenia procesu przetwarzania hemoglobiny znajdującej się we krwi. Dokładniej ujmując porfirie polegają na zaburzeniach przebiegu metabolizmu hemu.
Ze względu na przyczyny powstawania porfirii wyróżnia się kilka jej typów. W związku z tym mamy do czynienia z porfirią:
W grupie porfirii szpikowych wyróżnia się odmianę wrodzoną (porphyria erythropoietica congenita), która stanowi rzadki i ciężki przypadek, a także protoporfirię erytropoetyczną (protoporphyria erythropoietica).
W przypadku tego rodzaju porfirii, w wyniku dużej wrażliwości na światło dochodzi do powstawania pęcherzy (często krwotocznych), które ustępują z pozostawieniem blizny. Zmiany skórne często dotyczą twarzy, małżowin usznych oraz rąk. W wyniku powstawania zniekształceń blizn może nastąpić wywinięcie powieki z jednoczesnym zapaleniem rogówki lub spojówki. W sytuacji kiedy zmiany są przewlekłe mogą pojawiać się twardzinopodobne zmiany skórne, szczególnie w obszarach kończyn oraz twarzy.
Dość specyficzne jest czerwonawe zabarwienie zębów, a także zniekształcenia kostne, które pojawiają się na skutek odkładania się porfiryn.
Występuje częściej niż porfiria erytropoetyczna wrodzona. Objawy skórne przybierają różny charakter i uwidaczniają się zwykle po pierwszej ekspozycji skóry na działanie słońca. Zmiany występują w postaci pęcherzy, które niekiedy posiadają wgłębienia w środkowej części. Wykwity skórne ustępują z pozostawieniem blizny. Warto zaznaczyć, że w przebiegu porfirii erytropoetycznej dochodzi do silnej nadwrażliwości na światło słoneczne, szczególnie na promieniowanie UVA. Przebieg choroby jest z reguły łagodny. Warto podkreślić, że w niektórych przypadkach mogą pojawić się zmiany wątrobowe, które prowadzić mogą nawet do marskości.
W leczeniu porfirii szpikowych wykorzystuje się beta-karoten, który chroni skórę przed działaniem promieni UVA. Efekty terapii widoczne są po dłuższym stosowaniu, sięgającym nawet kilku miesięcy.
To grupa chorób, która powiązana jest z zaburzeniem metabolizmu porfiryn w wątrobie. Warto podkreślić, że porfirie wątrobowe występują częściej niż szpikowe. Jej główną odmianą jest porfiria skórna późna.
Porfiria skórna późna wyróżnia odmianę genetyczną, autosomalną dominującą oraz nabytą. W przypadku odmiany nabytej przyczyną choroby jest uszkodzenie wątroby, w wyniku stosowania leków hepatotoksycznych (barbituranów, leków psychotropowych, estrogenów, sulfonamidów) oraz alkoholu.
Choroba zwykle dotyczy osób w średnim i podeszłym wieku, a więc między 40 a 70 rokiem życia. Cechą charakterystyczną są występujące pęcherze w obszarach, które wcześniej uległy urazom mechanicznym. Dodatkowo w miejscach tych mogą wystąpić przebarwienia lub odbarwienia skóry.
W sytuacjach kiedy zmiany wykazują charakter przewlekły może dochodzić do stwardnienia skóry, co często przypomina twardzinę. Powstawanie tego rodzaju zmian może być uwarunkowane nadmierną produkcją kolagenu przez fibroblasty. Dodatkowo w 25% wszystkich przypadków może wystąpić cukrzyca.
Leczenie porfirii wątrobowej obejmuje podawanie leków przeciwmalarycznych, na skutek których dochodzi do zaostrzenia zmian, po czym następuje znaczna poprawa. Tego rodzaju leczenie może być stosowane wielokrotnie, jednak z wykonywaniem odpowiednich przerw.
W ciężkich przypadkach porfirii wątrobowej stosuje się upusty krwi w ilości 500 ml tygodniowo, a następnie w 2-tygodniowych przerwach do ilości około 4 litrów, aż do momentu kiedy poziom żelaza we krwi zmniejszy się do 50-60 ug/dl. Podczas leczenia zaleca się ochronę skóry przed ekspozycją na słońce oraz przed urazami mechanicznymi.
![]() |
Olej z czarnego kminku
Olej z czarnego kminku tłoczony na zimno zachowuje wszystkie, cenne substancje m.in. witaminę E oraz niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Jego działanie to dokładne nawilżanie, szybsza regeneracja, poprawa wyglądu skóry ... Zobacz więcej... |
![]() |
Czarnuszka siewna
Czarnuszka ma zastosowanie w różnego rodzaju problemach skórnych. Jest wykorzystywana w zwalczaniu trądziku, blizn, zakażeń wirusowych, bakteryjnych i grzybiczych, alergii, a także suchej skóry, również głowy (np. łupież). Zobacz więcej... |
Zapisz się do newslettera!
Jakie zastosowanie może mieć olej arganowy na włosy?
Depilacja laserowa – co warto o niej wiedzieć?
Najpopularniejsze w Zdrowie
Zostań z nami
Polecane artykuły