AIDS

AIDS to upośledzenie odporności organizmu o charakterze nabytym. Nazwa wywodzi się z języka angielskiego od słów Acquired Immune Deficiency Syndrome. Wirus gromadzi się w organizmie niszcząc układ odpornościowy, który po pewnym czasie może całkowicie przestać chronić przed infekcjami.

AIDS

AIDS to zespół niedomagania immunologicznego organizmu, który następuje w wyniku zakażenia retrowirusem HIV-1 lub HIV-2. Na skutek tego dochodzi do niszczenia limfocytów T pomocniczych. Zakażenie wirusem HIV może wywołać zmiany w narządach wewnętrznych, w układzie nerwowym oraz mięśniowym. Może spowodować również zmiany skórne lub błon śluzowych związanych z infekcją bakteryjną, wirusową lub grzybiczą. Niekiedy może dojść do rozwoju nowotworów głównie o podłożu naczyniowym (mięsak Kaposiego). Należy podkreślić, że AIDS jest końcowym etapem zakażenia wirusem HIV, który w bardzo długim czasie przechodzi się bezobjawowo.

AIDS – przyczyny

Główną przyczyną rozwoju AIDS jest infekcja wirusem HIV-1 (w krajach Afryki zachodniej wykryto odmianę HIV, nazywanego HIV-2). Obraz kliniczny obu wirusów jest taki sam.

Warto podkreślić, że wirus HIV przenoszony jest głównie drogą kontaktów płciowych, korzystania z niesterylnych igieł (narkomania) lub na skutek przetaczania zakażonej krwi.

W grupie największego ryzyka zachorowalności na AIDS znajdują się osoby homoseksualne, narkomani, dzieci urodzone przez zakażone matki, a także chorzy, którzy w leczeniu wymagają przetaczania krwi (chorzy na hemofilię).

Uwaga!

Wirus HIV atakuje głównie limfocyty T pomocnicze przez receptor CD4. Jak się okazuje istnieją również inne receptory dla HIV na innych komórkach (fibroblastach, makrofagach czy komórkach Langerhansa). Wirus ulega tzw. integracji z genomem swojego gospodarza i może przybierać formę utajoną (latentą) lub produktywną. Oznacza to, że zakażenie może być utajone nawet przez okres 10 lat, a następnie dawać objawy typu wczesnego lub późnego AIDS.

Objawy AIDS

Objawy AIDS klasyfikowane są jako:

• główne (utrata masy ciała poniżej 10%, biegunka, która utrzymuje się powyżej 1 miesiąca, gorączka przerywana lub ciągła);
• dodatkowe (kaszel, który utrzymuje się powyżej 1 miesiąca, świąd skóry, półpasiec, nawracająca kandydoza błon śluzowych jamy ustnej oraz gardła, powracająca opryszczka oraz powiększenie węzłów chłonnych).

Rozpoznanie choroby dokonuje się stwierdzając 3 objawy główne oraz co najmniej jeden dodatkowy.

Przebieg AIDS dzieli się na 4 okresy:

• I okres – ostre zakażenie (występują objawy bardzo zbliżone do mononukleozy zakaźnej, dodatkowo występuje gorączka, zmiany skórne, mięśniowe oraz neurologiczne), trwa 1-2 tygodnie;
• II okres – bezobjawowy, który może trwać nawet do 10 lat;
• III okres – wczesny objawowy z wystąpieniem powiększonych węzłów chłonnych, czas trwania do 5 lat;
• IV A – późny objawowy – pojawiają się zagrażające życiu infekcje lub nowotwory;
• IV B – zaawansowany AIDS – występuje wiele infekcji oportunistycznych, wysoka śmiertelność w przeciągu 1-2 lat.

Oprócz wyżej wymienionych objawów u chorych zauważa się nadmierne pocenie, brak apetytu, bóle mięśniowe, kostne, stawów, bóle głowy, a także zaburzenia neurologiczne oraz psychiczne.

Zmiany skórne w AIDS

Zmiany skórne występujące w przebiegu AIDS dzieli się na:

• bakteryjne;
• wirusowe;
• grzybicze;
• nowotworowe;
• inne.

1. Zmiany pochodzenia bakteryjnego.

Zwykle są to zakażenia w formie przymieszkowej lub liszajec wywołany bakteriami Gram – dodatnimi lub Gram-ujemnymi. Ponadto może dochodzić do zakażeń gruźliczych oraz kiłowych o nietypowym przebiegu.

Zobacz również: Kiła – przyczyny, objawy, leczenie.

2. Zmiany pochodzenia wirusowego.

Do zakażeń wirusowych w przebiegu AIDS zalicza się ciężkie zakażenie opryszczką typu I lub II w okolicach jamy ustnej, narządów płciowych lub skóry. Ponadto w 30% przypadków dochodzi do rozwoju kłykcin kończystych w okolicach odbytu i narządów płciowych lub bezobjawowe zakażenie wirusem HPV 6. 30% przypadków z kolei dotyczy rozwój zmian dysplastycznych w obrębie szyjki macicy.

3. Zmiany pochodzenia grzybiczego.

Bardzo często dochodzi do zakażenia drożdżakami, a także charakterystyczne dla AIDS zmiany łojotokowe. Dodatkowo może dochodzić do rozwoju dermatofitoz.

4. Nowotwory.

Dość charakterystyczną zmianą nowotworową jest mięsakowatość Kaposiego, czyli wieloogniskowe naczyniowe zmiany skórne oraz na błonach śluzowych, które wykazują charakter plamisty, grudkowy lub guzkowy. Oprócz tego w przebiegu AIDS może dochodzić do rozwoju innych nowotworów m.in. chłoniaków lub nowotworów układu nerwowego.

5. Inne.

Wśród innych zmian skórnych w AIDS wyróżnia się:

• łojotok skóry;
• suchość skóry ze złuszczeniem np. rybia łuska, która stanowi objaw wyniszczenia;
• łuszczyca;
• świąd;
• troficzne zmiany paznokciowe – zespół żółtych paznokci;
• choroby autoimmunologiczne – toczeń rumieniowaty.

AIDS – leczenie

Obecnie nie istnieją skuteczne metody leczenia AIDS. Głównym aspektem jest jednak przyjmowanie leków przeciwwirusowych, których celem jest zmniejszenie wiremii (stan mnożenia się wirusów we krwi) oraz zapobieganie wytwarzania się oporności. Jednym z podstawowych leków jest zidowudyna. Spowalnia proces rozmnażania się wirusa, przedostaje się do płynu mózgowo-rdzeniowego, zmniejsza objawy skórne oraz neurologiczno-psychiczne, a także wydłuża życie chorych. Należy podkreślić, że jest bardzo toksyczna. Do powikłań tego rodzaju terapii należy niedokrwistość, neutropenia, a także zmiany mięśniowe.

Profilaktyka

Profilaktyka przed zakażeniem wirusem HIV polega na ścisłym zabezpieczeniu się przed materiałem, który stanowi źródło infekcji (krew, sperma, wydzielina z pochwy, płyn mózgowo-rdzeniowy, wody płodowe). Ponadto należy unikać niebezpiecznych kontaktów płciowych oraz stosować prezerwatywy.

Bibliografia

1. Jabłońska S., Chorzelski T., Choroby Skóry, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2002.

	Spirulina w proszku 100% naturalna Spirulina w proszku wykorzystywana jest najczęściej do wykonywania odżywczych i oczyszczających maseczek wpływając m.in. na poprawę wyglądu skóry. Dostarcza niezbędne witaminy, minerały i inne składniki niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu.. Zobacz więcej...
	Spirulina w tabletkach 100% naturalna Spirulina zawiera wysokiej jakości naturalne witaminy i minerały. Jej skład to m.in. biotyna, kwas foliowy, beta-karoten, witamina D, witamina E oraz wiele innych witamin. To również źródło niezbędnych minerałów jak magnez, cynk, wapń, żelazo.. Zobacz więcej...