Narkomania

Spis treści

Koenzym Q10 promocja

Koenzym Q10 promocja

Narkomania to inaczej uzależnienie od narkotyków, postępująca choroba konsekwentnie prowadząca do wyniszczenia organizmu, a w skrajnych przypadkach nawet do śmierci osoby uzależnionej. Cechą charakterystyczną jest wewnętrzna konieczność sięgnięcia po środek odurzający, a przy jego braku – pojawienie się szeregu objawów fizycznych i psychicznych. Narkomania zawsze wymaga profesjonalnego leczenia, nierzadko w ośrodkach zamkniętych.

Narkomania

Przyczyny narkomanii

Przyczyny sięgania po narkotyki mogą być różne, wynikają z zawiłości ludzkiej psychiki, dlatego często trudno je zdiagnozować. Niektóre osoby zaczynają je przyjmować z nudów, inne dla zabawy, a jeszcze inne z powodu przeżytej traumy czy braku samoakceptacji. W przypadku wielu rodzajów ciężkich narkotyków już jedno przyjęcie ich wystarczy, aby znaleźć się na drodze do uzależnienia. Zwyczajowo określa się narkomanię jako chorobę duszy i emocji, dotyczącą braku zaspokojenia podstawowych potrzeb człowieka, do których zaliczamy przede wszystkim: akceptację, miłość, poczucie bezpieczeństwa.

Najczęściej problem narkomanii dotyczy młodych ludzi niezdających sobie sprawy z negatywnych konsekwencji przyjmowania środków odurzających. Uważają, że narkotyki w żaden znaczący sposób nie wpłyną na ich życie codzienne, jedynie poprawią samopoczucie, co jest wysoce błędnym przekonaniem. Podsumowując, do niektórych pośrednich przyczyn narkomanii (skłaniających do sięgania po substancje odurzające) można zaliczyć:

  • próbę ucieczki od własnych problemów;
  • nudę, brak pomysłu na spędzanie czasu;
  • problemy emocjonalne;
  • przeżyte traumy;
  • chęć naśladowania rówieśników, wpasowania się do grupy;
  • próbę zaimponowania znajomym;
  • niską samoocenę;
  • konflikty rodzinne.

W praktyce nigdy nie wiemy co dokładnie skłoniło narkomana do sięgnięcia po narkotyki. Przyczyn poszukuje się podczas długiej psychoterapii.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Narkomania – objawy

Narkomanię uznaje się za chorobę i zgodnie z klasyfikacją ICD-10 rozpoznaje się ją na podstawie następujących kryteriów i objawów:

  • silne pragnienie przyjmowania narkotyków lub wewnętrzny przymus sięgania po nie;
  • trudności z kontrolowaniem przyjmowania danej substancji, np. niemożność zakończenia;
  • fizjologiczne objawy odstawienia po przerwaniu lub zmniejszeniu dawki;
  • stwierdzenie tolerancji;
  • narastające zaniedbywanie alternatywnych źródeł przyjemności lub zainteresowań;
  • przyjmowanie narkotyków mimo dobrej znajomości szkodliwych konsekwencji.

Obraz kliniczny zespołu abstynencyjnego może prezentować się różnie, jednak zazwyczaj obejmuje następujące objawy:

  • głód psychiczny narkotyku;
  • wahania nastroju;
  • przygnębienie;
  • niepokój psychiczny i ruchowy;
  • zaburzenia snu i upośledzenie koncentracji uwagi;
  • natręctwo myśli;
  • zwiększona potliwość ciała;
  • wysięk z nosa;
  • gęsia skórka na całym ciele bez konkretnej przyczyny;
  • łzawienie oczu;
  • drgawki;
  • przyspieszenie pulsu i ciśnienia tętniczego;
  • nudności i wymioty;
  • biegunki;
  • depresja.

Narkomana można często poznać już na podstawie wyglądu i zachowania. Taka osoba zmaga się z coraz malejącym kręgiem zainteresowań, zaniedbywaniem obowiązków codziennych, apatią i wahaniami nastroju. Odporność narkomana znacznie spada, zauważa się wyniszczenie organizmu (suche, wypadające włosy, zniszczona i szara skóra, wychudzenie).

Leczenie narkomanii

W leczeniu osób uzależnionych od narkotyków nie obowiązuje rejonizacja. Oznacza to, że uzależniony może skorzystać z dowolnej placówki na terenie Polski, niezależnie od swojego miejsca zamieszkania. Na pierwszej wizycie w takim ośrodku zostaje ustalona diagnoza i dalsze postępowanie. Do wyboru mamy poradnię bądź ośrodek stacjonarny. Osoby dopiero rozpoczynające eksperymentowanie z narkotykami na ogół leczone są w poradni, a czas trwania takiego leczenia wynosi do 12 miesięcy. Dla osób, które w przeszłości próbowały zerwać z nałogiem (bez skutku) lub są w zaawansowanej narkomanii lepszą opcją będzie ośrodek stacjonarny. Czas trwania leczenia może wynosić do 24 miesięcy.

Terapia jest połączeniem leczenia farmakologicznego oraz konsultacji psychologicznych. W przypadku ośrodków stacjonarnych na miejscu pracuje szereg specjalistów ułatwiających radzenie sobie z zespołem odstawienia.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Barczykowska A., Narkomania, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2011.
  2. Dyl A., Jarosławska J., Narkomania – moda czy patologia społeczna?, Zeszyty Naukowe Ruchu Studenckiego, 2/2012.
  3. Pniak S., Narkomania młodzieży problemem współczesności, Zeszyty Naukowe Ruchu Studenckiego, 1/2015.
  4. Uzależnienie od narkotyków. Podręcznik dla terapeutów, Krajowe Biuro ds. Przeciwdziałania Narkomanii, 2012.

Zapisz się do newslettera!

Kategorie wpisów

Najpopularniejsze w Zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *