Anatomia

Mięsień okrężny oka (łac. musculus orbicularis oculi) ma ogromne znaczenie nie tylko w zachowaniu ekspresyjnej mimiki twarzy, ale również w zamykaniu powiek czy w utrzymaniu

Mięsień skroniowy (łac. musculus temporalis) to parzysty mięsień żucia, będący jednocześnie w tej grupie najsilniejszy. Z łatwością można wyczuć go pod palcami, zwłaszcza przy mocnym zaciskaniu

Relaksyna to hormon polipeptydowy wydzielany w największych ilościach podczas ciąży przez jajniki. Powoduje rozluźnienie więzadeł spojenia łonowego (oraz więzadeł zlokalizowanych w zupełnie innych częściach ciała)

Mięsień podłużny (łac. musculus procerus) to parzysty mięsień zlokalizowany w okolicy międzybrwiowej, poniżej brzuśca czołowego mięśnia potyliczno-czołowego. Jest mały i wydłuża się w kierunku pionowym.

Mięsień nosowy (łac. musculus nasalis) należy do grona mięśni otoczenia nozdrzy. Leżą one dokoła nozdrzy, stanowiąc kilka niewielkich pasm mięśniowych. Część z nich rozwiera nozdrza,

Komórki Leydiga występują w męskich gonadach. Pełnią funkcje odżywcze oraz wydzielają męskie hormony, zwane androgenami, pozostając przy tym pod stałą kontrolą przysadki mózgowej. W ich

Mięsień żwacz (łac. musculus masseter) zaliczany jest do mięśni żucia, czyli mięśni, których czynność polega na chwytaniu, przecinaniu i rozcieraniu kęsów pokarmowych. W mowie potocznej

Mięsień bródkowy (łac. musculus mentalis) zaliczamy do grona mięśni otoczenia szpary ust. Jest mały, krótki i posiada stożkowaty kształt. Lokalizuje się na bródce, stąd jego

Endometrium to błona śluzowa macicy, czyli warstwa naturalnie wyścielająca wnętrze jej jamy. Jest niezbędna dla właściwego ulokowania się zarodka i rozwoju ciąży. Jeśli nie dojdzie

Kresa biała (łac. linea alba) to charakterystyczna struktura anatomiczna znajdująca się w linii środkowej brzucha, pomiędzy dwiema częściami mięśnia prostego brzucha. Umożliwia połączenie poszczególnych kompartmentów