Wykwity skórne – rodzaje

Wykwity skórne to zmiany na skórze, które stanowią podstawę rozpoznania. Są zasadniczym elementem obrazu klinicznego chorób dermatologicznych. Znajomość wykwitów pozwala ocenić zmiany skórne widziane gołym okiem.

Wykwity skórne – rodzaje

• wykwity pierwotne;
• wykwity wtórne.

1. Wykwity pierwotne.

Pojawiają się w początkowym okresie ujawniania się zmian chorobowych na skórze.

Wyróżnia się kilka rodzajów wykwitów pierwotnych:

• Plama (na przykład piegi, znamiona) – jest to wykwit leżący w poziomie skóry, niewyczuwalny przy dotyku, różniący się od otaczającej skóry zabarwieniem.
• Grudka – to wykwit wyniosły ponad poziom skóry, różniący się od otaczającej skóry swoistością (twardy). Ustępuje bez pozostawiania blizny (na przykład brodawki zwykłe czy brodawki wywołane przez HPV).
• Bąbel pokrzywkowy – to wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry, który szybko powstaje i szybko ustępuje, bez pozostawiania śladów. Powstaje m.in. po oparzeniu pokrzywą.
• Guzek – to wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry, związany ze zmianami w skórze właściwej, często ulega rozpadowi. Ustępuje z częstym pozostawieniem blizny. Przykładem mogą być guzki gruźlicze.
• Guz – to większy wykwit skóry. Może być zapalny, na przykład czyrak lub nowotwory.
• Pęcherzyk lub pęcherz – to wykwity wyniosłe ponad powierzchnię skóry wypełnione płynem surowiczym. Ustępują bez pozostawienia blizny. Pęcherzyk to wykwit skóry nie przekraczający 0,5 cm. Jeśli jego średnica posiada więcej niż 0,5 cm zmiana nazywana jest pęcherzem. Dla przykładu pęcherzyk występuje w opryszczce, a pęcherze w pęcherzycy zwykłej.
• Krosta – jest to wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry. Od początku wypełniony jest treścią ropną.

2. Wykwity wtórne.

Stanowią zejście wykwitów pierwotnych i występują w okresie dalszego rozwoju lub przy występowaniu choroby. Należą do nich:

• Łuska – to łuszcząca się warstwa skóry. Powstaje po stanie zapalnym bądź jest następstwem nadmiernego rogowacenie skóry. Jest charakterystyczna dla łuszczycy.
• Strup – powstaje w wyniku zasychania na powierzchni skóry wycieku krwi lub na podłożu nadżerek i owrzodzeń.
• Nadżerka – powstaje w wyniku zniszczenia naskórka. Odmianą nadżerki jest przerost, który powstaje w wyniku drapania poprzednio nie zmienionej skóry, na przykład w wyniku świerzbu czy wszawicy.
• Owrzodzenia – to ubytek skóry właściwej. Często widać żółtą tkankę tłuszczową. Ustępuje z pozostawieniem blizn. Powstają z guzków, guzów i krost pod wpływem czynników chemicznych (np. kwasów), fizycznych (np. odmrożeń), mechanicznych w wyniku odleżyn lub zmian naczyniowych. Ubytek, czyli owrzodzenie pod wpływem czynników mechanicznych w tkance uprzednio zdrowej nosi nazwę rany.
• Rozpadlina – to ubytek obejmujący głębsze warstwy skóry, pozostawia blizny.
• Blizna – powstaje w wyniku uszkodzenia skóry właściwej, po czym ustępuje z pozostawieniem blizny. Skóra właściwa jest zastąpiona przez tkankę włóknistą. Najczęściej jest zejściem owrzodzeń. Blizny mogą być zanikowe lub przerostowe.

	Czarnuszka siewna Czarnuszka ma zastosowanie w różnego rodzaju problemach skórnych. Jest wykorzystywana w zwalczaniu trądziku, blizn, zakażeń wirusowych, bakteryjnych i grzybiczych, alergii, a także suchej skóry, również głowy (np. łupież). Zobacz więcej...
	Olej z czarnego kminku Olej z czarnego kminku tłoczony na zimno zachowuje wszystkie, cenne substancje m.in. witaminę E oraz niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Jego działanie to dokładne nawilżanie, szybsza regeneracja, poprawa wyglądu skóry ... Zobacz więcej...