Nużeniec to pasożyt należący do rodziny roztoczy, który między innymi może bytować w organizmie człowieka. Jako pierwszy został opisany przez Simona oraz Bergera w połowie XIX wieku. Należy podkreślić, że nużeńce posiadają niewielkie rozmiary, a ich głównym pożywieniem są lipidy.
Nużeniec ludzki
Nużeniec ludzki to jeden z 30 tysięcy gatunków roztoczy. W swoim cyklu rozwojowym osiąga 0,4 mm długości. Oznacza to, że nie jest widoczny gołym okiem. Posiadają zwykle biały lub żółty odcień i podłużny kształt. Warto podkreślić, że nużeńce charakteryzują się bardzo dobrze rozwiniętym aparatem ruchowym, na który składają się 4 odnóża zakończone pazurkami. Ich główne pożywienie stanowią lipidy, w związku z tym tego rodzaju pasożyty bytują na powierzchni skóry bogatej w gruczoły łojowe. Oprócz lipidów pożywieniem nużeńców może być również osocze krwi oraz komórki nabłonkowe.
Umiejscowienie nużeńców jest dość charakterystyczne. Przednia ich część lokalizuje się w tkankach żywiciela (pory skórne) tylna, z kolei pozostaje na zewnątrz. Warto podkreślić, że nużeńce unikają światła dziennego, dlatego najczęściej żerują porą wieczorową lub w nocy. Ponadto ich aktywność zwiększa się wraz ze wzrostem temperatury otoczenia. Najbardziej sprzyjająca wynosi 37 stopni Celsjusza.
Nużeniec – występowanie
Nużeńce występują na każdej szerokości geograficznej, co oznacza że zamieszkują każdą strefę klimatyczną. Roztocza najczęściej lokalizują się na owłosionej skórze głowy, ale również w torebkach włosowych i gruczołach łojowych. Zwykle nie żyją w organizmach zdrowych osób. Oznacza to, że idealne warunki do ich występowania są wtedy gdy osoba posiada osłabiony układ immunologiczny lub gdy w organizmie dochodzi do rozwoju danej jednostki chorobowej.
Miejsca szczególnie narażone na występowanie nużeńców to:
- kości jarzmowe;
- okolica nosa;
- głowa;
- czoło;
- szyja;
- kark;
- plecy;
- ramiona;
- brodawki piersiowe;
- wargi sromowe;
- penis;
- odbyt.
Przyczyny
Do zarażenia nużeńcem dochodzi na skutek bezpośredniego kontaktu z odzieżą lub pościelą, która zawiera jego jaja. Warto podkreślić, że ryzyko zarażenia wzrasta wraz z wiekiem. Aby zdiagnozować występowanie nużeńca należy wykonać badanie mikroskopowe zaskórników lub całych torebek włosowych.
Objawy
Początkowa faza zarażenia się jest niemal nieodczuwalna. Osoba chora objawy może odczuwać w formie łagodnej reakcji alergicznej. Wówczas towarzyszy delikatny świąd skóry, pieczenie powiek, podrażnienie lub zaczerwienienie oczu, a także odczucie piasku pod powieką.
Dalszy etap zakażenia prowadzi do zapalenia mieszka włosowego lub gruczołu łojowego. Utrudnia to wydzielanie łoju skórnego, co z kolei może wywołać gorączkę, ból, stan zapalny, a w ostateczności ropień. Z kolei odchody pasożyta mogą spowodować uczulenia i podrażnienie ujść gruczołów łojowych.
Warto zaznaczyć, że nużeniec ludzki oprócz wysypki, rumienia lub wykwitów skórnych może wywołać objawy trądziku różowatego.
Nużeniec – leczenie
Leczenie objawów wywołanych przez nużeńce nie należy do łatwych. Wszystko dlatego, że pozbycie się pasożyta nie jest w zupełności wystarczalne. Istotne jest również wyleczenie zmian skórnych, które pasożyt wywołał. Terapia farmaceutykami może trwać kilka miesięcy.
Leczenie polega na aplikacji środków zewnętrznych. Dodatkowo leczenie każdego rodzaju nużycy obejmuje doustne stosowanie sitosteroli, propolisu, wyciągu z jeżówki, aby pobudzić proces regeneracji układu odpornościowego, a także uzyskać działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne oraz przeciwwysiękowe.
W niektórych przypadkach zastosowanie znajdują antybiotyki oraz leki przeciwgrzybicze.
Bibliografia
- Czerwonka W., Kosmetologia Estetyczna, Nużeniec. Kłopotliwy pasożyt, 4/2015.
Polecane produkty:
Olej z czarnego kminku
Olej z czarnego kminku tłoczony na zimno zachowuje wszystkie, cenne substancje m.in. witaminę E oraz niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Jego działanie to dokładne nawilżanie, szybsza regeneracja, poprawa wyglądu skóry ... Zobacz więcej... | |
Czarnuszka siewna
Czarnuszka ma zastosowanie w różnego rodzaju problemach skórnych. Jest wykorzystywana w zwalczaniu trądziku, blizn, zakażeń wirusowych, bakteryjnych i grzybiczych, alergii, a także suchej skóry, również głowy (np. łupież). Zobacz więcej... |
Jedna odpowiedź
Takie małe niewinne zwierzątko, a tyle może wyrządzić krzywdy. To w dużej mierze zależy od nas jaka mamy odporność. Zazwyczaj organizm sobie sam poradzi