Srebrzyca (inaczej: argyria) to rzadko diagnozowana choroba mająca związek z nadmiernym nagromadzeniem srebra w organizmie człowieka. Objawia się ono nieodwracalnym sinym lub szaroniebieskim przebarwieniem skóry, błon śluzowych i narządów wewnętrznych, spowodowanym długotrwałą ekspozycją na srebro, np. przez pył lub srebro koloidalne. Z reguły nie powoduje większych problemów zdrowotnych i jest raczej stanem estetycznym, choć laseroterapia może przynieść tymczasową poprawę.
Srebrzyca – przyczyny
Srebrzyca wynika z nagromadzenia srebra w skórze lub gałkach ocznych, co uwidacznia się niebiesko-szarym ich przebarwieniem (mowa wówczas o srebrzycy miejscowej) lub odkładania się srebra w narządach, takich jak wątroba, śledziona, nadnercza (przybiera wówczas postać srebrzycy uogólnionej). Może być konsekwencją nie tylko terapeutycznego przedawkowania srebra (leki, suplementy diety), ale również ekspozycji na ten metal w przemyśle np. górniczym.
Mechanizm powstawania tego problemu zdrowotnego został dość dobrze poznane na przestrzeni czasu. Srebro wchłania się do krwiobiegu i odkłada w skórze oraz narządach wewnętrznych, skąd nie jest usuwane w procesach detoksykacyjnych. W dalszej kolejności pod wpływem światła słonecznego (promieniowanie UV) jony srebra powodują trwałe, widoczne gołym okiem przebarwienia.
Dane dotyczące dawki srebra, która mogłaby wywołać srebrzycę, są jeszcze niejasne i niesprecyzowane. Niektórzy naukowcy i lekarze wskazują na minimalne stężenie srebra wynoszące od 4 do 5 g, natomiast inni sugerują 140 mg/l przez 2 lata do 25 mg/l przez rok. W opinii kolejnych specjalistów problemy mogłoby spowodować dopiero spożycie 78-372 l roztworu 25 mg/l srebra.
Srebrzyca – objawy
Srebrzycę uznaje się obecnie za problem głównie kosmetyczny. Nagromadzenie srebra w tkankach i narządach nie zaburza ich prawidłowego funkcjonowania i nie ma właściwości kancerogennych (nie przyczynia się do rozwoju chorób nowotworowych). Sam fakt nagromadzenia srebra czy to w skórze czy w narządach nie daje praktycznie żadnych odczuwalnych objawów, nie utrudnia też codziennego funkcjonowania. Konsekwencje dotyczą wyłącznie natury estetycznej, dlatego też pacjenci poszukują rozwiązań kosmetologicznych na usunięcie tak powstałych przebarwień.
Diagnostyka srebrzycy
Diagnostyka omawianej choroby opiera się głównie na wywiadzie zdrowotnym (kontakt ze srebrem w miejscu pracy, suplementacja lub leczenie srebrem) i wynikach biopsji skóry z badaniem histopatologicznym, które potwierdza odkładanie się srebra w tkankach. Jednocześnie niezbędne staje się zróżnicowanie srebrzycy od innych przebarwień po lekach (np. przeciwmalarycznych) lub od objawów rozwijających się w chorobach układowych. Diagnostyką i leczeniem problemu najczęściej zajmuje się lekarz dermatolog.
Srebrzyca – leczenie
Jeszcze do niedawna srebrzycę uznawano powszechnie za chorobę niewyleczalną. Współcześnie jednak najlepsze efekty przywrócenia skórze dawnego wyglądu przynosi terapia laserowa, która została bardzo dobrze poznana i opracowana. Aby jednak rezultat się utrzymał, pacjenci muszą systematycznie uczęszczać na laseroterapię. Jej efekty są jedynie tymczasowe i nawracają po pewnym czasie. Nie istnieje lek trwale usuwający objawy srebrzycy.
Polecane produkty:
|
Olej z czarnego kminku
Olej z czarnego kminku tłoczony na zimno zachowuje wszystkie, cenne substancje m.in. witaminę E oraz niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Jego działanie to dokładne nawilżanie, szybsza regeneracja, poprawa wyglądu skóry ... Zobacz więcej... |
|
Czarnuszka siewna
Czarnuszka ma zastosowanie w różnego rodzaju problemach skórnych. Jest wykorzystywana w zwalczaniu trądziku, blizn, zakażeń wirusowych, bakteryjnych i grzybiczych, alergii, a także suchej skóry, również głowy (np. łupież). Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Sadko K., Opalska-Tuszyńska A., Sławińska M., Wilkowska A., Nowicki R., Czuwara J., Barańska-Rybak W., Argyria u pacjenta z zaburzeniami urojeniowymi, Przegląd Dermatologiczny 2022/2.
- Kędziora A., Srebro i kosmetyki, Kosmetologia Estetyczna, 2/2014.
