Laparoskopia w ginekologii

Spis treści

Koenzym Q10 promocja

Koenzym Q10 promocja

Laparoskopia w ginekologii zalicza się do grupy zabiegów endoskopowych, których wykonanie polega na bezpośredniej obserwacji jam ciała oraz narządów za pomocą aparatury wprowadzonej do wnętrza organizmu. Jak sama nazwa wskazuje laparoskopia dotyczy badań w obrębie jamy brzusznej oraz miednicy.

Laparoskopia w ginekologii

Laparoskopia w ginekologii – technika zabiegu

Każdy zabieg bez względu na fakt czy jest wykonywany w celach diagnostycznych czy operacyjnych musi być wykonywany w warunkach sanitarnych, a więc na sali operacyjnej, która będzie dawała całkowity nadzór anestezjologów, a także możliwość natychmiastowej konwersji do laparotomii. Pacjentka przygotowywana do zabiegu leży na stole operacyjnym w pozycji ze zgiętymi nogami w stawach kolanowych oraz z odwiedzeniem w stawach biodrowych. W pierwszym etapie zabiegu głowa pacjentki pozostaje 10-15 stopni poniżej poziomu jamy brzusznej. Zaś po znieczuleniu ogólnym do pęcherza moczowego na stałe zakłada się cewnik Foleya, a także w sposób tradycyjny przygotowuje się miejsce operacyjne.

Pierwszym krokiem w laparoskopii jest wytworzenie odmy otrzewnowej. Polega to na wprowadzeniu igły Veressa do jamy otrzewnowej (zwykle w obrębie zagłębienia pępkowego) po wykonaniu nacięcia skóry o długości 13-14 mm. Nacięcie to może być podłużne lub poprzeczne, co uwarunkowane jest przebiegiem naturalnych fałdów skórnych. W momencie złapania oraz uniesienia powłok skórnych igłę wbija się spokojnym oraz płynnym ruchem, w kierunku środka miednicy pod kątem 45 stopni. Po sprawdzeniu ułożenia igły dochodzi do insuflacji  CO2.

Po wytworzeniu się odmy igła zostaje usuwana, a lekarz przeprowadza instalację trokaru głównego. Warto podkreśli, że jest to niebezpieczny moment pierwszego etapu zabiegu, ponieważ przeprowadzany jest bez kontroli wzroku.

W celu uniknięcia jakichkolwiek kolizji z narządami wewnętrznymi przeprowadza się laparoskopię otwartą. Technika ta polega na chirurgicznym otwarciu jamy otrzewnowej, wprowadzeniu trokaru głównego pod kontrolą wzroku, a także właściwym uszczelnieniu powłok wokół niego, aby uniknąć ucieczki gazu. Właściwe wprowadzenie trokaru daje możliwość wprowadzenia teleskopu oraz dokonanie wstępnej inspekcji jamy brzusznej.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Po wykonaniu planu zabiegu, przeprowadza się kolejną inspekcję jamy otrzewnowej, w celu zbadania ewentualnych powikłań. Pod kontrolą wzroku dokonuje się usunięcia narzędzi roboczych, trokary oraz laparoskop. Po wypuszczeniu CO2 wyciąga się osłonę trokaru głównego i wykonuje zszycie nacięć skóry.

Laparoskopia w ginekologii – wskazania

Jednym z głównych wskazań do laparoskopii jest niepłodność. Oznacza to, że badanie endoskopowe daje możliwość precyzyjnej oceny budowy położenia oraz drożności jajowodów, lokalizację zrostów w miednicy mniejszej, a także pobranie materiału do badań histopatologicznych pod kątem niepłodności pochodzenia jajnikowego oraz jej leczenie operacyjne.

Laparoskopię wykonuje się również w diagnostyce dolegliwości bólowych w miednicy mniejszej, których przyczyn nie dało się wyjaśnić technikami nieinwazyjnymi. Ponadto bardzo często laparoskopię wykonuje się u kobiet z niezłośliwymi zmianami w okolicach przydatków oraz mięśniakami macicy. Do wskazań laparoskopii operacyjnej zalicza się onkologiczne schorzenia wewnętrznych narządów płciowych.

Zobacz również: Wady macicy.

Przeciwwskazania

W grupie przeciwwskazań bezwzględnych do laparoskopii wyróżnia się:

  • niewydolność krążeniowo-oddechową;
  • rozlane zapalenie otrzewnej;
  • niedrożność jelit z bębnicą;
  • skazę krwotoczną;
  • rozległą przepuklinę brzuszną lub przeponową.

We wszystkich wyżej wymienionych stanach chorobowych laparoskopia jest niebezpieczna dla zdrowia i nie należy się na nią decydować.

Do przeciwwskazań względnych należy:

  • nadciśnienie II i III stopnia;
  • przewlekła niewydolność krążeniowo-oddechowa;
  • zawał serca;
  • choroba wieńcowa;
  • przepuklina przeponowa;
  • otyłość znacznego stopnia;
  • guzy w jamie brzusznej;
  • ciąża wewnątrzmaciczna (12-16 tydzień).
  • podeszły wiek.


Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Banaszewska B., Basta A., Borowski D., Bręborowicz G., Położnictwo i Ginekologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007.

Zapisz się do newslettera!

Kategorie wpisów

Najpopularniejsze w Zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *