Nieorganiczne związki w kosmetykach

Spis treści

Koenzym Q10 promocja

Koenzym Q10 promocja

Nieorganiczne związki w kosmetykach obejmują grupy substancji takich jak sole, kwasy, wodorotlenki i tlenki. Związki te dzielą się na dwuskładnikowe, wieloskładnikowe oraz związki pierwiastków.

Nieorganiczne związki w kosmetykach

Historia

W czasach starożytnego Egiptu, Grecji oraz Rzymu, a także na Dalekim Wschodzie w celu zachowania zdrowia oraz utrzymywania pielęgnacji ciała wykorzystywano kosmetyki oparte wyłącznie na naturalnych składnikach. Warto podkreślić, że przetrwały one do dziś i dzieli się je na pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Obecna kosmetologia rozwija się na wiele kierunków. Jednym z najbardziej zarysowanych jest chemia kosmetyków, medycyna, dermatologia oraz tematy ściśle powiązane z praktyką.

Związki nieorganiczne w kosmetykach

Wśród najważniejszych nieorganicznych związków wyróżnia się sole, kwasy, wodorotlenki oraz tlenki. Dzielą się one na dwuskładnikowe, wieloskładnikowe, a także związki pierwiastków. Do grupy nieorganicznych związków należą tlenki, wodorki, kwasy, wodorotlenki, sole oraz związki niemetali. Jednym z najbardziej znanych, a także podstawowych surowców nieorganicznych wykorzystywanych w produkcji kosmetyków jest woda (H).

1. Woda.

Należy zaznaczyć, że stanowi ona średnio od 50 do 90% masy zwierząt oraz roślin. W przemyśle kosmetycznym wykorzystywane są różnego rodzaju wody m.in. mineralna, termalna oraz oligoceńska. Bardzo rzadko stosuje się wodę konsumpcyjną, nieco częściej przegotowaną, destylowaną lub filtrowaną. Woda w produktach kosmetycznych spełnia wiele ważnych funkcji. Stanowi m.in. naturalny rozpuszczalnik, który wpływa na konsystencję produktu. Dodatkowo jest bardzo dobrym nośnikiem substancji aktywnych znajdujących się w preparacie.

Wskazówka

Jeśli do wody wprowadzi się hydrolaty kwiatowe, w tym momencie zyskuje ona właściwości aktywne, zbliżone do wody termalnej. Tego rodzaju wody wykorzystuje się w pielęgnacji skóry jako formę toniku.

2. Pierwiastki.

Kosmetologia stosuje szereg pierwiastków, których celem jest zwiększenie skuteczności działania kosmetyków. Najczęściej wykorzystywanymi pierwiastkami jest siarka, tlen, chlor, węgiel oraz złoto.

  • siarkę (S) – najczęściej stosuje się do wytwarzania zasypek, maści oraz płynów wykorzystywanych w leczeniu chorób skórnych, siarka wykazuje właściwości przeciwtrądzikowe oraz przeciwłupieżowe;
  • tlen (O) – nadaje życie każdej komórce żywego organizmu;
  • chlor (Cl) – rozpuszczony w wodzie wykazuje działanie bakteriobójcze oraz dezynfekujące;
  • złoto (Au) – niewielka ilość występująca w ludzkim organizmie spełnia wiele ważnych funkcji, w tym również obronnych. Pielęgnacja skóry produktami zawierającymi złoto przyczynia się do zwiększenia świeżości naskórka oraz nadania mu naturalnego blasku.

Zobacz również: Maseczka ze złotem – jak działa?

3. Tlenki.

Obecnie kosmetologia wykorzystuje tlenki cynku, żelaza i tytanu tworząc w ten sposób kosmetyki mineralne. Związki  dobrze zmielone i rozdrobnione wykazują pozytywne właściwości pielęgnacyjne dla skóry. Ich zaletą jest brak zatykania porów skóry, a także zapobieganie powstawania jej podrażnień.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

4. Wodorotlenki.

W kosmetologii zastosowanie znajduje wiele wodorotlenków tj. woda amoniakalna, którą stosuje się do zmydlania tłuszczów oraz ich emulgowania. Woda amoniakalna gwarantuje alkaliczne środowisko reakcji. Z kolei wodorotlenek glinu stosowany jest w kosmetologii jako antyhydrotyk i adstringent. Antyhydrotyki to antyperspiranty, które wiążą wodę i chronią przed nadmiernym poceniem się. Z kolei w pastach do zębów wykazują działanie przeciwpróchnicze.

5. Kwasy.

Do najbardziej znanych w kosmetologii należy kwas siarkowy, który wykorzystywany jest do produkcji lapisu, azotanu srebra czy wody utlenionej. Innym równie popularnym związkiem jest kwas borowy, który cechuje się działaniem bakteriobójczym. Wykorzystywany jest do produkcji wody po goleniu. Kwas azotowy to substancja silnie żrąca znajdująca zastosowanie w przemyśle kosmetycznym do produkcji zapachów, z kolei kwas chlorowy podobnie jak kwas siarkowy wykorzystywany jest w celach dezynfekcyjnych.

Związki pochodzenia mineralnego

Związki pochodzenia mineralnego pozyskiwane są z naturalnych źródeł, następnie mielone i dokładnie oczyszczane. Ostatni etap (oczyszczanie) jest bardzo istotny, ponieważ minerały mogą zawierać niepożądane związki pochodzenia naturalnego.

1. Bentonit.

Bentonit to skała osadowa, która w składzie zawiera jony sodu oraz magnezu. W produktach kosmetycznych pełni wiele funkcji występując jako:

  • stabilizator i emulgator zawiesin oraz emulsji w mydłach, maseczkach czy okładach;
  • czynnik zagęszczający w kremach, pudrach, maseczkach;
  • czynnik chłonny i absorbujący w pudrach, zasypkach, maseczkach;
  • wypełniacz w pastach do zębów.

2. Błoto.

Błoto z Morza Martwego dzięki temu, że zawiera dużą ilość mikro i makroelementów cechuje się działaniem odkażającym i ściągającym. Dodatkowo wykazuje działanie przeciwzapalne i antyseptyczne. Okłady z błota pobudzają krążenie krwi, co przyczynia się do właściwego dotlenienia tkanek organizmu. Kosmetyki na bazie błota zwiększają jędrność skóry, zmniejszają widoczność cellulitu, trądziku różowatego, egzemy oraz stanów zapalnych skóry.

3. Kaolin.

Kaolin powstaje na skutek wietrzenia skał, które zawierają skalenie. Do głównych jego składników należy kaolinit, który po procesie zmielenia przybiera formę pylistego proszku nierozpuszczalnego w wodzie, etanolu oraz tłuszczach. W kosmetologii wykorzystywany jest jako baza pudrów, składnik czyszczący w pastach do zębów, maseczkach ściągających oraz oczyszczających. Tworzy również podstawę w produkcji szminek.

4. Pumeks.

Pumeks to porowaty minerał wulkaniczny. W składzie zawiera glinkokrzemiany metali alkalicznych. W kosmetologii wykorzystywany jest jako produkt ścierny w celu pozbywania się martwego naskórka.

5. Talk.

Naturalnie występuje w formie minerału zwanego steatytem. Po jego zmieleniu przybiera postać miękkiego proszku o białym lub lekko zielonym kolorze. Warto podkreślić, że talk posiada właściwości poślizgowe jak również wykazuje dobrą przyczepność, a co za tym idzie wysoką możliwość przylegania do powierzchni skóry.

6. Ziemia okrzemkowa.

Ziemia okrzemkowa to forma niescementowanych ze sobą osadów biochemicznych. Wykorzystywana jest do produkcji zasypek, past do zębów oraz polerowania paznokci.

Podsumowanie

Obecnie przemysł kosmetyczny wykorzystuje szerokie spektrum związków nieorganicznych w produkcji kosmetyków. Wiele z nich w kosmetykach cechuje się korzystnym działaniem zarówno na zdrowie jak i urodę. Związki nieorganiczne wykazują znaczny wpływ na poprawę tworzenia kosmetyków, w celu jak największego zminimalizowania efektów ubocznych ich stosowania.

Bibliografia

  1. Mazurek A., Kozioł A., Kosmetologia Estetyczna, Zastosowania związków nieorganicznych w kosmetykach, 2/2017.


Polecane produkty:

Zapisz się do newslettera!

Kategorie wpisów

Najpopularniejsze w Zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *