Ssanie kciuka to naturalny, wrodzony odruch każdego dziecka. Miejsce ma już w życiu płodowym, a jego celem jest przystosowanie noworodka do życia, przede wszystkim do samodzielnego pobierania pokarmu. Ssanie piersi matki umożliwia dziecku pobieranie mleka, a więc przeżycie. To prymitywny, jednak ważny odruch. Warto wiedzieć, do jakiego wieku nie powinien wzbudzać niepokoju.
Ssanie kciuka w życiu płodowym
W okolicy 32. tygodnia życia płodowego podczas badania USG można zauważyć, jak dziecko ssie kciuk. Jest to wyjątkowa, magiczna chwila dla przyszłych rodziców. Udowodniono, że odruch ten pojawia się już u płodów i umożliwia prawidłowy rozwój funkcji ssania, która jest niezbędnym (i również pierwszym) odruchem pojawiającym się tuż po urodzeniu.
Czy ssanie kciuka jest zdrowe?
Ssanie kciuka i paluszków przez niemowlę ma duże znaczenie. Na początku zapewnia możliwość pożywiania się z piersi matki. Z kolei w nieco późniejszym wieku umożliwia dziecku poznanie samego siebie i otaczającego świata (z pewnością rodzice niejednokrotnie zauważyli, że dziecko wkłada do buzi zabawki i napotkane przedmioty). Problem pojawia się dopiero wtedy, gdy ssanie kciuka staje się bardzo intensywne i częste. Zgodnie z opiniami pediatrów i specjalistów dot. rozwoju dziecka ssanie kciuka stanowi normę do 7. miesiąca życia. W okolicach 3. i 4. miesiąca jest najsilniejsze, jednak później powinno stopniowo słabnąć. Jeśli tak się nie dzieje warto udać się na wizytę do pediatry lub fizjoterapeuty pracującego z dziećmi.
Konsekwencje zbyt długiego ssania kciuka
Zbyt długie ssanie kciuka przez dziecko nie jest zjawiskiem bezpiecznym dla jego dalszego rozwoju. Często spotkać można 6-letnie (i starsze) dzieci, które nieświadomie wkładają kciuk do buzi. Zjawisko to może mieć wiele konsekwencji, takich jak:
- deformacja płytki paznokciowej i palca;
- zwiększone ryzyko infekcji i zakażeń, zwłaszcza, jeśli dziecko ssie kciuk podczas zabaw na dworze;
- wady zgryzu;
- seplenienie, nadmierne wydzielanie śliny;
- problemy z prawidłową wymową;
- asymetria twarzy.
To tylko część najpoważniejszych konsekwencji, których leczenie może trwać nawet kilka lat (zwłaszcza w przypadku wad zgryzu). Bardzo często dziecko w starszym wieku ssie kciuk wskutek nadmiernego stresu. W pierwszej kolejności warto przyjrzeć się atmosferze w domu i w najbliższym otoczeniu dziecka.
Moje dziecko ssie kciuk – co robić?
Jeśli odruch ssania kciuka nie został zlikwidowany, a dziecko wciąż wkłada rączki do buzi, warto podjąć odpowiednie kroki. Warto się upewnić, czy maluch ma zaspokojone wszystkie podstawowe potrzeby – pełny brzuszek, sucha pieluszka, odpowiedni poziom wyspania. Jeśli zauważymy wkładanie kciuka do buzi należy odwrócić uwagę dziecka, np. rozpoczynając zabawę lub odciągając delikatnie jego rączkę od buzi. Znacznie lepiej jest dać mu smoczek, ponieważ łatwiej oduczyć go ssania smoczka, niż kciuka.
Nieco starsze dzieci ssą kciuk wskutek różnych problemów emocjonalnych, czują się samotne, odreagowują stres, smutek i tęsknotę. Najlepszym rozwiązaniem jest wówczas poświęcenie im jak największej uwagi i zapewnienie bliskości. Warto zastanowić się, co dokładnie spowodowało ten problem. W sytuacji stresogennej należy dziecko zagadywać, rozśmieszać czy wydawać polecenia, np. połóż rączkę na brzuszku. Może okazać się, że wszelkie domowe sposoby zawiodły: wzmacnianie pozytywnych zachowań, odwracanie uwagi, towarzyszenie dziecku w trudnych chwilach i troskliwa czułość. Sugeruje się wtedy konsultację się z logopedą, neurologopedą lub terapeutą integracji sensorycznej. Im wcześniej rozwiązany problem, tym mniejsze konsekwencje zdrowotne w wieku późniejszym.
Polecane produkty:
|
Spirulina w proszku 100% naturalna
Spirulina w proszku wykorzystywana jest najczęściej do wykonywania odżywczych i oczyszczających maseczek wpływając m.in. na poprawę wyglądu skóry. Dostarcza niezbędne witaminy, minerały i inne składniki niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu.. Zobacz więcej... |
|
Spirulina w tabletkach 100% naturalna
Spirulina zawiera wysokiej jakości naturalne witaminy i minerały. Jej skład to m.in. biotyna, kwas foliowy, beta-karoten, witamina D, witamina E oraz wiele innych witamin. To również źródło niezbędnych minerałów jak magnez, cynk, wapń, żelazo.. Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Szwedowska A., Antoszewska J., Digitomania: przyczyny, skutki i sposoby zwalczania – przegląd piśmiennictwa, Dental and Medical Problems, 3/2009.
- Babiak M., Babiak J., Marcinkowski J., Częstość występowania wad zgryzu u 4, 5 i 6-letnich dzieci z parafunkcjami narządu żucia, Problemy Higieny i Epidemiologii, 2/2012.
