Zmiany naczyniowe na twarzy i kończynach dolnych należą do najczęściej występujących dolegliwości w gabinecie kosmetycznym. Najczęściej pojawiające się zmiany o patologicznym podłożu naczyniowym to przede wszystkim teleangiektazje, rumień oraz naczyniaki.
Zmiany naczyniowe na twarzy i kończynach dolnych
Zmiany naczyniowe oraz związane z nimi dolegliwości należą do grupy chorób cywilizacyjnych. Należy podkreślić również fakt, że postępujący proces starzenia się organizmu polega na rozwoju tego rodzaju zmian w układzie naczyniowym. Do najczęściej występujących zmian naczyniowych w obrębie twarzy oraz kończyn dolnych należą:
- teleangiektazje;
- naczyniaki;
- znamiona naczyniowe.
1. Teleangiektazje.
Teleangiektazje to trwale rozszerzone naczynia krwionośne, które prześwitują przez warstwy naskórka. Mogą występować jako pojedyncze lub mnogie, zlewające się zmiany. Ponadto wykazywać mogą charakter pierwotny, który zwykle powiązany jest z wrodzonymi wadami rozwojowymi tętnic i żył oraz wtórny będąc efektem działania niepożądanych czynników środowiska zewnętrznego, współistniejących chorób oraz przyjmowania leków.
Trwale rozszerzone naczynia krwionośne na nogach noszą nazwę wenektazje. Przyczyną ich powstawania są przede wszystkim uwarunkowania genetyczne, ciąża, doustna antykoncepcja hormonalna, nadwaga, otyłość oraz palenie papierosów.
Do ich głównych objawów należy:
- uczucie ciężkości nóg;
- ból oraz obrzęk kończyn dolnych;
- skurcze (szczególnie w nocy);
- dolegliwości nasilają się po długim staniu, siedzeniu, a także podczas wysokich temperatur.
Leczenie teleangiektazji oraz wenektazji obejmuje zabiegi laserowe, elektrokoagulację oraz skleroterapię. Skleroterapia to jedna z najskuteczniejszych metod leczenia zmian naczyniowych kończyn dolnych o średnicy większej niż 2 mm. Procedura zabiegowa polega na podaniu do światła naczynia związków, które je uszkadzają.
Wśród nich wyróżnia się trzy podstawowe grupy:
- związki na bazie detergentów, które przez odwodnienie i uszkodzenie śródbłonka naczynia zamykają go;
- preparaty zawierające związki jodu wykazujące działanie drażniące oraz uszkadzające błonę komórkową śródbłonka;
- środki hipertoniczne (wysokie stężenia soli kuchennej lub glukozy, które w wyniku odwodnienia prowadzą do uszkodzenia naczyń krwionośnych).
Po przeprowadzeniu zabiegu pacjent przez kilka dni stosuje terapię uciskową.
Przeciwwskazania
- ciąża;
- choroby alergiczne;
- astma oskrzelowa;
- przyjmowanie leków zmniejszających krzepliwość krwi;
- otyłość;
- niewydolność naczyń tętniczych dolnych;
- choroby ogólnoustrojowe (cukrzyca, choroby wątroby, nerek, nowotwory, choroby tkanki łącznej).
2. Naczyniaki.
Naczyniaki należą do grupy łagodnych nowotworów naczyniowych, które dotyczą dzieci. Powstają z rozwijających się komórek śródbłonka. Zmiany lokalizują się na twarzy oraz owłosionej skórze głowy. Duża część naczyniaków ulega wchłonięciu między 7 a 10 rokiem życia dziecka. Niekiedy pozostawiają po sobie ślad w postaci teleangiektazji, przebarwień lub nadmiernie rozciągniętej skóry.
Ze względu na samodzielne wchłanianie się naczyniaków ich leczenie jest niekiedy problematyczne. Mimo to niezbędne kroki w celu usunięcia zmian podejmuje się w sytuacji, w której dochodzi do ich rozrostu, krwawienia lub powstawania owrzodzeń. W zabiegach usuwania naczyniaków wykorzystuje się laser:
- pulsacyjny barwnikowy (PDL) – 585, 590 i 595 nm;
- IPL – 500-1200 nm;
- KTP – 532 nm;
- neodymowo – yagowy – 532 i 1064 nm.
W sytuacjach kiedy naczyniaki zagrażają życiu pacjenta stosuje się usuwanie chirurgiczne, terapię kortykosteroidami lub interferonem.
3. Znamiona naczyniowe.
Znamiona naczyniowe płaskie powstają na skutek rozszerzonych drobnych naczyń włosowatych oraz naczyń znajdujących się obrębie warstwy siateczkowej skóry właściwej. Posiadają zabarwienie od różowego do żywo czerwonego, które zmienia się wraz z wiekiem dziecka. Znaczna ich część jest trwała. Miejscem gdzie najczęściej występują jest głowa oraz twarz, jednak mogą być to również kończyny dolne.
Metody leczenia naczyniaków obejmują przede wszystkim zabiegi laserowe. Ze względu na wysoką bolesność podczas terapii często stosuje się znieczulenie miejscowe. Po wykonaniu zabiegu na skórze zauważalny jest obrzęk, rumień, zasinienie, uszkodzenie warstw naskórka oraz pęcherze.
Bibliografia
- Ciupińska M., Eris I., Frydrych A., Kosmetologia Pielęgnacyjna i Lekarska, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2010.
Polecane produkty:
Olej z czarnego kminku
Olej z czarnego kminku tłoczony na zimno zachowuje wszystkie, cenne substancje m.in. witaminę E oraz niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Jego działanie to dokładne nawilżanie, szybsza regeneracja, poprawa wyglądu skóry ... Zobacz więcej... | |
Czarnuszka siewna
Czarnuszka ma zastosowanie w różnego rodzaju problemach skórnych. Jest wykorzystywana w zwalczaniu trądziku, blizn, zakażeń wirusowych, bakteryjnych i grzybiczych, alergii, a także suchej skóry, również głowy (np. łupież). Zobacz więcej... |
3 Responses
Mam nadzieję że mnie te choroby nie dotyczą..?
Moja mama ma żylaki i problemy z naczynkami, więc pomyślałam, że warto rzucić okiem (w myśl „jaka matka, taka córka 😉 ). Na szczęście jeszcze nie widzę u siebie tego typu dolegliwości, ale postaram się pamiętać, tak na wszelki wypadek! 🙂
Sama mam problem z cerą naczynkową – tak samo na twarzy, jak i na nogach coraz częściej pojawiają mi się czerwone pajączki…;0