Wypełniacze estetyczne

Wypełniacze estetyczne to różnego rodzaju substancje, które umożliwiają zmniejszenie widoczności ubytków skóry, modelowanie kształtu twarzy oraz spłycenie zmarszczek. Zastosowanie znalazły nie tylko w medycynie estetycznej, ale również w zabiegach z zakresu medycyny zabiegowej oraz zachowawczej.

Historia

W XIX wieku jako wypełniacz estetyczny próbowano wykorzystać autologiczną tkankę tłuszczową, jednak już na początku XX wieku zastąpiła ją parafina, która znalazła zastosowanie w redukcji zmarszczek oraz poprawie wyglądu piersi. Należy podkreślić, że w miejscu aplikacji parafiny rozwijały się niepożądane zmiany skórne, w związku z tym zastąpiła ją guma oraz oczyszczony lateks. W 1981 roku z kolei rozpoczęto wykorzystywanie kolagenu ze skór bydlęcych jako wypełniacza estetycznego. Zabiegi z jego zastosowaniem przynosiły zadowalające efekty, jednak były one krótkotrwałe.

Kwas hialuronowy jako wypełniacz w zabiegach dermatologii estetycznej został wykorzystany w 1992 roku. Początkowo był to kwas pochodzenia zwierzęcego, izolowany z krowiego oka czy kurzych grzebieni. Obecnie bardzo często pozyskuje się go z bakterii Streptococcus equi metodami biotechnologicznymi.

Wypełniacze estetyczne – rodzaje

Obecnie występuje wiele rodzajów wypełniaczy estetycznych. Należą do nich związki, które oparte są na bazie stabilizowanego kwasu hialuronowego, kolagenu, poliakrylamidu, hydroksyapatytu wapniowego, silikonu, kwasu poli -L-mlekowego, metakylanu polietylowego, a także autologicznej tkanki tłuszczowej.

Należy podkreślić, że kolagen bydlęcy w coraz większym stopniu wychodzi z użycia, ze względu na wywoływanie dużej ilości reakcji alergicznych.

Wskazówka

Ze względu na wiele rodzajów wypełniaczy, substancje te wykazują różny czas utrzymywania się w tkance. Waha się on od 6 miesięcy do permanentnego czasu pozostawienia go w skórze.

1. Kwas hialuronowy.

Kwas hialuronowy jest naturalnym polisacharydem, który znajduje się w przestrzeniach międzykomórkowych oraz płynie maziowym. Ze względu na swoją jednorodną strukturę chemiczną nie przyczynia się do reakcji alergicznych. Kwas hialuronowy wykazuje silne właściwości higroskopijne (wiążące wodę), co powoduje zatrzymywanie wody w tkankach. Sieciowa struktura kwasu hialuronowego wraz z wodą zapewnia skórze spójność, elastyczność oraz właściwą lepkość. Powikłania po zabiegach podawania kwasu w sposób iniekcyjny są dość rzadkie i w dużym stopniu odwracalne. Należy do nich:

• obrzęk;
• rumień;
• uczucie bólu;
• siniaki.

Bardzo rzadko następuje reakcja nadwrażliwości typu opóźnionego oraz tworzenie się ziarniniaków.

2. Kolagen.

Kolagen należy do głównych substancji zarówno strukturalnych jak i podporowych skóry. Spośród wielu rodzajów kolagenu najważniejszą rolę odgrywa kolagen typu I i III. Syntezowany przez fibroblasty ulega destrukcji w wyniku postępującego procesu starzenia się. W medycynie estetycznej jako pierwszy znalazł zastosowanie kolagen bydlęcy. Dziś medycyna wykorzystuje również kolagen pochodzenia ludzkiego, który pozyskiwany jest ze zwłok oraz kolagen świński poddawany modyfikacjom polegającym na wyeliminowaniu właściwości immunogennych.

Preparaty kolagenowe występują w postaci produktów nieusieciowanych, które znajdują zastosowanie w redukcji płytkich zmarszczek. Mogą zawierać również większe stężenie kolagenu i być stosowane do zmniejszenia widoczności głębokich bruzd (fałd nosowo-wargowy). Czas utrzymywania się kolagenu w tkankach skóry waha się w granicach 3-12 miesięcy.

3. Autologiczna tkanka tłuszczowa.

Zabiegi z zastosowaniem własnej tkanki tłuszczowej stosowane są w celu zmniejszenia oznak starzenia się skóry, a także w przypadku lipoatrofii, ograniczonych zapaleń skóry lub tkanki podskórnej. Technika wykorzystująca autologiczną tkankę tłuszczową jest jedną z najbardziej bezpiecznych, tanich oraz szybkich metod wypełniania. Polega na wykonaniu znieczulenia i pobraniu tkanki tłuszczowej od pacjenta oraz podaniu jej w miejsca, gdzie występuje objętościowe starzenie się skóry. Tłuszcz pobierany jest tempo zakończoną kaniulą połączoną ze strzykawką. Tkanka tłuszczowa najczęściej pobierana jest z miejsc tj. dół podkolanowy, zewnętrzna powierzchnia ud, bioder oraz brzuch. Po odwirowaniu preparatu w wirówce podaje się go w sposób wielopłaszczyznowy do tkanki podskórnej oraz mięśni.

Aby uzyskać jak najlepsze efekty, zabieg należy wykonać w serii 3-5 powtórzeń, w odstępach 6 tygodni. Przeprowadzenie tego rodzaju zabiegu niesie za sobą okres rekonwalescencji, ze względu na występowanie obrzęku oraz siniaków.

4. Kwas poli-L-mlekowy.

Kwas poli-L-mlekowy to syntetyczny polimer, który wykorzystywany jest w celu uzyskiwania efektów w postaci objętościowego wypełnienia. Biorąc pod uwagę jego budowę chemiczną należy do pochodnych hydroksykwasów. Preparat podawany jest w głębokie warstwy skóry właściwej oraz tkanki podskórnej. Jego stosowanie wymaga jednak innych metod, które wykorzystywane są w przypadku kwasu hialuronowego czy tkanki tłuszczowej. Szczególne znaczenie ma technika warstwowa oraz krzyżowa. Po zakończeniu zabiegu bardzo ważne jest wykonanie masażu danej partii ciała, w celu dokładnego rozprowadzenia preparatu, a także schłodzenie jej lodem.

Dobre rezultaty widoczne są po odbyciu 2-3 spotkań terapeutycznych. Kwas poli-L-mlekowy utrzymuje się w tkankach przez okres 2-4 lat.

5. Hydroksyapatyt wapniowy.

Hydroksyapatyt wapniowy to substancja nieorganiczna, która zbudowana jest z mikrogranulek hydroksyapatytu zawieszonych w żelu etylocelulozowym. Zabieg z hydroksyapatytem wapniowym stosuje się w celu zmniejszenia widoczności defektów szczękowo-twarzowych oraz wypełniania tkanek miękkich. Jego działanie polega na odkładaniu się oraz stymulowaniu syntezy nowego kolagenu w skórze. Związek podaje się głęboko, w dolne warstwy skóry właściwej oraz tkanki podskórnej. Po zabiegu konieczne jest wykonanie masażu, aby zapobiec powstawaniu grudek oraz nierównościom skóry. Rezultaty wypełnienia utrzymują się na czas 2-5 lat.

6. Silikon.

Silikon po raz pierwszy został wykorzystany w Stanach Zjednoczonych. Należy do produktów, które nie ulegają procesom biodegradacji, z kolei powtarzalność zabiegów z jego zastosowaniem wiąże się z ciągle postępującym procesem starzenia się skóry, a także przemieszczaniem się preparatu w tkankach skóry. Działanie niepożądane jakie mogą wystąpić po zabiegu to przede wszystkim obrzęk, rumień, zaburzony proces pigmentacji skóry, efekt skórki pomarańczowej, odczyny ziarniniakowe oraz przemieszczanie się preparatu.

Podsumowanie

Uzyskanie jak najlepszych efektów zatrzymania procesów starzenia się skóry ściśle powiązane jest z umiejętnością dobrania odpowiedniego rodzaju wypełniacza estetycznego. Duże znaczenie ma również właściwe postępowanie w sytuacji wystąpienia działań niepożądanych.

Bibliografia

1. Ciupińska M., Eris I., Frydrych A., Kosmetologia Pielęgnacyjna i Lekarska, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2010.

	Kolagen naturalny - skóra i stawy Kolagen od bioalgi to naturalny, najwyższej jakości hydrolizat kolagenu. Jest to najważniejsze białko, które wpływa na jakość skóry. Jego odpowiednia ilość zapobiega powstawaniu zmarszczek, cellulitu, rozstępów, ... Zobacz więcej...
	Kwas hialuronowy tabletki Kwas hialuronowy znajduje się w skórze, dzięki czemu czyni ją gładką, elastyczną i bez zmarszczek. Z wiekiem jego ilość jednak maleje i należy dostarczać go do organizmu, aby uzupełnić powstające braki … Zobacz więcej...