Ciekłe kryształy w kosmetologii to elementy stabilizujące emulsje oraz zwiększające odporność na koalescencję. Określone są bowiem jako faza, która różni się od fazy ciekłej izotropowej oraz fazy krystalicznej z racji na stopień nieuporządkowania tworzących je molekuł.
Ciekłe kryształy
Ciekłe kryształy to formy obejmujące nie tylko tzw. ciecze uporządkowane (nematyki), ale również smektyki, które posiadają postać skrystalizowanego miodu. Warto podkreślić, że ciekłe kryształy to uporządkowane ciecze, które odkryte zostały w 1888 roku przez austriackiego botanika F. Reinitzera. Zaobserwował on dość nietypowe zachowanie bensoesanu cholesterolu podczas procesu topnienia, gdzie wyróżnił dwustopniowy charakter przemiany, w wyniku działania temperatury. Pierwsza z nich to ciecz mętna ciekłokrystaliczna, druga to klarowna.
Stan ciekłokrystaliczny stanowi formę materii miękkiej, ponieważ zaliczane są do nich nie tylko związki mezogenne, ale również surfaktanty, polimery oraz koloidy.
Ciekłe kryształy termotropowe
Ciekłe kryształy termotropowe to fazy, które powstają w wyniku zmian temperatury. Następują w wyniku przejścia z ciała stałego w punkcie topnienia do formy ciekłokrystalicznej. Należy podkreślić, że występuje wiele temperatur przejść fazowych pomiędzy mezofazami. Jedną z nich jest faza przejścia z ciekłokrystalicznej do płynnej i klarownej cieczy izotropowej. Ponadto należy wiedzieć, że ciekły kryształ nie zawsze jest cieczą. Formę fazy ciekłej wykazują jedynie nematyki, a także chiralne nematyki.
Ciekłe kryształy liotropowe
Ciekłe kryształy liotropowe otrzymuje się w wyniku rozpuszczenia surfuktantów we właściwym rozpuszczalniku. Jednym z klasycznych przykładów ich są mydła. Ciekłokrystaliczne fazy liotropowe występują również w naskórku. Fosfolipidy, glikolipidy, monoacyloglicerole wykazują charakter amfifilowy, które w środowisku wodnym występującym w naskórku wykazują skłonność do samoagregacji cząstek. Na skutek tego tworzą się fazy micelarne lub lameralne. Te pierwsze to zawiesiny miceli w rozpuszczalniku, natomiast same micele to zbiór cząsteczek połączonych łańcuchami hydrofobowymi do środka, a grupami hydrofilowymi na zewnątrz, gdy rozpuszczalnik jest polarny lub odwrotnie.
Fazy lameralne posiadają strukturę kanapek. Oznacza to, że molekuły surfaktanta ułożone są równolegle do siebie, dzięki czemu tworzą płaską powierzchnię z polarnymi głowami wystającymi w stronę polarnego rozpuszczalnika.
Bibliografia
- Kilian-Pięta E., Kosmetologia Estetyczna, Ciekłokrystaliczność głównego składnika emulsji kosmetycznej. Działanie regenerujące i nawilżające barierę hydrolipidową naskórka, 2/2019.
Polecane produkty:
|
Kolagen naturalny - skóra i stawy
Kolagen od bioalgi to naturalny, najwyższej jakości hydrolizat kolagenu. Jest to najważniejsze białko, które wpływa na jakość skóry. Jego odpowiednia ilość zapobiega powstawaniu zmarszczek, cellulitu, rozstępów, ... Zobacz więcej... |
|
Kwas hialuronowy tabletki
Kwas hialuronowy znajduje się w skórze, dzięki czemu czyni ją gładką, elastyczną i bez zmarszczek. Z wiekiem jego ilość jednak maleje i należy dostarczać go do organizmu, aby uzupełnić powstające braki … Zobacz więcej... |
