Fizjoterapeuta dziecięcy to specjalista zajmujący się diagnostyką, profilaktyką i rehabilitacją chorób układu mięśniowego, układu kostno-stawowego oraz układu nerwowego u dzieci już od momentu pierwszych miesięcy życia. Mowa zarówno o wrodzonych chorobach przewlekłych, jak i urazach, wadach postawy czy kontuzjach wieku dziecięcego.
Kto to fizjoterapeuta dziecięcy?
Fizjoterapeutą dziecięcym zostać może każdy fizjoterapeuta (osoba, która ukończyła 5-letnie studia magisterskie, zdała egzaminy teoretyczne i praktyczne, a następnie obroniła pracę dyplomową) rozwijający się w kierunku pediatrii. Powinien uczęszczać na kursy i szkolenia dokształcające, które przystosowują do pracy z najmłodszymi pacjentami. W Polsce wiodącymi metodami pracy z dziećmi są: integracja sensoryczna, trójpłaszczyznowa terapia manualna stóp, metoda Bobath oraz metoda Vojty.
Fizjoterapeuta dziecięcy co robi?
Fizjoterapeuta dziecięcy leczy między innymi następujące problemy zdrowotne:
- wady postawy – w tym płaskostopie, kolana szpotawe, kolana koślawe, skolioza, klatka piersiowa kurza, kręcz karku itd.;
- złamania i inne urazy ortopedyczne w młodym wieku;
- choroby wrodzone, takie jak zespół Downa, zespół Edwardsa;
- mózgowe porażenie dziecięce;
- przepukliny pachwinowe i brzuszne;
- nietrzymanie moczu u dzieci;
- autyzm;
- niedowłady i paraliże;
- rdzeniowy zanik mięśni;
- dysplazja stawu biodrowego.
I wiele innych. Współcześnie wiele chorób stwarza konieczność rozpoczęcia rehabilitacji ruchowej lub rehabilitacji, która będzie oddziaływać jednocześnie na układ nerwowy, wzmacniać propriocepcję czy wyciszać przetrwałe odruchy prymitywne. Fizjoterapeuta wchodzi w skład zespołu interdyscyplinarnego w przypadku wielu problemów zdrowotnych dzieci. Jest również specjalistą uprawionym do diagnostyki schorzeń związanych z wadami postawy czy zaburzeniem napięcia mięśniowego.
Kiedy udać się do fizjoterapeuty dziecięcego?
W przypadku niemowląt do fizjoterapeuty dziecięcego warto wybrać się gdy zauważymy następujące objawy:
- wzmożone napięcie mięśniowe, prężenie się;
- obniżone napięcie mięśniowe, wiotkość;
- przetrwałe odruchy prymitywne;
- widoczna asymetria ruchów, niedowład jednej strony ciała;
- widoczne zaburzenia w symetrii sylwetki, np. wgłębienie pośrodku klatki piersiowej mogące wskazywać na klatkę piersiową lejkowatą.
U starszych dzieci wskazaniami do wizyty u fizjoterapeuty są:
- wszelkiego rodzaju wady postawy;
- zaburzenia równowagi i koordynacji;
- osłabione napięcie mięśniowe;
- opóźniony rozwój psychoruchowy;
- problemy z wykonywaniem czynności manualnych;
- stany przed operacjami narządu ruchu;
- stany po wszelkich operacjach i zabiegach celem mobilizacji blizny;
- moczenie się mimo starszego wieku.
- i inne.
Do fizjoterapeuty dziecięcego można wybrać się również w sytuacji gdy chcemy jedynie upewnić się, że dziecko rozwija się prawidłowo lub dowiedzieć się co można zrobić, aby jeszcze poprawić rozwój w wielu płaszczyznach.
Fizjoterapeuta dziecięcy – cena
Cena za jedną wizytę u fizjoterapeuty dziecięcego zależy głównie od doświadczenia specjalisty. Im więcej odbytych szkoleń, tym stawka wzrasta. Liczy się również lokalizacja gabinetu , w dużych miastach ceny są odpowiednio wyższe w porównaniu do mniejszych miasteczek czy wsi. Cena za wizytę u fizjoterapeuty dziecięcego może wahać się więc od 100 zł do 300 zł.
Jak wygląda wizyta u fizjoterapeuty dziecięcego?
Przebieg wizyty różni się w zależności od wieku pacjenta i jego problemu zdrowotnego. W przypadku niemowląt specjalista przeprowadza szczegółowy wywiad z rodzicami, a następnie wykonuje testy funkcjonalne (np. prowokujące odruchy pierwotne) i ocenia napięcie mięśniowe. Na tej podstawie wybiera odpowiednie metody terapeutyczne i wdraża je w życie. W przypadku starszych dzieci wywiad może być prowadzony również z nimi – to ważne, co dziecko ma do powiedzenia i w jaki sposób podchodzi do wizyt. Często poleca się mu wykonanie różnych czynności i zadań, na podstawie których można ocenić zaawansowanie problemu.
Wizyta u fizjoterapeuty dziecięcego różni się od tych prowadzonych u osób dorosłych ze względu na specyfikę wieku. Podczas niej można spodziewać się różnego rodzaju zabaw i luźniejszego podejścia. Elementy rehabilitacji wplatane są w gry w taki sposób, aby dziecko nie wykazało znudzenia, a mimo wszystko stale pracowało nad problemem, z którym się zgłosiło.
Bibliografia
- Zeman K., Kuliński W., Fizjoterapia w pediatrii, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
- Maciąg-Tymecka I., Rehabilitacja w chorobach dzieci i młodzieży, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
