Palce młotkowate to jedna z najczęściej występujących deformacji dotyczących palców stóp od II do V. Zwykle dotyczy ona osób noszących nieodpowiednio dobrane obuwie lub chorych na reumatoidalne zapalenie stawów. Czym jeszcze może być spowodowana ta dolegliwość oraz jak właściwie ją leczyć?
Czym są palce młotkowate?
Palce młotkowate to zniekształcenie palców stóp od II do V w wyniku, którego dochodzi do przykurczu zgięciowego stawu międzypaliczkowego bliższego oraz przeprostu w stawie międzypaliczkowym dalszym.
Należy zaznaczyć, że wyróżnia się deformacje utrwalone, a więc takie, w których palec jest na stałe zniekształcony oraz tzw. deformacje bierne, gdzie możliwa jest korekcja palców stóp. Bardzo często palec młotkowaty występuje u kobiet i dotyczy palca drugiego. Borykają się z nim osoby z tzw. stopą grecką, u których palec ten jest najdłuższy.
Przyczyny
Do deformacji palców dochodzi bardzo często w wyniku nieodpowiednio dobranego obuwia. Chodzi tu przede wszystkim o źle dobrany fason buta lub jego rozmiar. W momencie kiedy obuwie jest zbyt wąskie lub ciasne, stale uciska palce i pcha je w tylną stronę, co w dużym stopniu sprzyja powstawaniu przykurczu zgięciowego w stawie międzypaliczkowym bliższym.
Inną przyczyną tej dolegliwości mogą być również tzw. haluksy. Powodują one nachodzenie palucha w stronę palców II i V automatycznie wymuszając ich nieprawidłowe ustawienie.
Zobacz również: Paluch koślawy (haluks) – fizjoterapia.
Przyczyną powstawania palców młotkowatych jest również nieprawidłowa motoryka chodu, a także nierównomierne obciążanie stóp. Występuje głównie u kobiet noszących buty na wysokich obcasach, ponieważ wywołuje to nadmierne obciążanie przodostopia.
Czynniki ryzyka mające duże znaczenie w powstawaniu palców młotkowatych to:
- wiek – deformacje powstają najczęściej po 50 roku życia;
- płeć – bardziej podatne na powstawanie tego rodzaju deformacji są kobiety;
- zbyt duża długość II palca;
- przykurcz mięśnia brzuchatego łydki;
- haluks;
- reumatoidalne zapalenie stawów;
- wady anatomiczne stóp;
- stopa nadmiernie wydrążona;
- nadwaga lub otyłość;
- odciski;
- cukrzyca;
- zaburzenia funkcji mięśnia strzałkowego długiego i mięśnia piszczelowego tylnego.
Objawy
Osoby mające do czynienia z palcami młotkowatymi zauważają zmiany w wyglądzie palców stóp. Dość charakterystyczne jest trwałe zgięcie palca, a także występowanie na jego szczycie odcisku, który stanowi utrudnienie podczas noszenia krytego obuwia. Należy zaznaczyć, że jest on twardy i powoduje dyskomfort bólowy.
W początkowym stadium palec jest sprawny i elastyczny, a zmiany są odwracalne. Jednak z upływem czasu staje się on coraz bardziej sztywny i zaczyna posiadać charakter utrwalony. Palcom młotkowatym bardzo często towarzyszy również objaw palucha koślawego.
U osób, które zaniedbały ten problem zaczyna tworzyć się bolesny przykurcz. Może też dochodzić do zwichnięcia stawu śródstopnopalcowego, które stanowi znaczne utrudnienie w normalnym chodzeniu.
Do innych objawów można zaliczyć:
Palce młotkowate – leczenie
W przypadku leczenia palców młotkowatych wyróżniamy leczenie zachowawcze i operacyjne.
1. Leczenie zachowawcze.
W początkowym stadium choroby wystarczające może być noszenie odpowiedniego obuwia (butów na płaskim obcasie). Bardzo istotne jest unikanie butów o zwężonych czubkach, ponieważ w dużym stopniu wpływa to na pogłębienie się deformacji. W momencie kiedy pojawia się bolesny odcisk, można zastosować specjalne osłonki na palce, co zmniejszy tarcie oraz będzie chronić bolesne miejsce. Warto również zainwestować w specjalne wkładki ortopedyczne z pelotą metatarsalną, której celem jest odciążenie głowy kości śródstopia.
Kolejną metodą leczenia zachowawczego jest wykonywanie ćwiczeń mających na celu poprawę ruchomości przykurczonych palców oraz zmniejszenie przykurczu ścięgien mięśni zginaczy i mięśni prostowników chorego palca. Należy jednak zaznaczyć, że u niektórych osób deformacje postępują bardzo szybko. W takiej sytuacji jedynym wyjściem pozostaje leczenie operacyjne.
Zobacz również: Stopa końsko-szpotawa – charakterystyka i leczenie.
2. Leczenie operacyjne.
Leczenie operacyjne obejmuje:
- operację Pisaniego (obejmująca ścięgno zginacza palca krótkiego);
- operację Girdelstona (obejmująca ścięgno zginacza palca długiego).
Osoby, u których została przeprowadzona operacja, przez okres 5 tygodni powinny nosić specjalne obuwie pooperacyjne. Po upływie tego czasu można korzystać z normalnego obuwia. Należy jedynie pamiętać, aby miało ono płaską podeszwę oraz nie posiadało zbyt wąskich nosków. Całkowita aktywność fizyczna jest dopiero wskazana po 3 miesiącach od przeprowadzenia zabiegu. W celu szybszego powrotu do prawidłowego funkcjonowania zaleca się wizytę u wykwalifikowanego fizjoterapeuty, który dopasuje indywidualnie ćwiczenia i przeprowadzi odpowiednie leczenie.
Powikłania pooperacyjne:
- wrastający paznokieć;
- odciski;
- pęcherze.
Polecane produkty:
|
Plastry kinesiotaping
Oryginale plastry do kinesiotapingu wyróżniają się wysoką jakością i trwałością w stosowaniu. Zastosowanie innowacyjnej technologii Finger Print sprawia, że dopasowują się one do linii papilarnych skóry, przez co ich działanie jest jeszcze skuteczniejsze Zobacz więcej... |
