Ekshibicjonizm

Spis treści

Koenzym Q10 promocja

Koenzym Q10 promocja

Ekshibicjonizm to parafilia, czyli stan, w którym podniecenie seksualne pojawia się w odniesieniu do niezwykłego, niespotykanego powszechnie bodźca lub zachowania. W tym konkretnym przypadku jest to publiczne obnażanie się, czyli ukazywanie genitaliów przypadkowym osobom spotkanym w miejscach publicznych.

Ekshibicjonizm

Ekshibicjonizm – co to?

Ekshibicjonizm to perwersyjny sposób osiągania satysfakcji seksualnej. Obejmuje powtarzającą się lub utrwaloną skłonność do okazywania narządów płciowych zaskoczonym, obcym osobom, której prawie zawsze towarzyszy podniecenie seksualne i masturbacja. Mężczyźni z tą parafilią nie poddają się najczęściej leczeniu, ponieważ nie uważają swojej skłonności za chorobę.

Ekshibicjonizm, czyli publiczne obnażanie się, jest karalne zgodnie z polskim prawem karnym. Istotne wydaje się rozpatrzenie tego zagadnienia dodatkowo w dwóch aspektach: zagrożenia dla otoczenia i dla samego sprawcy (chorego). Należy zakładać, że ekshibicjonista mógłby spotkać się z reakcją agresywną ze strony ofiary lub agresją osób będących przypadkowymi świadkami zdarzenia. Nie wolno zapominać, że u napastowanych kobiet lub dziewczynek może dojść do urazu psychicznego, wywołującego reakcje nerwicowe i zaburzenia późniejszych odczuć seksualnych.

Jedną z form ekshibicjonizmu jest peodeiktofilia, czyli obnażanie się ze stwarzaniem poczucia zagrożenia i stosowaniem siły. Pojawia się więc akt przemocy.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Ekshibicjonizm w kontekście prawa

Sprawca aktu ekshibicjonistycznego wykonuje czynność określoną w art. 51 k.w., polegającą na wybryku, którego skutkiem jest zakłócenie spokoju, porządku lub spoczynku nocnego bądź też wywołanie zgorszenia w miejscu publicznym. Taki wybryk narusza określone normy obyczajowe oraz prowadzi do wywołania uczucia wstydu, zażenowania lub zakłopotania choćby u jednej osoby będącej jego świadkiem.
Według prawa obnażanie się nie jest chorobą psychiczną. Polskie prawo, co do zasady, nie przewiduje możliwości leczenia osób, dopuszczających się czynów ekshibicjonistycznych, wbrew ich woli. Stosuje się jedynie karę grzywny do 1500 zł lub karę nagany.

Ekshibicjonizm – przyczyny

Przyczyny ekshibicjonizmu nie zostały w pełni poznane, ponieważ jest to zaburzenie psychiczne, a więc leży ono w głowie pacjenta i w indywidualnych, subiektywnych odczuciach przyjemności seksualnej. Uważa się jednak, że wpływ na rozwój tej parafilii mają:

  • nieodpowiednia edukacja seksualna w okresie dojrzewania;
  • czynniki genetyczne i środowiskowe predysponujące do wystąpienia zaburzeń na tle seksualnym;
  • nieśmiałość w stosunku do kobiet w życiu prywatnym;
  • kryzys emocjonalny;
  • zaburzenia osobowości mające swój początek jeszcze w dzieciństwie;
  • molestowanie lub inne formy wykorzystywania seksualnego w dzieciństwie;
  • niskie poczucie własnej wartości;
  • ADHD.

Diagnostyką i leczeniem ekshibicjonizmu powinien zajmować się lekarz psychiatra. Pacjent musi jednak samodzielnie zgłosić się do niego po pomoc.

Leczenie ekshibicjonizmu

Przed rozpoczęciem leczenia ekshibicjonizmu należy wykonać tomografię głowy i szczegółowe badania laboratoryjne, aby wykluczyć inne możliwe przyczyny takiego zachowania, np. guzy mózgu. Należy również wykluczyć upośledzenie umysłowe. Jeśli takie przyczyny ekshibicjonizmu zostaną wykluczone, wdraża się leczenie psychoterapeutyczne. Najczęściej wykorzystuje się w jego trakcie nurt poznawczo-behawioralny, a terapia może trwać nawet wiele miesięcy czy kilka lat. Jeśli lekarz uzna to za konieczne, rozszerzy podstawowe postępowanie o farmakoterapię. Zastosowanie znajdują leki hormonalne, antydepresanty lub leki oddziałujące na ośrodkowy układ nerwowy i zachowania.

Co niezwykle ważne, w większości przypadków nie da się wyeliminować pragnienia obnażania. Jednak dzięki wykorzystywanym metodom terapeutycznym można sprawić, że dany pacjent zrozumie istotę problemu i przestanie obnażać się publicznie. Znajdzie alternatywne sposoby czerpania satysfakcji seksualnej.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Obara D., Godlewski B., Akt ekshibicjonistyczny – czyn o niewielkiej społecznej szkodliwości?, Seksuologia Polska, 1/2009.
  2. Leksy K., Ekshibicjonizm społeczny w przestrzeni wirtualnej – rozważania społeczno-pedagogiczne, 2011.
  3. Gałecki P., Szulc A., Psychiatria, Wydawnictwo Urban&Partner, Wrocław 2023.

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów

Najpopularniejsze w Zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *