Cera naczyniowa z trądzikiem różowatym posiada wiele wspólnych cech. Nic dziwnego więc, że bycie posiadaczką tego rodzaju skóry powszechnie uważane jest za duże prawdopodobieństwo ryzyka rozwoju trądziku różowatego.
Cera naczyniowa
Cera naczyniowa zdecydowanie częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn. Zjawisko to warunkują hormony estrogeny, które przyczyniają się do rozluźniania mięśni naczyń krwionośnych. W grupie ryzyka cery naczyniowej znajdują się kobiety między 35 a 60 rokiem życia. Cera naczyniowa charakteryzuje się występowaniem zmian rumieniowych w formie teleangiektazji. Pajączki widoczne tuż pod powierzchnią skóry, zaczerwienienia, a także nagły rumień to najczęstsze objawy cery naczyniowej.
Warto podkreślić, że wykwity rumieniowe czy grudkowo-krostkowe, a także wzmożona pobudliwość naczynioworuchowa naczyń krwionośnych zwiększają ryzyko rozwoju trądziku różowatego.
Zobacz również: Cera naczynkowa – charakterystyka i pielęgnacja.
Pielęgnacja cery naczyniowej
Cera naczyniowa należy do cery wrażliwej. Negatywnie wpływa na jej kondycję niewłaściwa pielęgnacja czy przyjmowanie leków. W codziennej pielęgnacji ważne jest działanie na trzech poziomach. Jednym z nich jest wzmacnianie bariery naskórkowej poprzez stosowanie kosmetyków ze związkami aktywnymi o działaniu naprawczym, do których należy kwas ferulowy, arginina. Drugi ważnym element pielęgnacji skóry naczyniowej obejmuje wzmacnianie ścian naczyń krwionośnych związkami tj. rutyna, witamina C, witamina K. Kolejnym krokiem jest unikanie czynników, które będą nasilać objawy cery naczyniowej. Należy do nich korzystanie z sauny, solarium, ekspozycja skóry na działanie promieni UV, stres, zła dieta oraz używki.
Diagnostyka cery naczyniowej
Pierwszym krokiem w diagnostyce skóry naczyniowej jest rozmowa z klientem. W tym celu wykonuje się wywiad kosmetyczny. Właściwie przeprowadzony powinien dotyczyć takich kwestii jak styl życia, codzienna dieta, aktywność fizyczna, przebyte choroby lub choroby występujące w rodzinie. Kolejnym etapem jest określenie rozmiaru problemu. Aby to wykazać wykonuje się badanie przedmiotowe czyli tzw. badanie wizualne. Ilość drobnych naczyń krwionośnych, które położone są w głębszych warstwach skóry można określić przy pomocy difanoskopu czyli tzw. podświetlacza naczyniowego. Do diagnostyki skóry naczyniowej wykorzystać również można ultrasonograf o wysokiej częstotliwości. Możliwe jest również wykonanie badań nieco bardziej inwazyjnych przeprowadzanych w warunkach laboratoryjnych np. biopsja czy testy prowokacyjne. Pierwsze pozwala ocenić kształt i stopień rozszerzenia naczyń krwionośnych oraz rodzaj zmian patologicznych znajdujących się w ich ścianach.
Należy podkreślić, że cera naczyniowa jest skórą wrażliwą i często ulega przesuszeniu. Przekłada się to na zwiększoną odpowiedź ze strony gruczołów łojowych czyli nadmierną produkcję sebum. To z kolei prowadzi do powstawania stanów zapalnych często prowadząc do rozwoju trądziku różowatego.
Trądzik różowaty
Trądzik różowaty stanowi przewlekłą chorobę skóry, która charakteryzuje się zmianami rumieniowymi, krostkowymi oraz grudkowymi występującymi na podłożu łojotokowym. Rozpoczyna się zwykle między 20 a 30 rokiem życia, nasilając się po przekroczeniu 40 roku życia.
Fazy trądziku różowatego
Trądzik różowaty charakteryzuje się okresami zaostrzeń oraz remisji. Jego przebieg również charakteryzuje się następującymi okresami:
- rumieniowy – objawy wykazują charakter rumieniowy z pojawiającym się i ustępującym zaczerwienieniem twarzy. Dodatkowo towarzyszy pieczenie, palenie oraz uciążliwe napięcie skóry;
- grudkowo-krostkowy – zmiany skórne posiadają charakter utrwalony, oprócz tego występują grudki, krosty w obrębie rumienia;
- guzkowy – w tym okresie występuje charakterystyczne miejscowe pogrubienie skóry, która posiada nierównomierną powierzchnię z przerostem nosa, czoła, brody oraz uszu;
- oczny – objawy trądziku różowatego występują w okolicach oczu w postaci kłucia, pieczenia, suchości oraz swędzenia.
Pielęgnacja cery w trądziku różowatym
Nieodłącznym elementem w pielęgnacji cery objętej trądzikiem różowatym jest prawidłowa diagnoza w gabinecie kosmetycznym lub dermatologicznym oraz brak pomylenia tej choroby z innymi schorzeniami skórnymi, do których należą:
- toczeń rumieniowaty – w odróżnieniu od trądziku toczeń występuje na różnych częściach ciała i należy do chorób autoimmunologicznych;
- trądzik pospolity – wykwity ropne i grudkowe występują bez widoczności rozszerzonych naczyń krwionośnych, a także bez zaczerwienia twarzy;
- lupoid rozsiany – to odczyn alergiczny, który charakteryzuje się guzkami bez skłonności do skupiania się oraz zlewania;
- grzybica skóry gładkiej – zmiany o charakterze rumieniowo-złuszczającym są wyraźnie odgraniczone od skóry zdrowej.
Podsumowanie
Cera naczyniowa nie oznacza późniejszego wystąpienia trądziku różowatego, jednak nie wyklucza jego rozwoju. Należy podkreślić, że zarówno cera naczyniowa jak i skóra z trądzikiem różowatym wymaga określonego podejścia oraz pielęgnacji domowej, a także profesjonalnej w gabinecie kosmetologicznym.
Bibliografia
- Amroziak-Krezymon A., Kosmetologia Estetyczna, Cera naczyniowa. Czy zawsze oznacza początek trądziku różowatego?4/2018.
Polecane produkty:
|
Czarnuszka siewna
Czarnuszka ma zastosowanie w różnego rodzaju problemach skórnych. Jest wykorzystywana w zwalczaniu trądziku, blizn, zakażeń wirusowych, bakteryjnych i grzybiczych, alergii, a także suchej skóry, również głowy (np. łupież). Zobacz więcej... |
|
Olej z czarnego kminku
Olej z czarnego kminku tłoczony na zimno zachowuje wszystkie, cenne substancje m.in. witaminę E oraz niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Jego działanie to dokładne nawilżanie, szybsza regeneracja, poprawa wyglądu skóry ... Zobacz więcej... |
