Bielactwo to choroba skóry polegająca na utracie jej pigmentu. Zmiany mogą przybierać niewielkie rozmiary lub być rozległe i obejmować okolice twarzy, dłoni oraz stóp. Bielactwo to schorzenie przewlekłe, którym nie da się zarazić. Nie zagraża również życiu chorego. Stanowi jednak duży defekt kosmetyczny przez co może wpływać na brak pewności siebie oraz obniżenie własnej samooceny prowadząc do depresji.
Czym jest bielactwo?
Bielactwo to przewlekła choroba skóry polegająca na jej depigmentacji, której konsekwencją jest wymieranie komórek barwnikowych – melanocytów. Efektem tego procesu jest powstawanie na skórze białych, nieregularnych plam (wybarwień). Należy zaznaczyć, że mogą występować one na całym ciele i dotyczyć zarówno skóry jak i włosów (na ciele oraz głowie).
Przyczyny powstawania bielactwa
Powody powstawania bielactwa nie są do końca znane. Jednak w tym wszystkim istotne jest czy bielactwo jest wrodzone czy nabyte. To pierwsze uwarunkowane jest genetycznie, występuje zaraz po narodzinach i towarzyszy przez całe życie. Z kolei bielactwo nabyte może być częściowo uwarunkowane genetycznie lub też wcale. Ściśle związane jest jednak z zaburzeniami środowiskowymi, czego objawem jest zanik komórek barwnikowych skóry. Tak jak w przypadku bielactwa wrodzonego, jego konkretna przyczyna nie została określona. Mimo to, za powód powstawania uznaje się procesy autoimmunologiczne, które polegają na tworzeniu przez organizm przeciwciał niszczących melanocyty. Ponadto za przyczynę choroby uważa się również zaburzenie pracy układu nerwowego, a także obecność w życiu stresu oksydacyjnego.
Należy zaznaczyć, że z bielactwem wiąże się wiele chorób immunologicznych. Są to m.in. choroby tarczycy (choroba Hashimoto, choroba Gravesa-Basedowa), cukrzyca, anemia, toczeń rumieniowaty układowy, zapalne choroby jelit oraz łuszczyca.
Bielactwo – rodzaje
Bielactwo dzieli się również ze względu na rozmieszczenie plam na ciele:
- bielactwo segmentowe – dotyczy obszaru całego ciała. Plamy pojawiają się w sposób niekontrolowany po prawej lub lewej stronie ciała. Z czasem występują nowe zmiany, zwykle na dużych obszarach skóry;
- bielactwo niesegmentowe – zalicza się do niego bielactwo uogólnione (zmiany są szerokie i losowo rozmieszczone), uniwersalne (odbarwienia zajmują większą powierzchnię ciała), ogniskowe (kilka niewielkich odbarwień na jednym obszarze ciała) i bielactwo błony śluzowej (dotyczy tylko błon śluzowych).
Bielactwo segmentowe, pojawia się nieco rzadziej i charakteryzuje się tym, że zmiany występują losowo, po prawej lub lewej stronie ciała. Leczenie wymaga przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego (przeszczep komórek).
Wyróżnia się również bielactwo wrodzone uogólnione, czyli tzw. albinizm całkowity. Wynika ono z zaburzeń metabolizmu tyrozynazy, które powodują zmniejszenie lub całkowity brak produkcji melaniny w organizmie. Należy zaznaczyć, że skóra jak i włosy osób chorych, są bardzo jasne lub białe. Innym rodzajem bielactwa wrodzonego jest bielactwo częściowe, w którym wystarczy, że jedno z rodziców będzie dawcą wadliwego genu, wówczas choroba się ujawni.
Objawy bielactwa
Głównym, a zarazem jedynym objawem bielactwa jest obecność bladych, nieregularnych plam na powierzchni skóry. Zmiany na początku posiadają niewielkie rozmiary, jednak z czasem rosną i zmieniają swój kształt. Objawy lokalizują się na twarzy, dłoniach, nadgarstkach. W przebiegu bielactwa osoby chore mogą wykazywać skłonność do depresji oraz zaburzeń nastroju i samopoczucia.
Leczenie bielactwa
Obecnie nie ma jednej, skutecznej metody, która zagwarantuje całkowitą eliminację plam. Istnieje jednak wiele sposobów, które mogą w pewnym stopniu pomóc zmniejszyć ich widoczność.
Wśród metod leczenia wyróżnia się więc:
- leczenie miejscowe obejmujące terapię glikokortykosteroidami oraz pochodnymi witaminy D3,
- fototerapię;
- zabieg chirurgiczny polegający na przeszczepie komórek – melanocytów ze zdrowej skóry do obszarów odbarwionych;
- kamuflaż kosmetyczny;
- domowe sposoby (stosowanie naparów ziołowych z lawendy, rumianku i krwawnika pospolitego), pomocne jest również mleczko pszczele i ciecierzyca.
Polecane produkty:
Olej z czarnego kminku
Olej z czarnego kminku tłoczony na zimno zachowuje wszystkie, cenne substancje m.in. witaminę E oraz niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Jego działanie to dokładne nawilżanie, szybsza regeneracja, poprawa wyglądu skóry ... Zobacz więcej... | |
Czarnuszka siewna
Czarnuszka ma zastosowanie w różnego rodzaju problemach skórnych. Jest wykorzystywana w zwalczaniu trądziku, blizn, zakażeń wirusowych, bakteryjnych i grzybiczych, alergii, a także suchej skóry, również głowy (np. łupież). Zobacz więcej... |