Sarkoidoza jest chorobą układową, która charakteryzuje się powstawaniem niewielkich rozmiarów guzków zapalnych w różnych narządach organizmu. Objawia się powiększeniem węzłów chłonnych oraz powstawaniem zmian miąższowych na płucach.
Sarkoidoza – przyczyny
Przyczyny powstawania sarkoidozy nie są do końca znane. Mimo to uważa się, że ważną rolę w tym procesie odgrywają atypowe lub zmutowane prątki gruźlicze. Pod uwagę bierze się również ekspozycję organizmu na krzemionkę (dwutlenek glinu), a także czynniki genetyczne, ponieważ zdarza się, że choroba występuje u kilku członków z jednej rodziny.
Objawy sarkoidozy
W przypadku sarkoidozy objawy mogą mieć różny charakter. Należy jednak pamiętać, że choroba może również przebiegać w sposób bezobjawowy. W przypadku kiedy jednak pojawiają się symptomy mogą dotyczyć one różnych narządów.
W przebiegu choroby może więc występować duszność, kaszel oraz dolegliwości bólowe w klatce piersiowej. Dla sarkoidozy charakterystycznym objawem jest ból w stawach oraz bóle mięśniowe. Ponadto w trakcie diagnostyki lekarz może stwierdzić powiększenie węzłów chłonnych, wątroby i śledziony. Wykryć to można zarówno podczas palpacyjnego badania okolicy jamy brzusznej jak i podczas badania USG.
Objawy sarkoidozy widoczne mogą być również na skórze. Często pojawia się rumień guzowaty, toczeń odmrozinowy, wykwity grudkowe, plamisto-grudkowe, owrzodzenia, odbarwienia, zaczerwienienia, objawy rybiej łuski oraz łysienie.
Jeśli choroba zajmuje serce, może dojść do zaburzeń rytmu mięśnia sercowego oraz jego niewydolności. Z kolei jeśli sarkoidoza zajęła narząd wzroku wówczas dochodzi do zapalenia błony naczyniowej oka, zapalenia spojówek oraz gruczołów łzowych.
Częstym jest sytuacja, kiedy dochodzi do zajęcia nerwów czaszkowych, szczególnie nerwu twarzowego, rzadziej wzrokowego i okoruchowego. Niekiedy występuje powiększenie ślinianki przyusznej z towarzyszącym bólem i obrzękiem.
Ponadto często występują tzw. objawy ogólnoustrojowe, do których należy:
Diagnostyka sarkoidozy
W celu diagnostyki choroby wykonuje się badania laboratoryjne oraz obrazowe. Przeprowadza się również morfologię krwi, z której można wyczytać niewielki stopień niedokrwistości oraz leukopenie czyli obniżony poziom białych krwinek. Niekiedy w celu wykrycia choroby wykonuje się badanie histopatologiczne wycinka błony śluzowej oskrzela, płuca lub węzła chłonnego, aby stwierdzić obecność ziarniniaka sarkoidalnego.
Sarkoidoza – leczenie
Warto podkreślić, że nie każdy przebieg choroby wymaga leczenia. Zatem wskazaniem do leczenia jest sytuacja, w której dochodzi do rozwoju zmian w miąższu płucnym lub zaburzeń ze strony płuc. Oprócz tego leczenie konieczne jest gdy choroba zajmuje mięsień sercowy, ośrodkowy układ nerwowy oraz narząd wzroku. Do wstępnej terapii wykorzystuje się prednizon, który należy do glikokortykosteroidów. W trakcie leczenia można zmniejszać dawki, lecz powinno ono trwać co najmniej 12 miesięcy. W przypadku braku efektywności tej metody, lekarz sięga po metotreksat lub azatiopynę.
Bibliografia
- Jabłońska S., Chorzelski T., Choroby Skóry, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2002.
Polecane produkty:
|
Spirulina w proszku 100% naturalna
Spirulina w proszku wykorzystywana jest najczęściej do wykonywania odżywczych i oczyszczających maseczek wpływając m.in. na poprawę wyglądu skóry. Dostarcza niezbędne witaminy, minerały i inne składniki niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu.. Zobacz więcej... |
|
Spirulina w tabletkach 100% naturalna
Spirulina zawiera wysokiej jakości naturalne witaminy i minerały. Jej skład to m.in. biotyna, kwas foliowy, beta-karoten, witamina D, witamina E oraz wiele innych witamin. To również źródło niezbędnych minerałów jak magnez, cynk, wapń, żelazo.. Zobacz więcej... |
