Grzybica skóry głowy zalicza się do jednych z najczęściej występujących chorób dermatologicznych. Dotyka przede wszystkim dzieci do 10 roku życia, choć niekiedy może również pojawiać się u osób dorosłych. Co przyczynia się do jej rozwoju oraz jak rozpoznać grzybicę skóry głowy?
Grzybica skóry głowy
Grzybica skóry owłosionej należy do jednych z najczęściej występujących chorób przewlekłych w obecnym społeczeństwie. Według specjalistów liczba chorych będzie nieustannie wzrastać ze względu na wciąż postępujący proces starzenia się, a także nadużywanie leków pod postacią antybiotyków, kortykosteroidów oraz leków immunosupresyjnych.
Rodzaje
Obecnie mamy do czynienia z trzema podstawowymi rodzajami grzybicy skóry głowy. Zalicza się do nich odmiana:
- strzygąca – zarodniki występują wewnątrz struktury włosa, objawy to duże, ropne pęcherze dające dolegliwości bólowe;
- drobnozarodnikowa – zarodniki zlokalizowane są zarówno wewnątrz włosa jak i na zewnątrz, występuje charakterystyczny objaw uciętych włosów;
- woszczynowa – najrzadziej występująca odmiana, zarodniki występują tylko wewnątrz włosa, choroba objawia się kolistymi wykwitami barwy żółtej, które dają nieprzyjemny zapach.
Cechą charakterystyczną odmiany strzygącej i drobnozarodnikowej jest fakt iż występują one u dzieci w wieku szkolnym i przedszkolnym. Dolegliwości ustępują samoistnie, w okresie dojrzewania. Z kolei odmiana woszczynowa często spotykana jest zarówno u dorosłych jak i dzieci. Należy zaznaczyć, że każda z odmian posiada charakter przewlekły, który może trwać nawet kilka lat.
Przyczyny grzybicy skóry głowy
Główną przyczyną choroby, bez względu na jej odmianę, jest bezpośredni kontakt z grzybami, dermatofitami. Należy zaznaczyć, że mimo kontaktu z patogenem, nie u każdego dochodzi do rozwoju choroby.
Ponadto do pojawienia się grzybicy owłosionej skóry głowy przyczynia się wiele innych czynników. Należą do nich:
- czynniki środowiskowe – warunki klimatyczne, mieszkanie w dużych skupiskach ludzkich;
- choroby metaboliczne – cukrzyca, nadczynność tarczycy, niewydolność nerek;
- zaburzona odporność organizmu na skutek niedożywienia;
- przebyte choroby nowotworowe;
- stosowanie silnych leków;
- ciąża;
- urazy skóry powodujące przerwanie jej ciągłości;
- niewłaściwa higiena skóry głowy.
Diagnostyka grzybicy skóry głowy
Diagnostyką oraz leczeniem chorób, zarówno skóry głowy jak i włosów, zajmuje się lekarz dermatolog. Im szybciej zostanie przeprowadzona wizyta, tym szybciej zostanie wdrożone leczenie i tym samym pozwoli uniknąć ewentualnych powikłań oraz ubytków włosów na skórze głowy.
Diagnostyka grzybicy skóry głowy odbywa się wieloetapowo. Na początku lekarz ocenia wygląd zmian znajdujących się na skórze głowy, a także ogólny stan zdrowia pacjenta. Kolejnym krokiem jest pobranie próbki włosów, które bada się pod mikroskopem, zakłada hodowlę i obserwuje zmianę w świetle emitowanym przez lampę Wooda.
Pod mikroskopem badany jest układ zarodników grzyba, w celu sprawdzenia czy występuje on wewnątrz struktury włosa czy na zewnątrz. Następnie materiał pobrany z głowy pacjenta umieszcza się na tzw. pożywce, która umożliwia wzrost grzyba. Działanie to służy rozpoznaniu czy faktycznie zmiany na skórze głowy spowodowane są infekcją grzybiczą, a jeśli tak, to jaki rodzaj grzyba ją wywołał.
Grzybica skóry głowy – objawy
Objawy grzybicy skóry głowy zależą w dużej mierze od postaci schorzenia.
1. Objawy grzybicy strzygącej:
- wypadanie włosów w obrębie zmian chorobowych;
- włosy blisko ognisk chorobowych sprawiają wrażenie uciętych;
- niewielkie złuszczanie naskórka oraz zaczerwienienie;
- zmiany przybierają kilkucentymetrowy, okrągły kształt;
- zmiany ustępują bez pozostawienia blizny.
2. Objawy grzybicy drobnozarodnikowej:
- zarodniki występują na zewnątrz włosa i można je dostrzec gołym okiem;
- włosy w obrębie zmian ogniskowych są ucięte, zwykle przy samej powierzchni skóry.
3. Objawy grzybicy woszczynowej:
- ogniska na powierzchni skóry głowy zbudowane są z martwych komórek naskórka, łoju oraz struktury grzyba;
- obecny jest stan zapalny oraz zaczerwienienie skóry;
- pojawia się łysienie w obrębie ognisk;
- choroba ustępuje z pozostawieniem blizn.
Grzybica skóry głowy – leczenie
Leczenie grzybicy skóry głowy należy rozpocząć jak najszybciej. Do głównych metod zalicza się doustne przyjmowanie leków przeciwgrzybiczych. Uzupełnieniem terapii jest zewnętrzne stosowanie kremów i szamponów zawierających w składzie ketokonazol oraz cyklopiroksolaminę. Zaleca się również częste obcinanie włosów w celu usunięcia zakażonych struktur.
Jak zapobiegać grzybicy skóry głowy?
W prewencji grzybicy skóry głowy należy:
- zachowywać szczególną ostrożność w kontakcie z osobą zarażoną;
- korzystać jedynie ze swoich ręczników, grzebieni oraz innych przedmiotów codziennego użytku;
- regularnie myć głowę oraz korzystać z suszarki;
- zapobiegać poceniu się głowy.
Polecane produkty:
|
Olej z czarnego kminku
Olej z czarnego kminku tłoczony na zimno zachowuje wszystkie, cenne substancje m.in. witaminę E oraz niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Jego działanie to dokładne nawilżanie, szybsza regeneracja, poprawa wyglądu skóry ... Zobacz więcej... |
|
Czarnuszka siewna
Czarnuszka ma zastosowanie w różnego rodzaju problemach skórnych. Jest wykorzystywana w zwalczaniu trądziku, blizn, zakażeń wirusowych, bakteryjnych i grzybiczych, alergii, a także suchej skóry, również głowy (np. łupież). Zobacz więcej... |
