Łupież pstry to choroba przewlekła, będąca jedną z odmian grzybicy. Wywołana jest najczęściej grzybem z gatunku Malassezia.
Ze względu na swoją epidemiologię, najczęściej spotyka się ją w rejonach tropikalnych. Jest to związane ze zwiększoną potliwością oraz wzmożonym łojotokiem skóry w gorącym i wilgotnym klimacie. Nie jest to jednak żaden wyznacznik – łupież pstry dotyka także osoby zamieszkujące umiarkowane strefy klimatyczne, także Europę. Pierwsze objawy łupieżu pstrego zauważyć można u młodych dorosłych, u których zakończył się już proces dorastania. Jest to związane z wykształceniem się w tym czasie gruczołów łojowych u człowieka. Wcześniej dopiero się one kształtują i nie produkują nadmiernej ilości łoju.
Leczenie łupieżu pstrego
Choroba ta charakteryzuje się swoją przewlekłością oraz nawrotowością. Nawet w 80% przypadków objawy mogą powracać mimo pełnego wyleczenia, wtedy ponownie należy przejść terapię. W terapii miejscowej najczęściej stosuje się płyny, emulsje oraz maści, a także żele, które mają działanie przeciwgrzybicze (na przykład mający w składzie Clotrimazol). Dużą skutecznością odznaczają się także produkty zawierające w swoim składzie kwas salicylowy. Dostępne są na przykład szampony i mydła które mają go w składzie.
W leczeniu łupieżu pstrego bardzo ważne jest także właściwe postępowanie higieniczne i kosmetyczne. Bardzo ważne jest, by dbać o właściwą higienę ciała, bielizny oraz pościeli. Podczas terapii konieczne jest wypranie bielizny oraz pościeli w bardzo wysokiej temperaturze. Ma to pomóc usunąć grzyby z otoczenia osoby chorej i zapobieganie kolejnym nadkażeniom.
Objawy
Łupież pstry w odróżnieniu od zwykłego znanego nam łupieżu odróżnia się lokalizacją oraz wyglądem. Wygląda jak żółtawe i brunatne, okrągłe lub owalne plamy, najczęściej występujące na skórze klatki piersiowej oraz dekoltu. Mogą pokrywać też szyję, brzuch, ramiona, jak również w okolicy pach, a czasami nawet na twarzy. W niektórych przypadkach zmiany pojawiają się także na skórze głowy. Nawet wyleczony łupież pstry ma tendencję do nawracania – na przykład po użyciu zakażonej szczotki bądź ręcznika osoby, która boryka się właśnie z tym schorzeniem.
Zmiany występujące w przebiegu swędzą, ale nie aż tak uporczywie jak w przypadku zmian występujących w atopowym zapaleniu skóry. W pierwszym okresie rozwoju choroby zmiany mogą nieco różnić się od klasycznych objawów i mogą wyglądać na odbarwione, a czasami zaczerwienione bądź beżowe. Można się wówczas pomylić z diagnozą, gdyż zmiany bardziej przypominają pokrzywkę niż łupież pstry.
Schorzenie to przybiera formę niewielkich plamek, jednak w miarę przebiegu choroby zmiany te rozlewają się i mogą łączyć się w duże chorobowe pakiety.
Epidemiologia
Łupież pstry nie jest chorobą genetyczną. Jest to w zasadzie zakażenie szczególną odmianą grzybów. Miejscem, w którym może dojść do zarażenia się tym schorzeniem jest basen, gabinet kosmetyczny, gdzie jesteśmy narażeni na kontakt z tym patogenem.
Aby właściwie rozpoznać chorobę konieczne jest skonsultowanie objawów z lekarzem i dermatologiem. Możesz to zrobić klasycznie, idąc na wizytę prywatną bądź na NFZ do dermatologa. Możesz także skorzystać z serwisu e-recept. Zamówiona recepta na potrzebne Ci leki dotrze do Ciebie już w ciągu kilku minut. Jeśli masz taką potrzebę, możesz także skonsultować swój stan zdrowia z lekarzem, który zaleci właściwe postępowanie medyczne lub też wystawi zwolnienie, jeśli Twój stan zdrowia tego wymaga.
Artykuł sponsorowany
