Starzenie się skóry w okresie menopauzy

Starzenie się skóry w okresie menopauzy to zjawisko fizjologiczne. Jak wiadomo skóra stanowi zewnętrzną warstwę organizmu, która osłania przed przedostawaniem się do wnętrza ustroju zmian patologicznych. Oznacza to, że oddziałują na nią różnego rodzaju czynniki, które wpływają na jej ogólną kondycję oraz proces starzenia się.

Proces starzenia się skóry

Organizm ludzki nieustannie ulega stopniowemu starzeniu się. Na proces ten składa się zespół występujących w czasie zmian, które polegają na obniżeniu biologicznej aktywności komórek organizmu, spowolnieniu procesów regeneracyjnych oraz obniżeniu odporności i reakcji na stres. Ponadto dochodzi do obniżenia właściwości adaptacyjnych organizmu, które znajdują się pod kontrolą czynników genetycznych.

Wskazówka

Ze względu na to, że skóra w sposób bezpośredni narażona jest na działanie czynników zewnętrznych, szybciej podlega procesowi starzenia się niż inne narządy i efekt tego jest najbardziej widoczny.

Rodzaje starzenia się skóry

Typ starzenia się skóry uwarunkowany jest przyczyną jaka go wywołuje. W związku z tym mamy do czynienia ze starzeniem:

• wewnątrzpochodnym – związane jest z wiekiem oraz gospodarką hormonalną (andropauza, menopauza);
• mimicznym – starzenie związane z mimiką twarzy;
• zewnątrzpochodnym – spowodowane nadmierną ekspozycją na działanie promieni słonecznych (fotostarzenie) czy działaniem nikotyny (cera palacza).

Zmiany w strukturze skóry pod wpływem wyżej wymienionych czynników zauważalne są w każdej warstwie – naskórku, skórze właściwej oraz tkance podskórnej. Warto podkreślić, że wraz z wiekiem następuje również zaburzenie funkcji skóry. Oprócz tego pojawiają się zmarszczki, zwiększa się utrata elastyczności skóry, występują przebarwienia i odbarwienia. Do najczęściej występujących objawów starzenia zalicza się plamy soczewicowate, brodawki łojotokowe oraz rogowacenie słoneczne.

Skóra, które podlega procesom starzenia staje się cienka, szara, nieodpowiednio odżywiona oraz mało elastyczna. Obszarem, w którym objawy te są najbardziej widoczne jest twarz, szyja, dekolt, grzbiety dłoni oraz przedramiona. Najbardziej charakterystycznym symptomem starzenia są zmarszczki, które lokalizują się wokół oczodołów, na czole, policzkach oraz dolnej części twarzy. Wraz z upływem czasu następuje pogorszenie zarysowania owalu twarzy, które ściśle powiązane jest z działaniem sił grawitacji oraz zaburzeniami w obrębie włókien kolagenowych, elastynowych, retikulinowych, skóry właściwiej oraz tkanki podskórnej.

Zmniejszenie się podściółki tłuszczowej przyczynia się do zapadania policzków, które z kolei przekłada się na zmianę w proporcjach twarzy. Proces starzenia obejmuje również niedokrwienie, które objawia się bladością skóry.

W wyniku zaburzenia procesu melanogenezy, a także zmian w układzie naczyniowym skóry dochodzi do powstawania teleangiektazji, przebarwień oraz odbarwień skóry, a także świądu starczego oraz łojotoku.

Starzenie się skóry w okresie menopauzy

Fizjologiczne starzenie się skóry postępuje w okresie menopauzy. Na poziomie komórkowym dochodzi do osłabienia się proliferacji keratynocytów oraz nasilenia się zmian zwyrodnieniowych w tkankach. Na niedobory estrogenów w największym stopniu narażone są tkanki bogate w receptory dla tego rodzaju hormonów, a więc nabłonek narządów układu moczowo-płciowego, a także skóra, szczególnie twarzy.

W chwili przejścia kobiety w okres menopauzy dochodzi do spadku poziomu włókien kolagenowych w skórze oraz redukcji tkanki tłuszczowej. Przyczynia się to do zwiększenia wiotkości, a co za tym idzie obwisania warg sromowych większych. Dodatkowo niski poziom estrogenów rozregulowuje podziały komórkowe oraz dojrzewanie keratynocytów wpływając na ściemnienie naskórka, który znajduje się w obszarach narządów płciowych.

W przebiegu menopauzalnego starzenia się pojawia się napadowy rumień twarzy, który widoczny może być również na szyi i dekolcie. Warto podkreślić, że zmiany te mogą być następstwem rozwoju trądziku różowatego. Dodatkowo może wystąpić nadmierne rogowacenie naskórka w okolicy podeszwowej stóp oraz na powierzchni dłoniowej rąk. Zmianom towarzyszy nadmierne pocenie się oraz napady gorąca.

W skórze dochodzi do zmniejszenia się przylegania komórek warstwy rogowej naskórka oraz spłaszczenie się granicy naskórkowo-skórnej z jednoczesnym osłabieniem wymiany składników odżywczych oraz metabolitów naskórka i skóry właściwej. W skórze właściwej następuje zmniejszenie się ilości fibroblastów i mastocytów, kolagenu oraz następuje uszkodzenie włókien sprężystych, rozszerzenie naczyń warstwy brodawkowatej, zmniejszenie rozmiaru oraz czynności przydatków skóry, co objawia się zmniejszoną produkcją łoju oraz potu.

U kobiet w przebiegu menopauzy często występują objawy hirsutyzmu na twarzy, a także łysienie rozlane, czołowe, bliznowaciejące.

Zobacz również: Hirsutyzm w zespole policystycznych jajników.

Podsumowanie

Proces starzenia się, który obejmuje każdego jednak uwarunkowany jest płcią, rasą, czynnikami genetycznymi, stylem życia oraz pielęgnacją ciała. Warunkuje je również gospodarka hormonalna i związany z nim okres menopauzy. Stanowi ona wynik utraty aktywności wszystkich pęcherzyków jajnikowych, a także wygasania ich funkcji hormonalnej. Warto podkreślić, że wszystkie zmiany zachodzące w tym czasie w ciele kobiety są bardzo złożone i różnorodne.

Bibliografia

1. Lizak A., Załęska I., Matula A., Wilk M., Kosmetologia Estetyczna, Molekularne mechanizmy starzenia się skóry w okresie menopauzy, 2/2019.

	Kolagen naturalny - skóra i stawy Kolagen od bioalgi to naturalny, najwyższej jakości hydrolizat kolagenu. Jest to najważniejsze białko, które wpływa na jakość skóry. Jego odpowiednia ilość zapobiega powstawaniu zmarszczek, cellulitu, rozstępów, ... Zobacz więcej...
	Kwas hialuronowy tabletki Kwas hialuronowy znajduje się w skórze, dzięki czemu czyni ją gładką, elastyczną i bez zmarszczek. Z wiekiem jego ilość jednak maleje i należy dostarczać go do organizmu, aby uzupełnić powstające braki … Zobacz więcej...