Choroby alergiczne skóry

Choroby alergiczne skóry mogą objawiać się na różne sposoby. Wśród głównych symptomów wyróżnia się świąd, rumień skóry, obrzęk, bąble oraz pęcherze.

Choroby alergiczne skóry

Choroby alergiczne skóry to jedne z najczęściej występujących schorzeń o podłożu dermatologicznym. Główną metodą diagnostyczną tego rodzaju chorób jest wywiad środowiskowy z pacjentem. Stanowi on podstawę do włączenia dalszego postępowania oraz wdrożenia właściwego leczenia.

Do innych metod diagnostycznych należy również:

• dieta eliminacyjna;
• dieta ekspozycyjna;
• testy skórne;
• test RIST – bada stężenie immunoglobulin E;
• test RAST – bada stężenie IgE przeciwko danemu alergenowi;
• testy wziewne i donosowe;
• test ELSA – bada przeciwciała.

Rodzaje chorób alergicznych skóry

Wśród głównych chorób alergicznych skóry wyróżnia się:

• atopowe zapalenie skóry (AZS);
• pokrzywka;
• wyprysk kontaktowy.

1. Atopowe zapalenie skóry (AZS).

Atopowe zapalenie skóry jest chorobą przewlekłą i nawrotową. Może pojawić się już w etapie wczesnego dzieciństwa i może występować przez długie lata. Charakteryzuje się momentami remisji oraz zaostrzeń. Przyczyny rozwoju atopowego zapalenia skóry nie są do końca znane, jednak często należy do nich wpływ czynników pokarmowych, silny stres oraz infekcje.

W przebiegu atopowego zapalenia skóry wyróżnia się 3 etapy:

• niemowlęcy – dotyczy dzieci do 2 roku życia, u których występują zmiany rumieniowe na twarzy, owłosionej skórze głowy, a także na łokciach oraz kolanach. Objawy skórne wykazują charakter wysiękowy, co przyczynia się do rozwoju wtórnych zakażeń skóry spowodowanych bakteriami, grzybami lub wirusami;
• dziecięcy – dotyczy dzieci w wieku 3-11 lat. W miejscach takich jak zgięcia łokciowe, kolanowe oraz nadgarstkowe występują ogniska wypryskowe, którym towarzyszy silny świąd;
• dorosły – objawy choroby lokalizują się głównie na skórze grzbietów rąk.

Atopowemu zapaleniu skóry towarzyszyć mogą również inne dolegliwości. U chorych może pojawić się astma oskrzelowa, katar sienny lub alergiczne zapalenie spojówek.

Leczenie atopowego zapalenia skóry polega głównie na obserwacji alergologicznej lub dermatologicznej. Lekarz specjalista powinien również udzielić wszelkich informacji dotyczących pielęgnacji skóry dziecka. Dodatkowo terapia AZS obejmuje zastosowanie leków miejscowych lub ogólnych zawierających glikokortykosteroidy, które dobierane są indywidualnie do potrzeb skóry pacjenta. Zastosowanie znajdują również leki immunosupresyjne oraz naświetlania PUVA i UVB.

2. Pokrzywka.

Pokrzywka to zespół chorobowy, który cechuje się występowaniem bąbli pokrzywkowych lub też zmian w postaci obrzęku naczynioruchowego. Zmianom zwykle towarzyszy świąd skóry. Pokrzywka posiada różne przyczyny, jednak jedną z nich jest alergia. Wyróżnia się postać ostrą lub przewlekłą pokrzywki, które zależą od czasu trwania choroby.

Przyczyny jej występowania leżą w tak zwanych mechanizmach immunologicznych i nieimmunologicznych. W niektórych przypadkach bierze się pod uwagę pokarm, leki oraz alergeny wziewne. Należy podkreślić, że niekiedy przyczyną pokrzywki mogą być również czynniki fizykalne tj. ciepło, zimno, ucisk. Pod uwagę brane są również zakażenia pasożytami układu pokarmowego, ogniska infekcji wewnątrzustrojowych oraz stres.

Objawem pokrzywki są tzw. bąble pokrzywkowe o różowym lub porcelanowo-białym zabarwieniu. Zmiany pojawiają się szybko i szybko ustępują, bez pozostawienia śladu na powierzchni skóry.

W leczeniu pokrzywki kluczową rolę odgrywa diagnostyka pacjenta, a terapia obejmuje leki przeciwhistaminowe I i II generacji, glikokortykosteroidy (ogólnie). W niektórych sytuacjach przeprowadza się tolerancję na czynnik prowokujący lub wykonuje tzw. odczulanie.

3. Wyprysk kontaktowy.

Wyprysk kontaktowy (kontaktowe zapalenie skóry) to choroba, której mechanizm powstawania warunkuje czy mamy do czynienia z wypryskiem niealergicznym (wyprysk ze zużycia) wywołanym działaniem na skórę czynników drażniących lub wypryskiem alergicznym o podłożu immunologicznym.

Do głównych alergenów kontaktowych należy:

• chrom;
• nikiel;
• kobalt;
• barwniki;
• substancje zapachowe.

Objawem wyprysku kontaktowego są zmiany rumieniowe wraz z grudkami i pęcherzami. Zmiany mogą przybierać charakter ostry lub przewlekły (występuje rumień, złuszczanie naskórka oraz lichenizacja).

Leczenie polega na miejscowym podawaniu glikokortykosteroidów, leków odkażających oraz antybiotyków. Leczenie ogólne obejmuje glikokortykosteroidy. Jako terapię wspomagającą wykorzystuje się preparaty przeciwhistaminowe.

Bibliografia

1. Ciupińska M., Eris I., Frydrych A., Kosmetologia Pielęgnacyjna i Lekarska, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2010.

	Olej z czarnego kminku Olej z czarnego kminku tłoczony na zimno zachowuje wszystkie, cenne substancje m.in. witaminę E oraz niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Jego działanie to dokładne nawilżanie, szybsza regeneracja, poprawa wyglądu skóry ... Zobacz więcej...
	Czarnuszka siewna Czarnuszka ma zastosowanie w różnego rodzaju problemach skórnych. Jest wykorzystywana w zwalczaniu trądziku, blizn, zakażeń wirusowych, bakteryjnych i grzybiczych, alergii, a także suchej skóry, również głowy (np. łupież). Zobacz więcej...