Nadmierne rogowacenie stóp to zagęszczenie wierzchnich warstw naskórka, które stanowią naturalną barierę ochronną organizmu. Mimo właściwiej pielęgnacji proces rogowacenia skóry może wzmagać się samoistnie. Wówczas mamy do czynienia ze zmianami patologicznymi w skórze właściwiej, a często również w tkance łącznej.
Zmiany na stopach związane z nadmiernym rogowaceniem mogą posiadać formę rozległą jak np. modzele lub miejscową (punktową), do których należy odcisk. Nadmierne rogowacenie naskórka (hiperkeratoza) może pojawiać się na przebiegu różnego rodzaju chorób, jednocześnie posiadając postać wrodzoną (rogowiec) lub nabytą, będącą konsekwencją noszenia niewłaściwego obuwia.
W związku z tym w grupie ryzyka osób, u których może pojawić się hiperkeratoza znajdują się diabetycy, osoby chorujące na reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), sportowcy, seniorzy, osoby otyłe i niepełnosprawni.
Jak powstaje hiperkeratoza?
W mechanizmie powstawania nadmiernego rogowacenia skóry należy wziąć pod uwagę kilka ważnych czynników. Jednym z nich jest zaburzona równowaga hydrolipidowa naskórka, która objawia się suchością skóry w obrębie stóp, a w sytuacji niewłaściwej jej pielęgnacji może przekształcić się w nadmierne rogowacenie. Na naturalny płaszcz hydrolipidowy negatywny wpływ mają niedobory witaminowe, proces starzenia się skóry, powikłania chorobowe, alergie oraz niska jakość NMF – naturalny czynnik nawilżający skóry.
Problem nadmiernego rogowacenia może wystąpić zarówno u osób zdrowych jak i na przebiegu chorób takich jak łuszczyca. Ponadto suchość skóry w obrębie stóp często związana jest z zaburzeniami w składzie NMF oraz zbyt niskim nawodnieniem warstwy rogowej naskórka.
Mechanizm powstawania hiperkeratozy:
- działanie czynnika zewnętrznego lub wewnętrznego (często również oba jednocześnie) – nadwaga i/lub cukrzyca;
- zwiększone ukrwienie poprzez rozszerzenie naczyń krwionośnych wynikające z drażnienia naskórka;
- namnażanie się komórek naskórka jako reakcja obronna organizmu na negatywne bodźce;
- kumulacja komórek rogowych w miejscu permanentnie drażnionym;
- twardnienie oraz wnikanie masy rogowej w głąb skóry lub kumulowanie jej na zewnątrz skóry.
Przyczyny nadmiernego rogowacenia stóp
Przyczyn powstawania nadmiernego rogowacenia stóp jest wiele. Do najczęściej występujących należy:
- nadwaga;
- noszenie źle dopasowanego obuwia;
- podrażnienia skóry wywołane przez bodźce zewnętrzne;
- niewłaściwe ułożenie szkieletu kostnego;
- deformacja w budowie stopy;
- zaburzenia w gospodarce hormonalnej organizmu;
- cukrzyca;
- reumatoidalne zapalenie stawów (RZS);
- zaburzenia funkcji narządów wewnętrznych (wątroby, nerek).
Objawy nadmiernego rogowacenia stóp
Zmiany w obrębie skóry stóp są symetryczne i występują w formie zgrubień, przede wszystkim warstwy rogowej naskórka. Podeszwa stopy staje się twarda i zmienia swoje zabarwienie na żółte. Nadmierne rogowacenie stóp często obserwuje się w miejscach, które są najbardziej podatne na obciążenia. Należy do nich pięta, zewnętrzna krawędź podeszwy stopy, obszar proksymalnych stawów palców, a także czubki palców. Następstwem tych zmiany mogą być odciski, rozpadliny skóry, a nawet stany zapalne.
Leczenie nadmiernego rogowacenia stóp
Leczenie nadmiernego rogowacenia stóp polega przede wszystkim na ostrożnym usunięciu nadmiernie zgromadzonej masy rogowej z podeszwy stóp przy użyciu skalpela lub frezarki. Najlepszym rozwiązaniem jest udanie się do specjalisty, który w profesjonalny sposób wykona to w gabinecie podologicznym.
Sukces w terapii przyniesie również stosowanie się do pewnych zaleceń:
- odpowiednie nawadnianie organizmu;
- noszenie wygodnego obuwia, najlepiej wykonanych z naturalnych surowców;
- kąpiele stóp w ciepłej lub letniej wodzie z dodatkiem preparatów poprawiających krążenie;
- wykonywanie masażu stóp;
- indywidualna, odpowiednio dobrana pielęgnacja domowa skóry stóp.
Ponadto w terapii hiperkeratozy wykorzystuje się leczenie ogólne w postaci retinoidów. Niesie to za sobą wiele działań niepożądanych, jednak metoda ta wykazuje wysoką skuteczność w złuszczaniu warstwy rogowej naskórka. Jako leczenie miejscowe wykorzystuje się działanie maści na bazie kwasu salicylowego oraz mocznika.
Polecane produkty:
|
Czarnuszka siewna
Czarnuszka ma zastosowanie w różnego rodzaju problemach skórnych. Jest wykorzystywana w zwalczaniu trądziku, blizn, zakażeń wirusowych, bakteryjnych i grzybiczych, alergii, a także suchej skóry, również głowy (np. łupież). Zobacz więcej... |
|
Olej z czarnego kminku
Olej z czarnego kminku tłoczony na zimno zachowuje wszystkie, cenne substancje m.in. witaminę E oraz niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Jego działanie to dokładne nawilżanie, szybsza regeneracja, poprawa wyglądu skóry ... Zobacz więcej... |
